Thieves think alike, right? [/Open |Cyvix|]

[Flegmatisch Dinkske°-]

De middagzon streek over het domein van Zweinstein. De meeste studenten hadden net gedaan met eten in de Grote Zaal en gingen naar buiten om hun maal wat te verteren. De gangen zagen er daardoor wat verlaten uit maar niet helemaal.
In alle haast raasde een grijsbruin, pluizig beest door de gangen, trippelend langs de grote harnassen en trachtend uit de klauwen van een ander, groter beest te blijven. Dat beest had een grijs met zwarte vacht en was duidelijk minder lenig en snel dan het dier voor hem maar dat weerhield de hyena-achtige er niet van om toch de achtervolging in te zetten.

Hallen, schilderijen en andere dingen raasden aan de zwarte ogen van het dier voorbij voordat ze achter een standbeeld insloegen. De kat had echter een fout gemaakt. De gang achter het standbeeld liep dood en de andere kant nu ook gezien hongerige hyenakaken haar daar stonden op te wachten. Mevrouw Norks zette haar haren recht op terwijl ze venijnig begon te blazen.
De gestreepte hyena gibberde zoals gewoonlijk terwijl er een sadistische grijns op diens gezicht stond. 'Hierbij eindig je voorgoed, rotkat.' ging er door het hoofd van het dier tot er iets gebeurde wat zelfs de hyena niet had zien aankomen. Mevrouw Norks schoot vooruit en haalde fel uit met haar klauwen in het gezicht van de hyena. Zachtjes jankte de laatste en bedekte zijn kop met zijn voorpoten. Tegen de tijd dat het dier terug opkeek voelde het de klauwen van de kat over zijn schouder lopen voordat het dier uiteindelijk de gang terug opstoof, waarschijnlijk zoekend naar haar baasje om te gaan klagen.

De Hyena jankte zachtjes van de pijn voordat er een kleine lichtflits ontstond en in de plaats van de hyena een meisje op de grond zat. Het was Cyvix die weerom een aanslag op Mevrouw Norks had gepleegd, haar hoofdzakelijke bezigheid de laatste dagen. Ze streek over haar wang waar drie evenwijdige krassen liepen die waren aan het bloeden en hetzelfde verhaal speelde zich af op haar schouder. Het witte bloesje dat ze aanhad moest eraan.

"Rotkat! Elke keer is dat stom rotbeest me te slim af! Zelfs in die vorm! Het is wel een mirakel dat ik Vilder nog niet op mijn dak heb gekregen." gromde de Roemeense voordat ze wat bloed van haar vingers likte dat ze van haar wang had afgeveegd. Verslagen zette ze zich neer tegen de wand van de gang en legde haar hoofd tegen de muur. Niets ging zoals het hoorde sinds Scott had geprobeerd zelfmoord te plegen. Haar cijfers waren dramatisch laag en de kans om Cyvix tegenwoordig nog tegen te komen op Zweinstein was ook al geslonken.
De Roemeense blies wat van haar bruine haren uit haar gezicht voordat ze naar het plafond staarde. Alles was ze kwijt nu. Haar hele vriendenclub had laten merken dat ze niet bestond. Niemand leek iets van haar aan te trekken en ze vond het niet meteen een geruststellende gedachte.
"Rotjongens... Rotmeiden... Scott." mompelde ze voordat ze haar ogen sloot en gewoon van de rust genoot. Haar bloedende wang en schouder negeerde ze volledig.

[Ridje]

Tim liep rustig door de gangen hij had net heerlijk ontspannen ontbeten, zonder een keer gestoord te worden. Hij vond het alleen wel jammer dat hij weer bijna alleen was geweest, hij had Kyra weer niet gezien deze ochtend en de anderen waren ook of al weg of ze sliepen nog. Tim had dan van het plan gemaakt om zijn stash maar eens aan te gaan vullen, het was de laatste tijd meer gekrompen dan aangevult. Met zoals gebruikelijk zijn tas over zijn schouder en een appel in zijn hand liep hij door terwijl hij de voorpagina las van de ochtendprofeet.

Het was heerlijk stil op de gangen wat voor Sawyer natuurlijk ook een nadeel had, geen mensen die hun spullen kwijt gingen raken door hem. Nadat hij een hap had genomen uit zijn appel en dat weg had gewerkt floot hij zacht een wijsje dat bij hem opkwam waarna hij verbaasd de gang door keek. Hij had wat gehoord, en het was geen geluid wat de gebruikelijke leerling maakt.

