Summer love {Tim X Shirie + Joey}

[greenlightning]

{drie jaar geleden. Shirie 15 jaar oud. Strand op Cuba. Zomervakantie}


'Vangen, Green!'
De bal schoot door de lucht en plofte een eind bij haar voeten vandaan in het zand. Hoewel de meesten zich moeizaam voortbewogen over de zanderige ondergrond, bewoog Shirie snel als altijd voort. Ze pakte de bal op met haar handen en wierp hem in de lucht, om die vervolgens hoog te houden, op elke mogelijke manier. Vanuit de zee riep Joey naar haar om hem tterug te schoppen, maar dat vertikte ze. Ze ontweek spelende kinderen, haar ogen gefixeerd op de bal. Ze grijnsde breed en na de zoveelste klacht van haar vriend liet ze zich op haar rug vallen en schopte tijden het vallen de bal richting de zee. De bal kwam met een plof op het water terecht, vlak voor Joey's gezicht en werd geraakt door een grote plens water.
Vanaf het strand lachte Shirie, terwijl ze weer ovreiend krabbelde. Haar blik gleed over de bleke amerikaanse vrouwen, de dikke amerikaanse mannen en alles dat er tussenin zat. Er zaten mede Cubanen tussen, donker van huid en dun van lichaam. Ze bewogen zich even sierlijk als zij deed en ze voelde zich emt hen verbonden, stuk voor stuk. Haar lichte ogen gleden over de blonde vrouwen die langs haar heen stapte. Ze waren even dun als de vrouwen op haar eiland, maar deze kozen ervoor. Het was geen gebrek aan voedsel, maar dat idiote beeld dat iedereem graat mager moest zijn.
Ze schudde ongelovig haar ogen bij het zien van de grote borsten. Ze kreeg zin om er tegenaan te schoppen. Ze waren tenslotte even groot als de tennisbal waar ze mee aan het voetballen was. Even hard en even rond.

Ze moest zich werkelijk omdraaien om de impuls te weerstaan en een brede grijns sierde haar mond. Haar donkere haren werden sierlijk voor haar gezicht geblazen en verscholen deels haar lichte bruine ogen. Haar lichaam was de kleur bruin die elke amerikaanse vrouw wilde bezitten en ze was even slank als de amerikaanse blondjes. Toch was ze klein van stuk en had ze al grotere borsten dan haar leif was. Ze droeg met opzet een shirtje met lange mauwen. Het was groen en doorzichtig, waardoor wel haar bikini te zien was, maar de grootte van haar cup verborgen hield. Het groene rokje liet haar bruine benen onbedekt, maar dat was wel zo lekker in hartje zomer, met een temepratuur boven de veertig graden. Haar slanke en gespierde buik was een ogentrekker voor menig jongeman, maar ze negeerde hen. Met een lach zag ze opnieuw eht balletje door de lucht vliegen en schoot eropaf, zonder op haar omgeving te letten. Ze botste vol tegen iemand op.

[Ridje]

Zon, zee, strand, vakantie en nouja een paar ogen. Dat waren de dingen waar Tim nu van genoot. Zijn eigen ogen natuurlijk, hij had zin gehad in zijn vakantie lang voordat zijn oom het hem had vertelt. Maar nu hij hier was op het schitterende Cuba kon zijn geluk niet meer op. Overal vrouwelijk schoon. Tim grijnsde eens waarna hij zijn zonnebril weer op zette en verder liep over het strand. Hij had vandaag nog niet veel gedaan. Genoten van een goed ontbijt, het fruit op Cuba was geweldig, en daarna had hij een korte wandeling gemaakt over de boulevard. Hij was dan wel pas 15 hij had wel door dat hij te weinig ogen had voor alles wat hier rond liep. Toen hij weer even stopte om even naar de zee te kijken grijnsde hij. Het was net een paradijs. Geen zorgen, geen lasten en geen irritante leraren of vervelende modderbloedjes.

