|
|
Post by Madjic on Dec 6, 2008 22:48:35 GMT 2
"Sinds jij het veel te druk hebt met school om mij te zien!" Riep hij half en een beetje klagend. "Ik wil je veel vaker zien dan nu, maar ik wil je ook weer niet storen als je voor school bezig bent. Dus die twee combineren zou wel een goed idee zijn. Maar ja, dan heb je inderdaad dat geval dat de schoolhelft er waarschijnlijk bij inschiet." Grinnikte hij en sloeg zijn arm goed om haar heen. "Waar zou ik zonder jou nou weer heen moeten? Als jij hier blijft en ik moet verder, dan zien we elkaar alleen maar in vakanties... En dat is nog minder dan nu!" Hij keek haar verdrietig aan. "Dan blijf ik liever hier, dan zie ik je tenminste nog. Maar aan de andere kant, jij vind zeven jaar al lang, ik ben hier nou al voor mijn achtste jaar he!" Hij keek haar nu wel weer vrolijk aan. Hij moest even denken aan Banning die zo boos was dat Roc gezakt was dat de jongen bang was dat zijn afdelingshoofd zou ontploffen. Maar hij had niets anders kunnen zeggen dat hij het allemaal door stress kwam, hij was allang blij dat Banning daarmee genoegen nam.
Toen ze klaar was met praten bleef haar staan en keek hij haar half geschrokken aan. "Hallo had dat wat eerder gezegd! Dan hadden we ergens anders heen kunnen gaan. Ergens binnen of weet ik veel waar." Zei hij lachend en schudde zijn hoofd. "Ja en wat gaan we nu doen? Hier blijven staan of zoeken we een wat prettiger plekje op?" Vroeg hij half voor de grap en half serieus.
|
|
|
|
Post by melien on Dec 6, 2008 22:58:41 GMT 2
"Dan heb je alsnog geen excuus nodig. Dan kom je me toch gewoon opzoeken." zei Elvira vrolijk. Ze vond het wel schattig hoe Roc het opvatte. Alhoewel ze hem wel gelijk moest geven. De laatste tijd had ze veel te veel tijd aan school besteed en veel te weinig tijd aan Roc. Daar moest ze maar even dringend verandering in brengen. "En je stoort nooit. School wacht heus wel even hoor." voegde ze er nog aan toe. Ze meende het. Het grootste gedeelte van de mensen zou ze alleen maar lastig vinden of wegjagen als ze met school bezig was, maar voor Roc zou ze dus echt wel haar schoolwerk laten liggen.
"Elkaar alleen in de vakanties zien betekent wel de hele tijd bij elkaar zijn en eigenlijk is dat dus meer dan op dit moment. Maar goed, uiteindelijk zal het waarschijnlijk inderdaad minder worden. Maar alsnog, je gaat het niet wagen om nog een keer te zakken voor je owls hoor." zei ze, toch wel een tikkeltje streng. Daar zat ze dus echt niet op te wachten. Eén keer de reden zijn dat hij niet van school af kon, daar kon ze nog net mee leven maar twee keer? Nee, daar had ze absoluut geen zin in. Zo belangrijk was ze nou ook weer niet. "Ja, je bent hier al voor je achtste jaar. Maar dat was je eigen keuze en iedereen heeft je voor gek verklaard." zei ze vrolijk. Wat maakte het eigenlijk ook uit? Wat gebeurt was was gebeurt.
"Ga nou niet lopen doen alsof het echt heel erg is. Een beetje frisse lucht is altijd goed. Daar bij kunnen we nog steeds ergens heen gaan als we willen. Het is niet alsof we nu verplicht hier moeten blijven." zei ze lachend. "We kunnen hier wel blijven staan maar dan wordt het op den duur toch wel koud lijkt me zo. En daarbij lopen hier heel veel te veel mensen rond naar mijn smaak. Zullen we maar ergens anders heen gaan?" zei ze rustig.
|
|
|
|
Post by Madjic on Dec 6, 2008 23:16:03 GMT 2
"Ja, ik zou je wel kunnen komen opzoeken, maar dan zou ik je storen. En ookal zeg jij wel dat je het niet erg vind, ik vind het wel erg. School is ook belangrijk en dan heb ik liever dat je dat goed doet dan dat ik je heel vaak zie. Want ik moet nu wel zeggen dat het nu extra leuk is om je te zien, dat maakt het dus geweldig je weer te zien." Hij gaf haar een kus en grijnste daarna. "En aan te raken."