Sawyer versnelde zijn pas om dan te stoppen bij een standbeeld waar hij snel zijn magische spiegeltje pakte en de hoek mee om keek. Met moeite kon hij zich stil houden toen hij zag wat er in de doodlopende gang gebeurden, een of ander Hyena beest zat achter mevrouw Norks aan. Met een grijns keek Tim toe tot de Hyena min of meer werdt verslagen door de kat die nu de gang weer uit trippelde. Verbaasd keek de kat op naar Tim maar verdween dan snel.

Tim keek weer in zijn spiegeltje naar de Hyena en gromde verbaasd toen hij zag dat het beest veranderde in 1 van de personen die hij het minst mocht. Een grijns verscheen op zijn gezicht toen hij een kans zag om Cyvix eens goed in bedwang te houden. Met een grijns kwam hij de hoek om en keek naar het meisje dat op de grond zat. Hij klapte kort in zijn handen en liep op haar af. "Dat is 1 verdraaid goede truc Freakje." lachte hij dan kil en keek naar haar, als ze hem aan zou kijken zou ze zien dat hij niet meer bang voor haar was, hoe kon hij ook alsof ze hem nu nog wat kon doen, nu hij haar zo had gezien. "Sinds wanneer leren ze die truc aan tuig zoals jij? Of weet niemand er vanaf? Want dat zou heel naar zijn, voor jou natuurlijk." grijnsde Tim dan.

[Flegmatisch Dinkske°-]

Rustig was Cyvix aan het ademhalen in de gang. Ze had haar ogen gewoon gesloten gehouden terwijl ze de adrenaline uit haar lichaam liet vloeien tot ze opeens het geklap hoorde samen met een stem die ze uit de duizenden kon herkennen. Vrijwel meteen stond ze op haar benen en keek met een smerige blik naar Tim die was verschenen.
"VERDOMME!" tierde ze daarop voordat ze plots naar de muur draaide en met haar hoofd niet al te zacht tegen de muur opbonkte. Ze herhaalde het bonken enkele keren voordat ze recht keek en met haar hand aan haar haar trok. "Dragos gaat me vermoorden! Hij gaat me opeten ofzo! Gah! Dit is niet goed!" mompelde ze op een hysterische manier.
Ze draaide zich naar Tim en streek even over de plek op haar voorhoofd waar ze zichzelf enkele keren had pijngedaan. "Goed... Wat was je naam nu ook alweer?..." vroeg ze op een beangtigende, kalme manier. Het leek alsof ze nooit een hysterische aanval had gehad. Ze glimlachte honingzoet naar Tim voordat ze op haar onderlip beet. "Dat trucje noemt men: Faunaat zijn. En ik heb het geleerd van mijn broer." bekende ze maar in een keer terwijl ze Tim aankeek alsof ze beste vrienden waren.
Op een onopvallende manier ging ze echter met haar hand in de zakken van haar gewaad, zoekend naar het mes dat ze daar altijd in verscholen hield.

[Ridje]

Een grijns was het enige antwoord dat Tim gaf op haar blik. Verbazing was het tweede wat aan hem te zien was, nadat ze met haar hoofd tegen de muur aan kwam. "Dat gedrag van je wordt met de dag erger, mischien moet je toch maar naar het gekkenhuis. Ze zullen je daar tenminste met open armen ontvangen." grijnsde Sawyer dan waarna hij haar aankeek. Hij trok een quasi gekwetste blik toen ze vroeg hoe hij heette. "Nou doe je me pijn Freakje van me. Je weet niet eens meer hoe ik heet." grijnsde hij dan gemeen en onderzochte haar eens. "Je mag wel eens nieuwe kleren aan gaan doen, je ziet er niet uit. Mevrouw Norks was je te snel af zag ik." lachte hij dan. Hij stapte op haar af en keek haar aan met een uitdagende blik. "Van je broer? Ow dat vreemde geval, ja nu weet ik het weer. Mischien mag je wel een cel met hem delen als ik dit nieuws aan het ministerie heb vertelt." Normaal had hij nooit zo dicht bij haar gaan staan maar nu was anders, hij had nu een machtsmiddel.