Toen hij even omkeek naar wat dreuzels die ruzie maakten om een kapot zandkasteel lachte Tim kort en gemeen en schudde dan zijn hoofd waarna hij verder liep. In zijn enne hand had hij een boek, die had hij gevonden in het hotel, het ging over Cuba. In de andere hand had Tim een tros druiven. Tim droeg een dun blauw overhemd met korte mouwen, die niet dicht zat waardoor je zijn redelijk gespierde buik zag, en een blauwe zwembroek met pijpjes tot iets boven zijn knieen. Misschien was het de zon, of dat hij afgeleidt was door wat meisjes die voorbij liepen, maar Tim zag het meisje niet op hem af komen. Voordat hij het wist lag Tim dan ook in het zand en keek hij verbaasd naar het meisje dat op hem was geknalt. De druiven lagen in het zand, en Tims boekje lag naast hem, de titel was nu duidelijk te zien, Cuba op haar mooist. Tim grijnsde naar het meisje. "Nouja ik val graag voor meisjes maar dit is echt letterlijk." grapte hij dan en keek naar haar. "Gaat het?" vroeg hij dan beleefd. "Je moet better uit kijken, straks bezeer je je nog schoonheid. En sommige jongens kunnen het niet waarderen als meiden de leiding nemen." grapte hij dan en glimlachte vriendelijk. Hij zag het meisje wel maar het leek net of hij droomde. Kan zo'n knap meisje echt zomaar je leven in komen lopen, of stormen?

[greenlightning]

Shirie maakte een "oef" geluidje toen ze bovenop hem viel. Ze had neit verwacht dat wat het ook was waar ze tegenop liep, zou meegeven. Ze hoorde de stem en keek toen aps op. In eerste instantie bleef ze liggen en keek hem aan, teriwjl haar ahren over zijn gezicht streken. Vervolgens grijnsde ze.
'Ja ik ben nou eenmaal een vrouw die innitiatief neemt,' lachte ze en ging van hem af. Ze bleef op haar knieen zitten en keek hem aan. Zijn woorden deden haar glimlachen.
'Pas maar op met je complimentjes. Straks ga ik nog bijna denken dat je ze meent.'
Over eht algemeen deed het haar niks als mensen haar mooi noemden. Ze wist tenslotte dat ze mooi was. het was als vertellen dat de lucht blauw was en de zee nat, maar voor zo'n toerist moest ze wel vriendelijk zijn. Dat zei haar tante althans. Toeristen waren de bron van inkomsten voor velen op het eiland, dus moest ze er alles aan doen om het hen naar de zin te maken.
Vandaar ook dat ze opstond en hem de hand reikte. Ze keek neit echt naar hem. Hij was gewoon de zoveelste jongen, maar zijn stem had haar wel bereikt.
'Je hebt een leuk accent,' glimalchte ze. 'Waar kom je vandaan?' Zelf had ze eerder een brits accent dan een spaans accent als ze engels sprak, iets waar haar vrienden haar om uitlachten. Ze klopte met haar vrije hand haar benen af, die haar bruine benen bijna wit kleurden.

[Ridje]

Tim grijnsde ook en keek haar terug aan. Toen ze van hem af ging kwam hij overeind en pakte het boekje uit het zand. "Ze zeggen wel eens" begon hij en keek haar weer aan. "dat de vrouwen die het initiatief nemen. Slimme vrouwen zijn. Wie wacht er dan ook op een man die wat doet?" glimlachte hij dan. "Ikzelf vind het niet erg. Alleen de volgende keer kan je ook gewoon praten, in plaats van me gelijk te bespringen." zei hij dan en knipoogde eens naar haar als teken dat hij maar een grapje maakte. Wat ze zei over de complimentjes maakte hem lachen. "Ow en dat willen we natuurlijk niet. 1 of andere half gare vreemdeling die je complimentjes geeft." Grapte Tim dan en kwam overeind door haar hand te pakken. Toen hij weer stond liet hij haar hand weer los, hoewel het wel even duurde voor haar hand volledig de zijne had verlaten. Met zijn enne hand zette Tim zijn zonnebril op zijn hoofd zodat hij haar goed aan kon kijken, terwijl hij met de ander zijn boekje afklopte. "Waar ik vandaan kom? Ik zou kunnen zeggen dat ik uit de hemel kom, gestuurd door de God om zijn engel terug te halen, wat duidelijk over jou gaat. Maar ik denk dat dat een te duidelijk compliment is, en dat wouden we niet meer." zei hij dan en glimlachte weer. "Maar goed. Schotland. Daar kom ik vandaan." zei Tim dan en keek even naar de zee waarna hij zijn hand uitstak naar haar. "Timothy. Maar zeg maar Tim." stelde hij zich dan voor.