Hij was even stil door het volgend e wat ze zei. "Nee, ik wil je niet alleen in de vakanties zien! Weet je hoeveel tijd daar tussen zit? En dan heb je nog dat je ouders het vast niet leuk vinden als je in de vakanties alleen maar bij mij bent." Vervolgens verscheen er een grijns op zijn gezicht en gaf een tikje op haar neus. "Nou nou, daar heb jij lekker niets over te zeggen. IK verlaat deze school niet zonder jou en daarbij hoef je het niet te weten als ik het verpest. Op wonderbaarlijke wijze heb ik ineens zo'n faalangst, onverklaarbaar." Hij lachte en schudde zijn hoofd. "Maar je kan er natuurlijk ook voor zorgen dat je het zelf haalt, dan haal ik het ook." Hij deed er allemaal vrij luchtig over, een extra jaar maakte hem toch niets uit. Hij wilde ondergeen beding dat ze hier alleen bleef zolang ze nog iets hadden en de stof zou toch alleen maar makkelijker worden. "Maar je hebt gelijk, het was inderdaad mijn eigen schuld. Maar de rede ken je maar al te goed. Maar trouwens, het maakt me niet uit dat ze me voor gek verklaren! Als ik op die manier gewoon bij mijn vriendin en vrienden kan blijven vind ik het goed."
Hij keek om zich heen naar de andere mensen die er waren en keek haar toen weer aan. "Je hebt gelijk, veels te veel mensen hier! En we kunnen overal nog heen waar we maar willen... als we kunnen denken waar dat dan wel niet is." Grinnikte hij. "Ik zou het namelijk zo niet weten, het kan over al zijn. Terug naar school of hier in de buurt... Eigenlijk ga ik liever niet terug naar school. De kans dat we dan een bekende tegen komen is vrij groot en ik wil mijn aandacht en jou aandacht nu niet delen."
|
|
|
|
Post by melien on Dec 6, 2008 23:29:27 GMT 2
Elvira beantwoordde zijn kus. "Je praat te veel. En daarbij denk je teveel na. School is echt niet zo belangrijk hoor. En ik ga er echt niet dood aan als ik m'n huiswerk een paar uurtjes langer laat liggen. Dus zet het maar meteen uit je hoofd om niet gewoon op te komen dagen." zei ze grijnzend. Ze maakte er wel half een grapje over, maar ergens meende ze het toch wel. "En anders zal ik jou maar gewoon op moeten komen zoeken..." voegde ze er nog bedenkelijk aan toe.
"Ja ik weet hoeveel tijd daar tussen zit. Veel te veel als je het mij vraagt. En daarbij zullen mijn ouders het er maar mee eens moeten zijn. Het is niet alsof je de jouwe echt veel keuze gaf voordat je je owls vorig jaar verpeste." zei ze met een nog redelijk serieus gezicht. Het was wel steeds moeilijker om serieus te doen bij Roc. Het was gewoon veel te fijn en veel te 'out of this world' om serieus te doen als ze bij hem was. "En je laat het echt om je owls opnieuw te verpesten hoor. Anders.." zei ze, alhoewel ze de zin niet eens af wilde maken laat staan dat ze het kon. Het enige dreigement dat ze kon bedenken wat Roc ervan zou weerhouden om opnieuw te falen als zij ze niet haalde was er eentje die ze nooit niet in haar mond zou nemen. "Laat ook maar. Je gaat je gang maar." zei ze met een zucht.
"Dat is een goed punt. Eerst bedenken waar we dan wel heen gaan. En op school zullen vast wel plekken zijn waar de rest niet zo snel komt." zei ze weer lachend. Ondertussen probeerde ze te bedenken waar ze heen konden gaan, maar echt iets bedenken wilde zo een twee drie niet lukken.
|
|
|
|
Post by Madjic on Dec 7, 2008 0:09:47 GMT 2
Roc was even stil en grijnste toen. "Je hebt gelijk. Ik weet wel betere en leukere dingen te bedenken met mijn tijnd met jou dan denken en praten? Maar aan de andere kant praat jij net zo veel." Hij negeerde de mensen op straat en trok haar tegen zich aan om haar opnieuw een kus te geven. Hij negeerde iemand die geirriteerd zei dat ze een kamer moesten zoeken en keek haar daarna weer vorlijk aan. "Ik vind het een beter idee als jij mij op komt zoeken, dan hoef ik me minder schuldig te voelen en dan is het je eigen schuld."
