Post by Madjic on Aug 23, 2008 0:41:00 GMT 2
((Sorry dat het zo lang duurde, maar heb niet bepaalt veel inspi. Nu nogsteeds niet, maar heb wel zin om te posten, vervelende combi XD))
Stevie keek verbaast naar Sasha maar lachte toen. "Wat is er nou aan om alles op save te spelen? Je moet risicos nemen, je leven ervan nemen zolang het nog kan. Want op een dag ben je oud en getrouwt en dan kan dat allemaal niet meer. En het is niet alsof dit-" Ze gebaarde rond naa rhet lokaal. "-het belangrijkste vak is dat we hier op school krijgen. Kom op, ik weet wel wat beters te bedenken dan op te schrijven wat een of andere, nu dooie, tovenaar in welk jaar dan ook heeft gedaan. Het is het verleden en totaal niet boeient meer. Ik leef niet met mijn hoofs in het verleden. Maar helaas ons Kistje wel, vrees ik." Met een zucht ging ze zitten en begon Junes perkament min of meer over te schrijven.
June keek even perplex naar Stevie en vroeg zich even af of de griffoendor nou echt iets serieus en slims gezegd had. Maar wist dat als ze er nu iets over zou zeggen, Stevie snugger ging doen en niet meer verder zou gaan. En dan zou ze nooit meer haar perkament terug krijgen om het af te maken. Dus ze hield wijs haar mond.
Haar ogen gingen uit verveling het lokaal rond, maar haar hoofd was daar niet. Enkel de steeds waziger wordende blik in haar ogen verried dat haar gedachtes weggingen van het lokaal en naar, waarschijnlijk, de leerlingenkamer of misschien de jongensslaapzaal en dan het persoon dat daar was.
((ik heb niets gezegd... Maar wat voor char ga je maken?? *is nieuwsgierig* Of moet ik daar voor gaan wachten tot je hem/haar gemaakt hebt? *Pruillipje*))
Stevie keek verbaast naar Sasha maar lachte toen. "Wat is er nou aan om alles op save te spelen? Je moet risicos nemen, je leven ervan nemen zolang het nog kan. Want op een dag ben je oud en getrouwt en dan kan dat allemaal niet meer. En het is niet alsof dit-" Ze gebaarde rond naa rhet lokaal. "-het belangrijkste vak is dat we hier op school krijgen. Kom op, ik weet wel wat beters te bedenken dan op te schrijven wat een of andere, nu dooie, tovenaar in welk jaar dan ook heeft gedaan. Het is het verleden en totaal niet boeient meer. Ik leef niet met mijn hoofs in het verleden. Maar helaas ons Kistje wel, vrees ik." Met een zucht ging ze zitten en begon Junes perkament min of meer over te schrijven.
June keek even perplex naar Stevie en vroeg zich even af of de griffoendor nou echt iets serieus en slims gezegd had. Maar wist dat als ze er nu iets over zou zeggen, Stevie snugger ging doen en niet meer verder zou gaan. En dan zou ze nooit meer haar perkament terug krijgen om het af te maken. Dus ze hield wijs haar mond.
Haar ogen gingen uit verveling het lokaal rond, maar haar hoofd was daar niet. Enkel de steeds waziger wordende blik in haar ogen verried dat haar gedachtes weggingen van het lokaal en naar, waarschijnlijk, de leerlingenkamer of misschien de jongensslaapzaal en dan het persoon dat daar was.
((ik heb niets gezegd... Maar wat voor char ga je maken?? *is nieuwsgierig* Of moet ik daar voor gaan wachten tot je hem/haar gemaakt hebt? *Pruillipje*))