|
|
Post by Ridje on Sept 12, 2008 21:23:14 GMT 2
"Riddikulus." de stem klonk fel en scherp en kort daarna was gelach hoorbaar vanuit het lokaal van Verweer tegen de zwarte kunsten. Tim keek verveeld naar de Grifjes die vrolijk lachte om wat ze de Boggart hadden laten doen. Veranderen van een rare alien in een koe vonden ze blijkbaar nogal lachwekkend. Met een zucht streek Tim door zijn haar waarna hij nadacht. Hij was bijna aan de beurt en hij had nog zijn twijfels over waarin de boeman zou veranderen bij hem en hoe hij het kon veranderen.
Een paar dagen eerder had hij gezegd dat zijn boeman in een centaur zou veranderen maar nu niet. Zijn meisje, lief, zijn prinses en zijn alles was nu het geen wat het eerste in hem opkwam. Het ergste wat hem nu zou kunnen over komen is dat haar wat zou gebeuren. Met een zucht vloekte hij in gedachte om deze les. Waarom nou precies een Boeman dat hadden ze een paar jaar eerder ookal gedaan.
Tim keek naar Lupos. "Ok de rest die nog niet zijn geweest gaan nu terwijl ik met degeen die wel zijn geweest naar het meer ga voor nog wat ander verweer." zei de leraar en nam een klein groepje leerlingen mee die al geweest waren om met hem te leren hoe ze meerminnen moesten afweren. Tim zuchte en keek naar de groep die er nog wel was. Hij was nu bijna aan de beurt nog 2 mensen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Sept 13, 2008 14:19:29 GMT 2
Zodra Lupos weg was stapte Ty uit de rij en ging hij op zijn stoel zitten. Verveelt gooide hij zijn voeten op de tafel en keek naar de andere. Hij had niet zoveel zijn om de converentatie met de boeman aan te gaan. Hij wist toch al dat het beest in zijn oom zou veranderen en hij had toch geen zin om dat rode en leleijk gezich weet te zien. Het was al erg genoeg sdat hij die elke zomer moest zien. Hij kraste met een pen op het blad van de tafel, de letters M en U werden zichtbaar.
Hij keek opnieuw naar de andere. Zijn ogen vielen even op Tim, onwillig kneep hij zijn ogen even tot spleetjes en werd hij een beetje boos. Maar het gevoel was eigenlijk vrijwel meteen weer weg. Op de een of andere manier kon hij de woede die hij voelde vanwege Kyra nooit lang volhouden, hij wist niet waarom. Ze was nooit gewoon maar een meisje geweest, dat was ze nogsteeds niet. Helaas was ze nu een niet zomaar een meisje met een vriendje. Maar toch had hij er vrede mee.
|
|
|
|
Post by Ridje on Sept 13, 2008 20:49:12 GMT 2
Tim keek even naar de laatste jongen die voor hem weg liep. Fijn hij moest nu dus wel tegenover de boeman gaan staan. Zacht zuchte Tim eens waarna hij naar de kast keek. Hij had het liefst weg willen lopen maar hij wou niet dat iemand zou denken dat hij bang was voor een simpele boeman. Met opgeheven toverstok liep hij op de kast af en zag hoe die open ging.
Het leek alsof er een zwaard door zijn hart werdt geslagen toen Tim het lichaam van Kyra zag neervallen op de grond. Met eental grote wonden en bedekt met bloed lag ze daar. "Riddikulus." hakelde hij wat moeilijk en zag hoe de gewonde Kyra in een Grifje veranderde met een bloedneus die hevig aan het huilen was. Tim lachte kort toen hij het resultaat zag. Achter zich hoorde hij een paar Grifjes kwaad iets mompelen maar hij negeerde ze en liet de volgende naar de boeman stappen terwijl hij zelf weer naar zijn tafletje liep. Onderweg viel Ty hem op en hij grijnsde gemeen. "Afraid of the Boggart?" grijnsde hij dan. Hij had niet gezien dat Ty weg was gelopen maar hij wist wel dat de jongen nog niet geweest was.
|
|
|
|
Post by Madjic on Sept 14, 2008 1:52:41 GMT 2
Ty's ogen werden groot toen hij Kyra zag, of dat wat op Kyra leek. Zijn hart sprong op van schrik maar genas toen hij zijn verstand hem vertelde dat het de boeman was. Hij keek geconsentreerd naar Tim toen deze de spreuk uitsprak en de stervende Kyra veranderde. Normaal had hij hier wel om gelachen, maar de gedachte om dit grappig te vinden maakte hem misselijk.
Hij volgde Tim met zijn ogen en zijn woorden ontgingen hem dan ook niet. "I'm no' afraid of some poltergeist." Zei hij en keek Tim scherp aan. "But the good thing is that the big bad slittherin has a weakness. One I'm reallyy happy he has." Hij wist niet of Tim het zou snalppen op de manier dat hij het bedoelde. Hij bedoelde het positief, aangezien hij dus zeker niet wilde dat Kyra gewond zou raken. Want als dat wel gebeurde, of wat voor manier dan ook, en het was Tims schuld of hij deed er niets tegen. Dan zou hij hem doormidden breken.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 17, 2008 21:39:25 GMT 2
Geërgerd had Eric voor zich uit lopen staren met een onuitstaanbare uitdrukking op zijn gezicht. Hij verveelde zich dood, had verweer tegen zwarte kunsten nooit écht leuk gevonden, had sowieso iets tegen school in het algemeen en moest het dan ook helemaal van zijn geheugen hebben. Want hij had betere dingen te doen dan blokken voor tentamens.