Een nieuwe vraag van energie ging door zijn lichaam toen hij haar weer hoorde. Hij besloot zijn flauwe opmerking voor het laatst te bewaren. "Nee, maar dat kwam omdat ze het ook niet wisten. Naderhand waren ze niet echt heel erg vrolijk hoor. Ik ben samen met Niënna een paar dagen bij een vriendin van me geweest om te vluchten. Ze waren echt niet te genieten en waren de hele tijd boos op me." Zei hnij lachend, alsof het iets heel grappigs was. Daarna keek hij haar een beetje gemeen aan. "Je kan het niet eens denken of wel? Niet dat ik er niet blij mee ben hoor, ik wil je voorlopig echt niet kwijt en ik wil er niet eens aandenken wat in zonder je moet. Maar toch is het wel grappig dat je het niet eens kan dreigen." Grinnikte hij met een beetje leedvermaak. Hij onderdrukte het om haar nog een kus te geven, al was ze het wel waard.
"Ja, maar we zouden ze onderweg tegen kunnen komen en dan blijven p[lakken. Dan wil ik niet." Hij keek haar bijna smekend aan, maar dat kon hij niet lang volhouden tot de vrolijke glans weer in zijn ogen kwam. "We kunnen binnen wel naar de kamer van hoge nood gaan. En buiten de schoolgronden kunnen we.... tja... naar het krijsende krot, als je het aandurft." Hij keek haar een beetje plagend aan.
|
|
|
|
Post by melien on Dec 7, 2008 12:54:20 GMT 2
Elvira beantwoordde zijn kus opnieuw. Als Roc niet veel te veel aandacht had opgeeist had ze waarschijnlijk nog gereageerd ook op de persoon die zonodig commentaar moest leveren. Die mensen waren alleen maar irritant en vervelend. Vooral omdat ze het meestal net zo erg zouden doen. Zachtjes gaf ze hem een klap. "Dan moet je het alsnog niet grappig vinden. Ik vind heus wel een manier om het alsnog door te zetten hoor." zei ze vrolijk. Dat het een leugen was boeide haar niet echt. Ze wilde niet eens dat het de waarheid was. "En aangezien ik geen zin heb om opnieuw de reden te zijn dat je ouders boos worden, zal ik wel gewoon moeten zorgen dat ik mijn owls haal." voegde ze er nog mompelend aan toe. Het was ergens wel heel erg grappig allemaal.
"Zelfs als we mensen tegen komen hoeven we niet te blijven plakken. Zoiets heet negeren of gewoon een smoes bedenken." zei ze alsof het het simpelste ooit was. Toen hij over het krijsende krot begon keek ze hem zogenaamd ontzettend geschokt aan. "Ben je helemaal gek geworden? Ik ga echt dat spookhuis niet in hoor." zei ze lachend. "Dan vind ik de kamer van hoge nood een beter idee. Maar dat kan ook aan mij liggen." ging ze vrolijk verder. Doordat ze zo dicht tegen hem aan stond was de verleiding te groot en dus zoende ze hem ook gewoon maar.
|
|
|
|
Post by Madjic on Dec 7, 2008 17:35:33 GMT 2
Om de klap kon hij alleen maar lachen. "Nee hoor. Je gaat het helemaal niet doorzetten. Dan kipnap ik je gewoon zodat je nooit meer bij me weg kan en dan kun je het nooit uitmaken." Zei hij vrolijk, al zou hij het nooit echt overwegen. "Nou doe dat maar, ik denk dat dat ons heel wat moeite zal besparen en ons ook heel veel gezeur van ouders zal besparen..." Hij dacht even na terwijl hij sprak, hij zweeg even en grijnste toen. "En als je het niet haalt dan breek ik gewoon in en verander je antwoorden. Dan heb je wonderbaarlijk ineens alles goed. En dan kan ik je als een dief in de nacht toch nog wegnemen van school."
