you're terribly annoying!! {Elvira + open}

[melien]

Een pesthumeur. Daar was ze die ochtend al mee wakker geworden. Eigenlijk vreselijk raar aangezien ze niet zo snel boos werd. Niet zonder reden tenminste. Als het weer zich aan Elvira's emoties zou aanpassen dan zou het waarschijnlijk alleen nog maar stormen. Maar gelukkig deed het dat niet. Alhoewel Sneep haar humeur er niet echt beter op maakte.
Haar haar had ze die ochtend een keer niet veranderd. Ze had amper de tijd genomen om er een borstel doorheen te halen, maar het kon haar niet schelen. Als het niet zat dan zat het maar een keer niet.
In gedachten stelde ze zich voor hoe het zou zijn om Sneep te vervloeken, maar het leek haar niet echt een goed idee om het ook werkelijk te doen. Om haar handen dus maar bezig te houden vlechtte ze haar hare terwijl ze pissig voor zich uit staarde. Als blikken konden doden waren de mensen voor haar nu waarschijnlijk al dood geweest.

[Madjic]

"Te laaaat!!!" Jim liet zijn stem bulderen en het effect versterkte doordat het echode door de gang. Vrolijk en niet te stuiten gooide hij de deur naar het lokaal open. Hij wist dat Sneep hem ongetwijfelt had gehoort, misschien ook wel de bedoeling.
"Het spijt me, meneer. Maar Milo had geen zin om aan te kleden en ja, dan gaat het moeilijk hoor. U kent het wel, als de helft van je lichaam en geest geen zin heeft om mee te werken." Zei hij voor Sneep hem een halve woedeaanval cadeau kon doen.
Met een brede glimlach ging hij zitten op zo'n beetje de enige lege plaats in het lokaal, naast Elvira. Hij had haar humeur nog niet opgemerkt, maar stel hij had het wel gedaan, zou hij daar waarschijnlijk toch gaan zitten.
Hij keek even vrolijk naar haar opzij en zwaaide uitgelaten. "Goooeeedemorgen afdelinggenootje!" Zei hij en zette Ipkiss de degoe voor hem op de tafel.

[melien]

Het geschreeuw van Jim dat van de gang af kwam was aan Elvira voorbij gegaan. Haar ogen had ze half dichtgeknepen, maar haar gedachten waren ergens anders. Nou ja, zo ver weg niet, maar ver weg genoeg om haar niet te laten opletten wat er om haar heen gebeurde. De woede uitbarsting van Sneep haalde haar echter weer terug naar de les. Haar blik ging naar de drukte schopper. De vrolijkheid versterkte haar pesthumeur alleen maar. Dat was wel het laatste waar ze nu tegen kon.
Haar blik was weer naar voren gericht, en inmiddels was ze de vlecht weer uit haar haren aan het halen. Ergens was het toch wel erg raar, maar het hield haar bezig. Lang genoeg om niet in een opwelling iets te doen waar ze spijt van zou krijgen. Pas toen Jim naast haar neerplofte en vrolijk tegen haar deed keek ze naar hem. Door de manier waarop hij haar begroette wist ze ook vrijwel meteen het was. "Dat moet het nog worden." zei ze met een stem die droop van afgunst.

[Madjic]

Jim keek haar met een schuin hoofd aan. Vervolgens pakte hij Ipkiss op en hield deze voor zijn gezicht. "Waarom zo boos, zonneschijntje? Heeft de nacht je boze dromen bezocht?" Hij bewoog de degoe een beetje op en neer, zodat hij deed alsof het diertje het vroeg.
Ipkiss zelf keek een beetje warig uit zijn oogjes en bewoog een beetje met zijn pootjes, het was ook nog veel te vroeg.

"Meneer Carrey. Tenzij u uw rat kwijt wilt en na wilt blijven, zou ik hem maar naar terug stoppen vanwaar u hem ook vandaan heeft en stil zijn. Anders weet ik nog wel een leuk klusje voor je." De stem van Sneep leek wel te snijden en een haat jegens de jongen was wel duidelijk.
Jim liet Ipkiss zakken en keek naar Sneep. "Sir, yes, sir." Zei hij met een soldaten stem en zette Ipkiss weer op het bureau.

[melien]

Elvira had haar blik weer van Jim afgewend. Haar hand was rustig in haar tas verdwenen om haar lievelingsboekje eruit te halen. Een besluit om Sneep toch maar wel te vervloeken was al genomen. Maar dan wel op een andere manier dan van te voren bedacht. Jim eisde echter opnieuw haar aandacht op. Ze schudde haar lange haren los zodat ze niet voor haar gezicht hingen. Een kwade blik op hem was alles wat ze kon doen voordat Sneep ertussen kwam. Op dat moment wist ze niet zeker wie ze liever wilde vermoorden. De vrolijkheid kon ze niet uitstaan, maar Snee had ze nooit uit kunnen staan.
"Je vrolijkheid is niet aanstekelijk, eerder vervelend." zei ze zachtjes. Ze had geen behoefte aan wat voor extra werk dan ook. Al helemaal niet van sneep. Inmiddels lag het kleine boekje op haar schoot en had ze deze opengeslagen. Ergens wist ze niet zeker of ze Sneep's haar knalroze of hoogblond moest maken. En ook de lengte was ze nog niet helemaal uit.

[Madjic]

Jim keek even naar Elvira en gaf haar een por. "Het is niet of het het is, het is hoe je het je aantrekt. Als jij niet toestaan om vrolijk te doen, zijn of worden, dan gebeurd dat ook niet. Pas als je beseft dat de wereld veel mooier en feller is als je vrolijk bent, kun je het ook zijn." Fluisterde hij en trommelde met zijn vingers op tafel.
Stiekem hoopte hij dat Sneep hem straf zou geven. Dat gaf hem de tijd om Sneep meer te vervelen, tijdens en na de les. En als het niet in de aanwezigheid van Sneep was dan zou hij eindelijk met Milo kunnen praten over dat luie gedrag van hem dat hen altijd te laat deed komen.

Ipkiss kropp stilletjes van Jim weg, richting Elvira. vlak voor haar bleef hij staan en draaide hij zich naar haar toe. Hij ging op zijn achterpootjes staan en stak zijn neusje in de lucht. Hij besnuffelde haar van een afstand en keek haar met zijn kleine glimmende kraaloogjes aan.