Panic {June/OPEN}

[Madjic]

Misselijkheid, verdriet en angst maakte zich langzamerhand steeds meer meester over haar. Met tranen die haar wangen helemaal nat maakte rende ze over de zandpaden naar het kruidentuintje. Hier was het stil, hier was het rustig, hier kon ze alleen zijn. EN dat had ze nu nodig.
Een koude windvlaag kwam haar gemoet en deed haar stoppen. Haar blonde haren werdne naar achteren geslagen door de kracht van de wind en het vocht op haar wangen werd afgekoelt. Het leek alsof de tranen een hard laagje op haar wangen vormde.

June bleef stilstaan en legde haar handen op haar buik en keek ernaar. Ze kon geloven dat dit haar over kwam, het kon gewoon niet. Maar toch leek het wel zo. Ze was al een week te laat met ongestelt worden en dat was voor haar abnormaal. Ze was altijd juist te vroeg. Maar nu niet.
Ze was zo bang voor wat dit in gang zou brengen, het maakte haar misselijk en bang. Ze voelde nu werkelijk braaksel omhoog komen en ze kon zich nog net op de grond gooien om het niet volledig over zich heen te krijgen. De bittere smaak van het onverteerde voedsel met maagsappen gaf haar niet echt een beter gevoel. En met een trillende hand en nieuwe tranen op haar wangen veegde ze haar mond af. Ze bleef bevend op haa rknieen zitten.

[greenlightning]

Opgewekt blaffend schoot de zwart witte hond het tuintje binnen. Het snuffelde door de perkjes en aan de bomen, waar ze bekedne en onbekende merkgeuren tegenkwam. Vaag herkende ze de geur van derek, de zwarte labrador van het mannetje dat af en toe een beer was. Ze snuffelde voort en ontdekte June. Haar neus ving een geur op van iets zieks. Niet echt ziek.. maar ziekig. Langzaam trippelde Cambells op het meisje af en likte zacht de tranen van haar wangen. Ze ontweek het plasje braaksel zorgvuldig, want het rook slecht. Niet ziek slecht, maar toch slecht.

'Bells! Cambells, waar ben je, meisje?'
Het kruidentuintje was Cambells favourite plekje. Hier kwamen constant mannelijke honden en de hond was neit gesteriliseerd. Ze zocht constant een mannetje om mee te paren, maar had er geen gevonden. Daarom vond Myra het zo veilig om met Joey en Derek samen te gaan, want Derek was gecastreerd. Niet dat Myra puppies erg zou vinde, maar ze hieldneth ras liever puur. Iets wat moeilijk was emt een loopse hond.. maar voor de zoveelste maal was de hond aan haar riem ontsnapt.
Met de riem nog om haar hand gewikkeld, met een alng stuk dat onder haar deinde op het ritme van de maat, stapte Myra het tuintje in. Ze floot zacht en ontdekte de hond, samen met June. Zowel de houding van het meisje als de hond vertelde haar adt er iets mis was. Ze rook de geur van eht braaksel pas toen ze het al kon zien; de kruiden verdoezelden de geur grotendeels en voor ene moment kon ze alleen amar kijken. Toen liet ze zich naast june neerzakken, haar blik van eht plasje afgericht, want een echte fan van braaksel was ze niet.
'June, wat is er met je?' vroge ze bezorgd en vriendelijk. Ze boog zich voorover om haar blik te kunnen vangen. Ze ontdekte de tranen, ondanks Cambells tong, en legde voorzichtig haar arm om het meisjes schouder.

[Madjic]

June keek geschrokken naar de hond. Eerst dacht ze dat het Mack was. En Zed hier was geen goed idee. Maar als snel merkte ze dat het een andere hond was en ze wist dan ook wel van wie deze moest zijn, want een andere border collie was er niet.
Ze probeerde de tong vond de hond te ontwijken, maar toen dit niet echt lukte duwde ze Cambells weg. De stem van Myra bereikte haar daardoor niet.
Toen Myra bij haar kwam schrok ze opnieuw. Ze raakte uit balans toen ze voor het meisje uitweek alsof het iets engs was, waardoor ze opzij viel. "Beetje ziek." Zei ze en hoopte dat dat de vraag voldoende af zou weren. Want Myra, goede vriendin van Devon, was waarschijnlijk niet zo'n goed persoon om haar verhaal op te uiten... als ze dat al zou willen, maar daar zat ze op dit moment niet zo op te wachten.
Ze ging weer rechtop zitten, maar ging niet staan. Haar benen voelde een beetje slap aan en ze was bang dat ze meteen weer zou vallen. Wat Myra waarschijnlijk niet het idee zou geven dat ze June alleen kon laten.