Post by greenlightning on Sept 17, 2008 19:32:50 GMT 2
Cameron nam de tas van het bagagerek, trok ook die van Rose omlaag, zette die op de grond en hing de tas over zijn schouder. Twee weken met zijn familie. Het werd of geweldig, of een ramp. Hij ging maar enrgens vanuit, dan zou hij ook niet teleurgesteld worden. Het was fijn dat Rose met hem mee was, al was het maar zodat hij deze twee weken niet zonder haar hoefde te zijn. De gedachte aan de eenzaamheid had hij neit kunnen verdragen, waardooor hij haar had uitgenodigd. Zijn ouders wilde hem tenminste twee weken voor zichzelf hebben deze zomer en hij vond eht prima. Als hij maar neit van zijn meisje gescheiden ho0efde te zijn. Om haar te paaien, had hij tegen Rose gezegd dat ze daarna wel ergens heen zouden gaan waar zij graag wilde. Het was waar en hij vond alles prima, al zou ze naar de noordpool wilen. Het deerde hem niet. Ze moest gewoon bij hem zijn. Bij hem...
Kalm sprong het van het opstapje af en landde op het perron. Zijn huis was vlakbij genoeg. Ze zouden eerst het hele treinstation afmoeten lopen, maar dat maakt eniet uit. Het was ongeveer twintig minuutjes lopen en desnoods namen ze een taxi. Cameron had zo zijn maneiren om goedkoop de stad door te reizen, zeker nu hij zeventien was en spreuken buiten school mocht gebruiken. Daarbij, lopen door London was gezellig. Als je met de juiste persoon was.
Het was druk op het perron, veel mensen die vanuit londen wilden vertrekken. De meesten namen het vliegtuig, maar de trein was nog steeds erg populair. Vooral onder jonge tovenaars en heksen. Hij begreep eht maar al te goed. Je zou hem emt een stok nog niet in het vleigtuig krijgen. Hij kreeg eht spaans benauwd van zo'n klein vliegend blik. Gelukkig was het ook neit nodig. Hij zou op een rustige plaats wel vragen of Rose leiver verdwijnselde, want het was hem om het even. Dan zou hij het wel doen, aangezien Rose geen idee had waar ze zijn moest. Persoonlijk was hij erg benieuwd naar haar eactie heirover. Misshcien zouden ze wel zulke erge ruzie krijgen dat ze elkaar niet meer wilden spreken en dat het uit was, nog voor deze twee weken om waren. Maar misschien ook niet. MIsschien gingen ze daarna wel opnieuw op vakantie en ahdden eht heel gezellig. Hij had geen idee. Hij was nog nooit emt een vriendin op vakantie geweest.
Kalm sprong het van het opstapje af en landde op het perron. Zijn huis was vlakbij genoeg. Ze zouden eerst het hele treinstation afmoeten lopen, maar dat maakt eniet uit. Het was ongeveer twintig minuutjes lopen en desnoods namen ze een taxi. Cameron had zo zijn maneiren om goedkoop de stad door te reizen, zeker nu hij zeventien was en spreuken buiten school mocht gebruiken. Daarbij, lopen door London was gezellig. Als je met de juiste persoon was.
Het was druk op het perron, veel mensen die vanuit londen wilden vertrekken. De meesten namen het vliegtuig, maar de trein was nog steeds erg populair. Vooral onder jonge tovenaars en heksen. Hij begreep eht maar al te goed. Je zou hem emt een stok nog niet in het vleigtuig krijgen. Hij kreeg eht spaans benauwd van zo'n klein vliegend blik. Gelukkig was het ook neit nodig. Hij zou op een rustige plaats wel vragen of Rose leiver verdwijnselde, want het was hem om het even. Dan zou hij het wel doen, aangezien Rose geen idee had waar ze zijn moest. Persoonlijk was hij erg benieuwd naar haar eactie heirover. Misshcien zouden ze wel zulke erge ruzie krijgen dat ze elkaar niet meer wilden spreken en dat het uit was, nog voor deze twee weken om waren. Maar misschien ook niet. MIsschien gingen ze daarna wel opnieuw op vakantie en ahdden eht heel gezellig. Hij had geen idee. Hij was nog nooit emt een vriendin op vakantie geweest.
