|
|
Post by Krista - on Aug 15, 2008 17:50:33 GMT 2
"Niet boos zijn Mara" mompelde Thomas met smekende stem, alhoewel hij haar niet zo veel kwalijk kon nemen. Hij zou ook boos zijn als ze ruzie zou maken met.. stel : Rachanna. Maar het deed hem ontzettend veel pijn om haar zo boos te zien. "Ik heb met Tim gepraat" bracht hij uit, maar had het idee dat ze dat al zou weten. Het was geen grote school.. nou ja, dat wel. Maar roddels schoten de gang door en er was ook nog zoiets als Cameron, degene die alles van iedereen wist. Hij haalde diep adem en wreef over zijn voorhoofd, alsof hij diep na moest denken voordat hij iets ging zeggen. Het moest goed zijn. Hij moest iets heel goeds verzinnen om het goed te maken.
|
|
|
|
Post by melien on Aug 16, 2008 10:25:56 GMT 2
"Daar is het een beetje te laat voor." Mara was er niet helemaal bij met haar hoofd. Dat wat Thomas als tweede zei ging compleet langs haar heen. Ookal was dat meer per ongeluk dan expres. "Ik weet niet wat jou probleem is. Met Draconic ben ik minstens net zo close. Daar heb je nooit wat op tegen gehad. Wat is er dan zo anders met Tim?" Ze stelde de vraag puur en alleen uit nieuwsgierigheid, want ergens zat het haar toch behoorlijk dwars. Dat was ook aan haar stem te horen, en dat kon ze niet uit staan. De hele ruzie kon ze niet uit staan, maar het feit dat er schijnbaar zo'n groot verschil was tussen twee mensen vond ze al helemaal niets. Ze gaf nou eenmaal om Tim en om Thomas, maar allebei op een andere manier. Waarom kon Thomas dat niet accepteren?
|
|
|
|
Post by Krista - on Aug 16, 2008 13:50:13 GMT 2
"He?" zei Thomas, uit het veld geslagen door een simpele vraag. Maar hij vond het vreemd. Waarom wou ze dat in hemelsnaam weten, wat deed het er toe? Hij zou het ook vreemd hebben gevonden als ze met Draconic in bad zou zijn gestapt.
Hij zweeg even. Wacht.. dat was niet zo. "Ik vind Tim gewoon.. soms.. arrogant" bracht hij dan uit terwijl hij zijn eigen woorden niet echt snapte. Vragend keek hij haar aan en haalde dan diep adem. "mara, alsjeblieft. Het spijt me heel erg en-". Hij staarde voor zich uit. "Ik weet niet hoe ik dit moet zeggen"
|
|
|
|
Post by melien on Aug 16, 2008 14:10:23 GMT 2
"Ik ben ook soms arrogant. Zou ik daarom ook niet meer met mezelf in bad mogen van jou? Je weet donders goed dat het voor mij geen verschil maakt of ik met Drake, Tim of mijn zusje in bad ga." zei Mara. De woede was weggezakt, maar hij was er nog wel. Ze weigerde zich om zoiets als excuus te aanvaarden. Zijn verontschuldiging raakte haar. Ze wist dat hij het meende, en boos kon ze niet op hem blijven. Hij had het goed bedoeld, toch? "Hoe je wat moet zeggen?" vroeg ze, zachtjes. Ook de blik in haar ogen was verzacht.
|
|
|
|
Post by Krista - on Aug 16, 2008 18:51:52 GMT 2
"Sorry zeggen" mompelde Thomas en keek op, verrast doordat hij een verandering in Mara's stem hoorde. Een verandering waarvan hij nog niet kon zeggen of het goed of slecht was. Hij besloot maar te hopen dat het een goede verandering. "Ik weet het niet, echt niet" vervolgde hij dan wanhopig. "Ik had niet zo jaloers moeten doen en gemeen tegen jou, en Tim. Ik weet niet waarom ik het deed". Hij staarde haar aan en zweeg verder, wachtend op een antwoord van Mara.
|
|
|
|
Post by melien on Aug 16, 2008 19:22:08 GMT 2
Mara beet even op haar lip. Het was ineens wel heel erg moeilijk om zo naar Thomas te kijken. "Als je het voortaan maar laat." zei ze uiteindelijk. De woede van net leek ineens onbelangrijk en ver weg. Ze hield van hem, en daar kon een zo'n stomme ruzie niets aan veranderen. Met enkele snelle bewegingen deed ze haar haren in een staart, om toch maar iets te doen. Haar blik verliet Thomas echter niet. Het liefste zou ze hem nu om zijn nek vallen, maar iets weerhield haar toch. Niet dat dat haar tegen hield om hem uiteindelijk alsnog te knuffelen. In tegendeel zelfs.
|
|
|
|
Post by Krista - on Aug 16, 2008 20:36:59 GMT 2
Hij kreeg het zelfs voor elkaar om schaapachtig naar Mara te glimlachen. De strakke uitdrukking op zijn gezicht vervaagde uiteindelijk en nu stond hij daar een beetje schaapachtig te grijnzen. Zijn blik werd weer serieus. "Ik beloof je dat ik zoiets nooit meer zal doen" bracht hij uiteindelijk uit "En als ik het doe, mag je me slaan". Hij stak voorzichtig zijn hand naar haar uit, alsof hij bang was dat ze hem zou bijten.
|
|
|
|
Post by melien on Aug 16, 2008 21:07:27 GMT 2
Mara keek van Thomas naar zijn uitgestrekte hand en weer terug. Uiteindelijk duwde ze de hand weg, maar alleen om hem vervolgens te knuffelen. "Ik ga je dus echt niet slaan als je het weer doet.." zei ze, maar wat ze dan wel ging doen zei ze niet. Voornamelijk omdat ze er niet zeker van was, maar ergens wilde ze er ook niet over na denken. Hij moest het gewoon niet nog een keer doen.
|
|
|
|
Post by Krista - on Aug 16, 2008 21:46:35 GMT 2
Thomas haalde opgelucht adem toen hij Mara's armen om hem heen voelde en deed hetzelfde bij haar, terwijl hij haar tegen zich aandrukte en zijn eus in haar haaren drukte. 'Het spijt me" mompelde hij nog een keer gesmoord, maar had nu wel het idee dat hij het vaak genoeg had gezegd. Of misschien kon hij het niet vaak genoeg zeggen. Hij glimlachtte alhoewel dat voor Mara nu niet meer te zien was.
|
|
|
|
Post by melien on Aug 17, 2008 9:41:59 GMT 2
Het voelde fijn om Thomas weer zo dichtbij te hebben. Even sloot Mara haar ogen, maar een glimlach viel niet te vermijden. "Weet ik." zei ze zachtjes. Het kon haar niet eens meer schelen waarom ze eigenlijk ruzie hadden gehad, alles wat telde was dat het over was. Het liefste bleef ze daar nu zo staan, maar echt lang zou dat toch niet kunnen duren. Tenzij ze nat wilden regenen. Haar blik lag op de donkere wolken aan de hemel.
|
|