[Flegmatisch Dinkske°-]

Een ijskoude blik was hetgene wat Cyvix Tim gaf. Als blikken konden doden lag Tim nu verspreid over de vloer als hapklare hondenbrokken. "Proberen we grappig te zijn,... Mannetje?" mompelde Cyvix die nog steeds niet wist tegen wie ze exact aan het praten was. Ze greep het mes in haar zak vast maar zodra ze het koude lemmet voelde liet ze het wapen weer los. Hem vermoorden zou haar enkel in Azkaban krijgen.
Vanaf haar keel borrelde een gegrom dat exact klonk als dat van een hyena die écht pissig was. Toen Tim begon over haar kleren streek ze demonstratief over haar schouder en krabte de helende wonde weer open om het bloed te laten vloeien. "Wat ik aandoe is mijn zaak,... zwadje." lispelde ze daarop voordat ze zich venijnig omdraaide. Van alle mensen in HEEL zweinstein had hij haar moeten ontdekken. Hij en Kyra waren de twee worst-case scenario's. Zelfs Sneep zou er niet zoveel problemen rond hebben gemaakt.
"Wat wil je? Ik weet dat jij dit enkel doet voor iets anders. Zeg wat je wilt, ik zal het je geven en dan laat jij me met rust." mompelde de faunate verslagen. Ze haatte het om zo hulpeloos te zijn.

[Ridje]

Met een grijns bleef hij Cyvix aankijken terwijl hij een plannetje probeerde te bedenken over wat hij zou doen met de macht die hij nu had. Toen hij zag dat Cyvix echt zijn naam niet meer wist zuchtte hij en streek even door zijn haar. "Jullie Pufjes worden ook maar steeds dommer ook he. Het is een wonder dat ze jullie hele nuteloze afdeling nog niet hebben opgeheven." grijnsde Tim dan. "Sawyer, doet dat een belletje rinkelen in dat hoofd van je?" vroeg hij dan geiriteerd. "Wat ik wil? Hmm interesante vraag freakje van me, ik zou het niet weten. Ik wil zoveel dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen. Zeg jij het maar, wat heb je er voor over om dit kleine geheimpje van ons geheim te houden?" vroeg Tim dan en keek haar aan. In zijn ogen was leedvermaak te zien en plezier hij vond het fijn om deze macht te hebben over dit Pufje die hem voorheen kippenvel bezorgde. Hij wist dat hij wraak zou nemen op haar omdat ze Kyra had aangeraakt, en al hellemaal op de manier die ze had gebruikt. Hij wist alleen niet dat de kans zo snel zou verschijnen.

[Flegmatisch Dinkske°-]

Cyvix staarde daarop schaapachtig voor zich uit bij het horen van Tims naam. Ze herkende de jongen enkel van gezicht. Qua naam deed ze geeneens de moeite. Ze kon zich enkel de namen herrineren van mensen om wie ze gaf of mensen die haar een korte tijd geleden hadden geïrriteerd en het hele Kyra-Tim-Cyvix verhaal lag dan ook al een tijdje achter hen.
"Ik ben er nooit op getraind om de namen van trollen te onthouden." gromde Cyvix op een pessimistische toon. Ze gromde laag. Enkel Scott wist buiten haarzelf en haar familie af van haar illegale vorm maar hij hield zijn lippen verzegeld... Of tenminste daar vertrouwde Cyvix hem toch op.

Het pufje staarde Tim aan alsof hij zonet had verkondigd dat hij van Mars kwam toen hij vroeg wat ze ervoor over had. Veel was dat. Als hij ging rondbazuinen over deze vorm kon het het einde van haar schoolcarrière en zelfs van haar vrije leven zijn.
"Dan noemt hij mij stom." siste Cyvix tussen haar tanden voordat ze rondkeek. "Scotty doesn't know. Scotty doesn't know that Sawyer and me do it in this hall every Sunday..." neuriëde ze haar eigen versie van het liedje terwijl ze Sawyer met een smerige grijns aankeek. "Kyra doesn't know... Kyra doesn't know!"
Opeens kon ze het niet meer uithouden. Ze begon kil te lachen en wierp haar hoofd in haar nek. Waarom ze lachtte wist ze zelf niet. Ze vond het gewoon passend.
Langzaam opende de faunate haar groene ogen terwijl ze een dronken blik op haar gezicht had hoewel ze het niet was. "Eu sînt al tău căţea." fluisterde ze. "I'm your bitch." Iedereen met gezond verstand wist dat dat niet goed kon zijn maar Cyvix had haar eigen soort humor en dit vond ze even grappig.