Toen hij Kyra zag verschijnen trok hij even zijn wenkbrauwen op. Vond iemand dat eng? Hij vond de achterkant, want dat zag hij ervan, er redelijk aangenaam uit zien.
Met een diepe zucht stond hij op en strompelde richting Ty en Tim, en ving net de laatste woorden op. Hij trok even zijn wenkbrauwen op en keek van de een naar de ander, maar verveelde zich te erg om zichzelf ervan te weerhouden zich er niet mee te bemoeien. Nieuwsgierig keek hij van de een naar de ander, schraapte zijn keel om iets te zeggen maar besloot toen, verstandig als hij was, toch zijn mond te houden. Meisjes hielden niet van jongens die met blauwe plekken op hun gezicht rondwandelden. Daarom hield hij zijn haar ook altijd zo perfect in model
|
|
|
|
Post by Ridje on Sept 23, 2008 17:55:28 GMT 2
Verbaasd keek Tim hem aan. "Why aren't you facing that little poltergeist then?" zei hij dan gemeen en keek de jongen grijnzend aan. Zijn blik dwaalde weer even weg van Ty en ging naar de kast waar de boeman net weer in was verdwenen. Toen hij Ty's woorden hoorden ging zijn blik weer terug, langzaam. Toen hij Ty weer aankeek stond zijn blik op onweer, het was geen goed voorteken als Tim zo kwaad keek als nu en voor Ty was dit waarschijnlijk het teken dat zijn woorden verkeerd waren gevallen. "What do you mean by that boy?! Denk je dat je mij aan kan? Alleen omdat ik een meid als zwakte heb? Of denk je dat je haar iets kan aandoen? Nou dan heb ik een nieuwtje voor je modderbloedje, zo gauw als je haar iets doet of zelfs maar aanraakt, dan vermoord ik je. En als je denkt dat je me aankan, dan daag ik je uit het maar te proberen." Tim zei het met zoveel woede dat een kind van 12 waarschijnlijk spontaan in huilen uit zou barsten. Zijn blik was al niet veel beter. Het was misschien vreemd dat Tim zo kwaad werdt om zo'n opmerking maar hij kon er niks aan doen, hij had het nou eenmaal verkeerd opgevat en ja waar was hij anders Zwadderaar voor dan mensen uitdagen en zeggen dat ze slechter waren dan hem. Zijn blik ging kort naar Eric en hij gromde wat. "Wat? Ga ergens anders spellen, als je niet gewond wil raken dan, anders vervloek ik je met alle plezier." siste hij dan naar Eric. Zijn hand zat in de zak van zijn gewaad en sloot zich om zijn toverstok. Omdat Tims blik echter op Eric was gericht kon Ty doen wat hij wou zonder dat Tim het zou merken, wat niet handig was gezien hij Ty net nog had uit gedaagt.
|
|
|
|
Post by Madjic on Sept 23, 2008 18:11:55 GMT 2
"I'm not facing him because I'm to lazy. But you need to take a break and open your ears." Ty kwam overeind en sloeg zijn armen over elkaar. "Ik ga noch jou, noch je meisje iets aandoen. Kyra iets aandoen staat gelijk aan zelfmoord en in mijn geval staat het gelijk aan casteratie. Maar als jij van plan bent haar ooit een haar te krenken moet je wel bereid zijn om mij achter je te verwachten om een dolk door je hart geen te planten." Zijn stem was dreigent rustig, alsof hij het dagelijks zei. Hij negeerde het dat Tim hem niet meer aankeek.
Hij volgde diens blik naar Eric en hield zijn hoofd schuin voor hij weer naar Tim keek. "Damn je moet echt eens woedebeheersingcurcus nemen, want je kookt wel erg snel over." Hij vond Eric misschien een beetje irritant als hij zo luistervink speelde, maar de woede van Tim over zich heen kregen verdiende hij nou ook weer niet. Hij liep langs Tim heen naar Eric en grijnste ineens. "Heb je toevallig iets interesants gehoort?" Lachte hij, haast alweer vergeten dat hij gerirriteerde was door Tim.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 23, 2008 21:09:30 GMT 2
"Whoow gozer" zei Eric verdedigend terwijl hij zijn handen even ophief als teken dat hij onschuldig was. Hij had geen zin om met slurfjes op zijn wangen rond te wandelen, of welke andere interessante vervloeking Tim eventueel voor hem in petto zou hebben. "Oke, ik doe jou niks , jij mij niks". Hij deed een paar passen achteruit en fronsde zijn wenkbrauwen. Wat hij had fout gedaan wist hij niet. Misschien had Ty gelijk, dacht hij er nog aan toen hij hoorde wat de griffoendor zei. Misschien kookte Tim wel gewoon ontzettend snel over. Vreemd.
Hij draaide zich om en volgde Ty met zijn blik, en schudde zijn hoofd "Iets interessants? Wat zou ik dan gehoord moeten hebben?". Vragend staarde hij hem aan. "Momenteel heb ik niks gehoord. Behalve meneer zwadderich". Hij maakte een hoofdgebaar naar Tim maar keek hem niet aan.
|
|
