|
|
Post by lola on Sept 29, 2008 17:33:35 GMT 2
'Je hebt gelijk,' zei Kathy met een glimlachje, zichzelf door zijn opmerkingen weer wakker schuddend. 'Maar dat neemt niet weg dat ik nieuwsgierig ben. Ik ben maar amper opgegroeid met andere mensen dan mijn familie... Voor mij is familie dus heel belangrijk, ik zou niet weten hoe ik zonder ze zou moeten... Sorry dat ik misschien een verkeerde indruk wekte...'
Ze keek spijtig met haar hoofd naar beneden, ten teken dat ze het niet aandurfde hem nog aan te kijken na haar stomme opmerkingen. Wat moest hij wel niet van haar denken? Natuurlijk had ze beter naar zijn afdeling kunnen vragen, of op Mack verder kunnen ingaan... Maarja, stomme Kathy moest het weer tactisch spelen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Sept 30, 2008 18:12:04 GMT 2
Zed zuchtte. "Familie is ook belangrijk. Maar er zijn genoeg mensen die ik ken die zich net iets te veel daarop richten. Alsof de reputatie van hun voorouders gelijk die van hen zijn. En dan zijn andere zonder geweldige of bekende voorouders gelijk minderwaardig. Ik was... ben even bang dat je misschien een van de mensen bent." Hij keek haar scherp aan, maar zag toen haar spijt.
Op zijn gezicht was te zien dat er een gevoelige snaar bij hem was geraakt. "Maar rustig maar. Ik ben niet boos ofzo. Mijn ouders zijn gewoon normale mensen, welliswaar geweldig en mijn pa heeft een wat... apart verleden. Maar verder zijn ze geweldig." Hij glimlachte.
Hij kon niet ontkennen dat hij geen enorme ruzie met zijn pa had gehad toen hij hem ondervroeg naar de jongen van Ravenklauw die zijn halfbroer bleek te zijn. De antwoorden die hij kreeg waren niet echt die hij wilde horen.
|
|
|
|
Post by lola on Oct 27, 2008 13:27:09 GMT 2
Ze knikte en bleef onzeker staan. Het duurde even voor ze iets zei.
'Zou je me misschien kunnen helpen...?'
Het kwam er zachtjes uit, ze wilde eigenlijk niet toegeven dat ze hulp nodig had. Toch wist ze dat het heel lang zou duren voor ze zelf de weg hier uit dit doolhof gevonden zou hebben. Een flauw glimlachje verscheen op haar gezicht.
'Ik ben namelijk een klein beetje verdwaald... Hulp zou heel erg welkom zijn...'
Een beetje beschaamd staarde ze naar de grond. Ze vond dit echt niet leuk! Ze was nota bene een Zwadderaar! Die hadden geen hulp nodig, maar nee Kathy moest zichzelf weer eens in deze situatie helpen. Dat ging wat worden de komende jaren...
Off: Sorry dat het zo lang duurde xD School enzo ><
|
|