In een oogwenk veranderde ze terug in de gestreepte hyena en zakte door haar voorpoten terwijl ze Tim speels en uitdagend aankeek. Haar staart kwispelde hevig voordat ze wat doelloos en spastisch rondsprong voordat ze vlak voor de zwadderaar ging zitten en hem, met de tong uit de bek hangend, een pootje gaf.

[Ridje]

Met een gemene grijns keek hij naar Cyvix. "Tututu, Freakje. Niet zo brutaal. Of je moet graag willen dat ik het ga rond vertellen. Ik kan dan wel geheime houden maar je kan nooit weten wanneer ik er iets uit flap wat niet goed is voor jou." hij grinnikte kort. Hij bleef haar aan kijken en negeerde de meeste van haar woorden, toen ze over Kyra ging beginnen keek hij haar waarschuwend aan zodat ze wist dat ze niet verder moest gaan over Kyra. "Kyra doesn't know, yet. Mischien dat ik haar ook wel vertel over jou kleine geheimpje." glimlachte hij dan uitdagend. Haar gelach zorgde er voor dat zijn nekhaartjes overeind kwamen te staan, het voelde ook alsof hij ieder moment kon overgeven. Hij keek haar dan ook verbaasd en wat misselijk aan. "Je bent gek!" mompelde hij en keek naar hoe ze bezig was als een gewoon hondje die veels te lang alleen was geweest. Hij haalde zijn toverstok uit zijn zak en richtte die op Cyvix. "Blijf op afstand Cyvix. Anders zorg ik dat die staart niet meer vast zit." zei hij dan dreigend. Het klonk beter dan dat Tim zich voelde, hij had namelijk wel in de gaten dat als Cyvix op hem af zou springen dat ze hem zou hebben voor hij een spreuk kon bedenken. Nou maar hopen dat zij dit niet ook in zag.

[Flegmatisch Dinkske°-]

Cyvix kon enkel in zichzelf glimlachen toen ze Tim zo zag. Hij was onzeker en ze leek zelfs wat angst te bespeuren in zijn lichaamshouding. Ze kwispelde vrolijk met haar grijze staart voordat ze ging zitten en haar hoofd wat schuin hield om haar een schattiger uiterlijk te geven. De zwarte ogen flitste even heen en weer om te zien of er iemand in de buurt was voordat ze weerom veranderde naar haar normale zelf. De reden waarom ze het zo deed en niet de zwadderaar besprong was vrijwel simpel. Als ze hem zou bespringen zou ze hem moeten doden of hij zou gaan praten en om een moordenaar te worden was het nog wat te vroeg in haar ogen.

Als een onschuldig schoolmeisje zat Cyvix op de grond. Ze zuchtte even diep en schudde met haar hoofd. "Hoe dan ook..." fluisterde ze. Maar alsnel stierf de rest van haar zin weg in een lachje. "Je ziet er... bang uit. Bang dat de grote, boze hyena je gaat opeten?" grinnikte ze daarop. Voor een tijdje bleef het stil langs haar kant. Ze keek rond in het gangetje en zuchtte daarop. "Hyena's... Ze lijken nogal op mij. Grote bek, doordrijven maar als het op geweld zelf aankomt stappen ze liever naar achteren. Geweld zullen ze enkel doen als een speelse activiteit of in tijden van nood... Het zijn trouwens aaseters... Geen jagers. Je moet je dus geen zorgen maken, Sawyer. Zeg wat je wilt van mijn kant en ik zal zien wat ik kan... Like I said... I'm your bitch now." Het grappige was er nu vanaf voor Cyvix. Ze had het allemaal bloedserieus gezegt en wou liever dat het hele gedoe nu voorbij was. Maar ze wist dat ze bij Sawyer in het krijt stond zolang haar faunatenvorm illegaal was, iets dat nog zou duren tot het einde van haar zweinsteincarrière. Ze was nu de speelpop van maar liefst twee zwadderaars. Cameron én Tim.

Een diepe zucht ontsnapte aan haar lippen terwijl ze Tim aankeek. "Ik trek de verkeerde jongens aan..." mompelde ze voordat ze naar achteren leunde, tegen de muur en wat voor zich uitstaarde.