A New Year (open)

[resego111]

Emma keek op naar de grote eikenhouten deur. Ze kende de deur als de palm van haar hand. Over alle opvallende groeven was haar blik een keer gegleden en over de stalen hengels waren haar handen meerdere malen gegaan.

Het jaar was weer begonnen. De vakantie had ze doorgebracht bij Evelien, een dreuzelvriendin die van haar magische krachten afwist. Ze had het naar haar zin gehad, maar het voelde goed weer terug te zijn. Alles was zo opvallend vertrouwt, maar toch ook weer niet. Het leek alsof ze in haar eigen herinnering liep.

Emma deed een stapje opzij en liet een groepje van huffelpuffers langs. Ze besefte ploseling dat ze al tijden voor de deur stond. Ze kon het niet opbrengen om de deur voor de zoveelste keer te openen en de hal van de school binnen te lopen. Ze keek om zich heen, wanhopig zoekend naar iemand die haar over deze psychologische drempel heen kon zetten...

[Merel]

[/b] Vroeg hij plagend en glimlachte naar haar. Hij gaf haar een klein duwtje in de hoop dat ze ging lopen. [/ul]

[resego111]

Emma's gezicht klaarde op. Eindelijk iemand die ze kende. Ze glimlachte breed naar Tristan en legde haar hand op het handvat van de deur.
''Ja...uh...oh wat lijkt dit stom!'' ze giechelde en opende de deur ''Ik vind het gewoon altijd zo moeilijk om voor het eerst die deur open te doen...het is zo zwaar...ik bedoel...ik...uh... nu denk je echt dat ik raar ben!''
Emma keek Tristan licht paniekerig aan. Wat zou hij wel niet van haar denken. Ze leek wel één of andere debiel die het er moeilijk mee had om door een deur te lopen.
Haar hoofd werd rood en ze keek naar beneden, hopend op gerustelling van Tristans kant.

[Merel]

Tristan moest lachen. Denken dat ze raar was? Ach dan moest ze eens naar hem kijken. Lachend gaf Tristan Emma nog een duwdje zodat ze verder naar binnen liep. "Jij en Raar? Joh daar was ik 3 jaar geleden al achter! Dus máák je geen zorgen!" Grapte Tristan terwijl hij naar binnen liep. "En ik moet toegeven, het is altijd wel even 'spannend' om weer terug te gaan. Tis hier ook altijd zó gezellig niet? Net een tweede thuis!"