Eigenlijk leek het hem nog best een goed plan ook. Dan moest hij maar even een paar regels en wetten overtreden als hij haar daarmee kon helpen... Tenzij hij gesnapt werd en dan in een gevangenis belande. Dan zou hij haar nog minder zien... Dat was dan weer niet zo fijn.
"Tja, daar heb je gelijk ik. Maar negeren kan ik bij sommige mensen niet zo goed en liegen... ja dat moet wel lukken. Maar het is wel wat gemeen als het tegen vrienden is." Hersenspinsels gingen rond in zijn hoofd en hij grinnikte even. "Ach eigenlijk maakt het ook niet uit waar we heen gaan en wie we daarvoor moeten ontwijken. Dus de kamer van hoge nood dan maar? Dan hoef ik mijn lief niet naar het huis dat door spoken bewoont word te brengen. Al zou ik ze allemaal voor je wegjagen hoor." Zei hij vrolijk en beantwoorde haar kus vol genot en liefde.
|
|
|
|
Post by melien on Dec 7, 2008 17:43:51 GMT 2
Elvira keek hem lachend aan. "Ach, alsof ik het ook maar zou kunnen. Als ik het al niet als dreigement kan uitspreken, hoe wil ik het dan doorzetten?" zei ze vrolijk. Hij was veel te leuk. Of ze dat een slecht iets of een goed iets vond wist ze nog niet zeker, maar in ieder geval was het een feit. In haar ogen dan. "Weet je, laten we dat maar niet doen. Dan kunnen we beter een wisseldrank maken aangezien je anders nog in de gevangenis gaat komen. Daar heb ik niet zo'n zin in." zei ze met een vrij serieuze uitdrukking. "Alhoewel dat ook geen goed idee is. Ik haal het wel gewoon. Geen zorgen." voegde ze er nog grijnzend aan toe.
"Liegen tegen vrienden? Ben jij gek? Die snappen het heus wel als we het gewoon zeggen." zei ze. Alleen al bij het idee moest ze grinniken. De dag dat zij er met een leugen doorkwam bij haar vrienden moest nog aanbreken. En de kans dat dat zou gebeuren was echt heel klein. "Ik twijfel er niet aan dat ze voor je op de vlucht slaan. Maar om nou hun rust te gaan verstoren omdat wij rust willen? Lijkt me geen goed plan. De kamer van hoge nood is dan inderdaad een betere plek."
|
|
|
|
Post by Madjic on Dec 7, 2008 19:38:08 GMT 2
"Nou vooruit dan maar. En weet je wat? Dan gaan we het hier ook niet meer over hebben. Het duurt nog wel even voor het zover is dat we ons druk moeten maken over onze Owls. En 0p dit moment wil ik me eigenlijk helemaal nergens druk om maken... behalve dan om jou als je me daar een rede voor geeft. Daarbij zal ik je dan beloven dat ik niet in de gevangenis terecht kom. Ik vraag me namelijk af hoe leuk ik hert daar ga vinden..." Hij keek even bedenkelijk, maar lachte toen. Hij zou haar waarschijnlijk smeken hem daar weg te halen als ze langs kwam. Hij zou et daar echt niet lang volhouden voor hij gek werd.
"Ok dan ga jij niet liegen, dan hou jij je mond en doe ik het liegen wel. Of we liegen niet en kijken hoe ze reageren, dat lijkt me ook wel een keertje leuk. Of vertrouwen ze je zo goed dat ze je mij ook vertrouwen?" Vroeg hij lachend en creeerde weer wat afstand tussen hen. Hij pakte een hand en begon weer terug richting school te lopen.
|
|
|
|
Post by melien on Dec 7, 2008 19:49:21 GMT 2
"Daar zeg je een keer wat waar ik het helemaal mee eens ben." zei Elvira lachend. Door de manier waarop ze het zei zou je bijna denken dat ze het nooit met hem eens was, maar zo was het niet bedoeld. Of misschien toch wel? De gedachte van e gevangenis schudde ze van zich af. Dat was nou niet echt iets waar ze Roc zou willen moeten opzoeken. Daar bleef ze nou echt wel zo ver mogelijk uit de buurt als het aan haar lag.
"Ik weet niet of ze jou dan ook geloven." zei Elvira bedenkelijk terwijl ze Roc volgde. "Only one way to find out. Alhoewel ik alsnog liever heb dat we niemand tegenkomen." zei ze terwijl ze vrolijk opzij keek.
|
|
