There is a storm coming (open)

[Krista -]

Thomas mompelde iets onverstaanbaars richting Cameron, waarbij hij zich met een flits omdraaide naar degene naast hem en even oogcontact met hem maakte. Hij snoof toen hij het gepraat over Draconic en Rachanna hoorde. "Ik weet niet waar jij je informatie vandaan hebt, maar ik weet zeker dat mijn bronnen zoiezo betrouwbaarder zijn". Hij maakte een snuivend geluiden en versmalde zijn ogen even. Niet een goed teken. Eerder een teken dat Thomas steeds geïrriteerder begon te woorden.
Hij had zin om triomfantelijk 'HA' te roepen, toen Tim toegaf dat hij en Mara alleen waren geweest "Ook al is het zó groot als een baantjestrekbad, of voor mijn part groter, toch vind ik het niet fijn" mompelde hij binnendsmonds, zodat het voor Tim vrij moeilijk was om te verstaan. Hij voelde dat zijn woede wat afzakte, totdat hij het volgende hoorde wat Tim zei.
Hij wist dat het waar was, maar dat was juist de reden dat hij zo boos werd. Thomas was altijd al bang geweest om zo geconfronteerd te worden met de waarheid. En het was een harde waarheid. "Jij moet je mond houden!" zei hij nu, op een luidere toon zodat een paar mensen verbijsterd opkeken. "Je hebt géen idee waar je het over hebt!" snoof hij dan en zag er nu nog bozer uit dan hij deze hele dag al was geweest. Hij was opgestaan waarbij de tafel gevaarlijk wiebelde. "Je moet je gewoon niet bemoeien met mij en Mara! Waarom heeft ze je dat verteld!?". Een bevel, vrijwel meteen gevolgd op een vraag. Het was een rare zinscombinatie maar daar was hij zich niet van bewust.

[greenlightning]

Cameron smeerde kalm voor zichzelf een broodje. Op zijn gemak, tot alle randjes bedekt waren. Hij was een perfectionist wat ontbijt betrof, vooral omdat hij dan langer kon blijven zitten.
Hij nam een hap en keek verbaasd op nar Thomas. Een bron? Hij wist dat hij de bron niet was. Anders zou hij het wel duidelijk hebben gemaakt. Hij mocht Tim niet, maar Mara en Kyra wel. Door Tim te pakken zou hij de twee meisjes ook raken. Dus van hem was het zeker niet afkomstig. van wie dan wel? Draconic zou naar Mara toe zijn gestapt, niet naar Thomas. Hij had Kyra niet huilend aangetroffen, dus die had geen idee van de roddel. Reena... die wist vast van niks. Die was de hele dag al druk bezig en ze haatte roddels.

Terwijlk zijn overpeinsingen naar de rest van de Zwadjes gingen, kreeg hij steeds meer het gevoel dat iemand gewoon een gemene grap uithaalde met het tweetal. Iemand die een hekel ahd aan Tim, of een hekel aan Mara of Thomas... Hij wist het niet, maar tot nu toe was het erg vermakelijk. Tot ze begonnen te gooien. Al hoewel...
'Hey, als jullie emt dingen gaan smijten,' zei hij met een voille mond, terwijl hij met zijn vinger over de tafel wees,' gooi dan alsjeblieft de pindakaas. Wil ik op mijn volgende broodje hebben.'
Hij bleef verder rustig zitten, meesmuilend en genietend. Ruzie was fantastisch, vooral als hij er niet eens iets voor had hoeven doen.

[Ridje]

Tim begon Thomas' gedrag nu behoorlijk irritant te vinden. "Nou dan zou ik die bronnen van jou nog maar eens uithoren na een paar Cruccio want ze liegen, er is geen kans dat ze weten wat er is gebeurd aangezien ik en Mara de enige waren in de badkamers, dus trek geen conclusies thomas. En ik kan het begrijpen dat je mij niet vertrouwd maar sinds wanneer vertrouw je Mara niet meer? Vraag het haar maar, ze zal ook zeggen dat er niks is. Weet je waarom? Omdat het zo is, we zijn gewoon goed bevriend en volgens mij mag dat, zelfs als je een relatie hebt met iemand." sprak Tim op een ongeduldige toon. Aangezien hij Thomas' gemompel niet verstond ging hij er verder niet op in. Toen hij de toon hoorde van waarop Thomas hem vertelde dat hij zijn mond moest houden gromde hij. Het ging dus echt niet gebeuren dat hij de les werdt gelezen door Thomas, vriend of niet dat pikte Tim niet. "No, it's you who needs to shut up, Boy! I know exactly what i am talking about." gromde Tim dan waarna hij naar Thomas opkeek nadat die was opgestaan. Hij was behoorlijk kwaad, waarom deed Thomas zo gigantisch achterlijk, niet alleen zag Tim niks in Mara, maar Mara zag ook niks in hem ze was gek op Thomas niet op hem. Hij negeerde Thomas zijn laatste vraag en bevel simpelweg omdat hij er geen antwoord op had, zover hij zag bemoeide hij zich niet met hun zaken maar tuurlijk vertelde Mara hem wel het 1 en ander, maar hij vertelde Mara ook genoeg. Toen hij Cameron echter weer hoorde grijnsde hij kort en onopvallend. "En trouwens als je me niet vertrouwd dan vraag je het toch aan hem hij weet toch alles zo goed. " zei Tim dan waarna hij naar Cameron knikte voordat hij zijn blik weer op zijn ochtendprofeet richtte. Hij had het stuk nog steeds niet af kunnen lezen en daar werdt hij ook behoorlijk pissig door.

[Krista -]

Thomas snoof even toen hij Tim hoorde en rolde met zijn ogen. "Ik heb het van Mara zelf gehoord, toen ik er naar vroeg" antwoorde hij koeltjes. Zijn lippen waren dun, als een dreigende spleet. Het deed pijn, de opmerking die Tim had gemaakt over het niet-samenzijn van hem en Mara, aangezien hij het zelf ook merkte. En hij was niet de enige, want Draconic had hem er ook al een keer naar gevraagd, zonder dat hij daar antwoord op kon geven. Het was weer net als vroeger, met zijn vader en Voldemort. De reden dat hij Mara niet meer zag omdat hij van zweinstein was weggelopen. En hij was bang voor een herhaling. Dat was ook de reden dat hij zo boos was. Hij was doodsbang om Mara kwijt te raken.
Hij trilde van woede, maar ook van verdriet, alhoewel dat niet te zien was door de harde buitenkant, en stond op van de tafel.
Hij wierp een blik op Cameron toen Tim daar wat over zei maar lachtte niet, reageerde zelfs niet meer. "Ik ben weg" gromde hij binnendsmonds. Het was niet op een duel uitgelopen, waar hij zichzelf, maar ook Tim, wel dankbaar voor was. Want Mara zou het hem nooit vergeven als hij Tim zou vervloeken, dat wist hij. Verder wist hij ook dat hij Mara moest vinden, koste wat het kost. Maar daar was hij ook weer bang voor.
"Bedankt voor het verpesten van mijn eetlust, Tim" snauwde hij nog even erachter aan.