|
Post by Merel on Sept 8, 2008 19:22:07 GMT 2
Het was al even geleden dat Steve de tijd had gehad om lekker buiten te zitten en te genieten van muziek, de rust en gewoon alles om hem heen. Ook was het té lang geleden dat hij Tifa had gezien. Hij miste haar op dit moment behoorlijk. Hij hoopte dat alles goed ging met haar. Hij had haar eigenlijk ook gewoon even nodig. Maar hij wist niet goed waar hij haar kon vinden. Hij wou haar onder anderen ook graag zien om te weten of alles goed ging met haar. De laatste paar weken waren twee vriendinnen van hem versteent, en hij was nogal bang dat het misschien ook met Tifa gebeurde. Maar aangezien hij niet wist waar hij haar kon vinden, zat hij nu buiten. Met zijn rug tegen een boom aan. Hij had nu uitzicht op de Beukwilg. Een paar 2e klassers waren er mee aan het klieren. Steve keek even naar hen en pakte toen zijn gitaar. Hij begon te spelen, en niet veel later -bij het refrein- viel hij in met zang. Why don’t you tell him that I’m leavin’ never lookin back again You found somebody who does it better than he can no more making you cry, no more them gray skies girl we flying on the G5 G5 And I’m leavin’ never lookin back again So call your shawty you tell him you found a new man The one who’s so so fly The one that keep you high have you singing all night night night Oh oh oh man she going to be sayin’ Oh oh oh oh
|
|
|
Post by CherryOnTop on Sept 8, 2008 19:33:32 GMT 2
Plop! Een tas rolde over de grond en kwam uiteindelijk tot stilstand. Tifa had net vrij, althans, ze had gewoon vrij genomen van de lessen die ze nog had. En toen ze muziek hoorde en een stem die ze maar al te bekend voorkwam had ze haar tas neer gegooit die een stukje verder rolde en toen toch tot stilstand kwam. Pas toen de tas niet meer verder rolde was de eigenaar nergens meer te bekenen behalve om de hals van Steve. Althans haar armen had ze om hem heen geslagen in een grote knuffel. Waarschijnlijk schrok hij zich dood maar ze had hem al te lang niet meer gezien. Toen ze hem los liet rekte ze zichzelf kort uit voordat ze vrolijk zwaaide en "Hii!' zei.
Ze had gemerkt dat haar tas een heel stuk terug lag maar dat boeide haar niet, er zat niets bijzonders in. Uiteindelijk grijnsde Tifa vrolijk naar hem, wachtend op zijn reactie.
|
|
|
Post by Merel on Sept 8, 2008 19:40:51 GMT 2
Steve -die Tifa niet had horen aankomen omdat hij zo opging in zijn muziek en gedachtes- schrok zich inderdaad dood toen Tifa ineens om zijn hals hing. Daar in tegen vond hij het wel gewéldig om haar weer te zien. Hij had gauw zijn gitaar opzij gelegd en haar ook omhelst. "Heey!" Antwoorde hij vrolijk. Zij was blijkbaar erg vrolijk, en bij het zien van haar werd Steve automathisch helemaal blij. "Geweldig je weer te zien meid.. Dat was écht té lang geleden." Zei hij en kon de grijns niet van zijn gezicht krijgen. Zijn gitaar schoof hij nu wat opzij. Zo maakte hij plaats naast hem tegen dezelfde boom voor haar. "Kom erbij zou ik zeggen!"
|
|
|
Post by CherryOnTop on Sept 8, 2008 19:53:59 GMT 2
Tifa liet zichzelf op de grond zakken en schoof zodat ze naast Steve zat. "Inderdaad erg lang geleden, té lang zelfs!" Haar tas liet ze verdwaald liggen, was wel grappig, een zwarte tas in het groene gras. Daarna prikte ze hem zachtjes in zijn zij "En... wat meegemaakt in de tijd dat ik er niet echt was? Al heb ik geen idee wat ik eigenlijk gedaan heb" Ze glimlachtte eventjes, ze wou meteen weer bijpraten. Het was echt té lang geleden en ze was zelfs compleet vergeten wat ze had gedaan in de tijd dat ze het druk had.
|
|