Sending a letter to the family. (Sawyer/Open)

[Ridje]

Met een gespeelde verbaasdheid keek hij Aylin aan. "Over mezelf natuurlijk wat denk jij dan." zei Tim dan met een grijns. Hij wou het liever nog niet vertellen aan iemand anders ookal wist Mara het ook al, en zij was de enige dacht hij. Hij wist niet dat er al meerdere afdelingsgenoten het wisten. Cameron was er een van, maar die wist alles, nouja bijna alles.(denkt hij dan, want Cameron weet wel alles, *prikt dagboeken* *schopt Cameron* XD)

"Toverdranken en Fabeldieren hoewel dat wel saai is, maar reuze Avalanche laat ons staan tijdens zijn lessen. De hele les staan en dan ook nog van die gevaarlijke rotbeesten, begrijp me niet verkeerd ik vind de meeste fabeldieren wel leuk, achter tralies." zei Sawyer dan wat geiriteerd waarna hij weer naar Aylin keek. "Arme uil? Arme ik, mijn post komt 9 van de 10 keer te laat aan. Ja leuk als in waardevolle kado's dan he." lachte hij dan kort voordat hij een uil ontweek die wel heel laag vloog.

[Merel]

[/b] Zei ze glimlachend. "No, Dont amore toi?" Vroeg ze glimlachend. Ze verwachte niet dat hij snapte wat ze zei, maar daar ging het niet om. Met een glimlach keek ze hem wat uitdagend aan.

Aylin rilde even. "Van mijn part mogien die beesten inderdaad in 'un kooi blijvien. Ick vind ze dóód eng meestal. 'et kruipt en 'et kriebelt en 'et ziet er vies uit.. Liever ga ick niet naar de les 'oor. En toverdranken. Tja, dat ies gewoon een vak waar ick goed in ben dus ja.. " Zei ze schouder op halend. Maar het klopte wel dat ze echt een gruwelijke hekel had aan Verzorging van Fabeldieren. Ze had opzich niks tegen Hagrid -ook niks met hem voor- maar ze vond die beesten gewoon zo verschikkelijk. Harig, vies, glibberig en eng. Het liefst stond ze 2 kilometer verderop. Vervolgens moest Aylin toch ook wel weer lachen. "Oui arme uil. Misschien moet je een bril voor 'em kopien ofzo. Et scherven brengien geluk zegt men altijd." Zei ze met een knipoog. [/ul]