[greenlightning]

Shirie alchte opnieuw en haalde licht haar schoduers op.
'Ik bespring graag wildvreemde jongens. Soms gewoon omdat ze leuk zijn, soms om ze te pesten, soms omdat ik iets van ze moet.' Ze keek hem aan met een uitdagende blik. 'Helaas ging het bij jou gewoon per ongeluk. Kon ik maar zeggen dat ik een andere reden had dan dat ik neit oplette waar ik liep.
Er was niks leukers dan jongens op deze manier te psten. Ze wist met moeite haar alchen in te houden en wachtte half zijn reactie af, maar zijn volgende opmerking deed haar een semi-beledigd geluidje maken.
'Waar zie je me voor aan? Ik ben geen onzeker popje dat constant de bevestiging van adneren nodig heeft om zich moooi te voelen! Als ik een knoet zou krijgen voor elk complimentje dat ik kreeg, dan was ik een millionair in galjoenen! Toe zeg. Ik heb een spiegel, ik weet dat ik adembenemend mooi ben.
Opnieuw keek ze hem grijnzend aan. Ze vroeg zich af hoe hij ermee om zou gaan. Ze hield ervan om mensen te shokeren. Om ze uit te testen en om te tonen dat ze uniek was. Maar vooral, om te tonen dat ze absoluut voor zichzelf kon zorgen. Vandaar ook dat ze absoluut geen strobreedte meewerkte, al liet ze onopvallend haar blik over hem heen gaan en moest concluderen dat hij kanp was. Erg knap.
Zijn laatste zin was een m,engeling van stom en geweldig en ze lachte dus ook maar, tewijl er zich een lichte, bijna niet zichtbare blos op haar wangen verscheen. Ze beloonde hem met haar leifste glimalch en ahar ogen straalden.
'Ik ben geen engel, hotshot, maar toch bedankt. Beter een angel dan een devil.'
Ze nam zijn ahnd aan, zacht met haar huid over de zijne en glimaclhte opnieuw speels.
'ik noem je zoals ik je noemen wil. Nu heet je Jeff, gewoon omdat ik dta een leuke naam vind. Ik ben Shirie, Shirie Ashinta en je kan me maar beter zo noemen, wil je niet dat ik je levend onder het zand begraaf.'
Ze zei alles op zo'n vrolijke toon dat bij veel mensen eht te laat doordrong wat ze werkelijk zei. Ze meende het, maar desondanks zou ze het jamemr vinden als ze hem onder het zand moest begraven. Naar hem kijken was veel leuker.

[Ridje]

Tim glimlachte en keek haar weer aan. "Ik bespring ook graag meisjes, maar de meeste kunnen dat niet waarderen. Sommige noemen het ook wel, ongepast. Maar goed. Zal wel iets zijn wat meisjes wel mogen en jongens niet." grapte hij dan. Natuurlijk was het een grap. Tim zou nooit een meisje bespringen, tenminste niet gelijk, hij vond het fijner om meisjes te leren kennen, voordat hij verder ging. "Ow nee hoor. Ik zie je als een zeer zeker Popje. Die weet hoe ze eruit ziet en hoe mensen of vooral mannen en jongens over haar denken. Je ergert je eraan dat ze je complimentjes geven maar toch vind je het ook leuk. Of niet? Owja je bent trouwens ook nog slim, woont hier op Cuba en daagt jongens graag uit." zei Tim dan en glimlachte uitdagend. "Zit ik een beetje goed als ik dat zeg?" vroeg hij dan met een kort lachje. Hij keek haar doordringend aan maar kon de glimlach niet van zijn gezicht krijgen. "Devil, Angel allebei hebben ze iets. Je zal van beide wel wat in je hebben. En Jeff? Niet een naam die ik zou uitkiezen Shirie. Maar goed. En aan bedreigingen heb ik niks, dus nu noem ik je. Eens denken. Sunshine vind ik wel wat." grijnsde hij dan. Hij keek haar uitdagend aan.

[greenlightning]

Shiries grijns werd breder naarmate Tim zijn zin volstopte met waarheden over haar. Ze knikte goedkeurend en lachte vervolgens om het slimme gedeelte. Er waren maar zelden jongens die haar slim vonden. Sterker nog, maar zelden waren er mensen die haar slim vonden! Vooral omdat ze haar de kans niet geven om slim te zijn. Om te tonen dat ze slim was. Ze grinnikte bij zichzelf om zijn gekkigheid. Om zijn Timmigheid, zoals ze het besloot te noemen. Ze hield haar hoofd wat scheef en haalde haar schoduers op.
'Ik heb jou besprongen, ik neem aan dat je mij nu ook ene keer mag bespringen. Ik hoop dat ik ervan zal genieten.'
Ze knipoogde naar hem, gewoon omdat ze hem geloofde. Omdat ze hem vertrouwde en dat gevoel was haar zo vreemd dat ze eht in eerste instantie ook neit ehrkende. Het gevol was warm en prettig en maakte dat ze een deel van haar muur liet zakken. Ze voelde iets naar hem, maar kon het nog neti benoemen. Wat ze wel wist dat hij haar had onderschat, want toen hij zei dat ze niet moest dreigen en vervolgens haar sunshine noemde, had hij zijn eigen lot bezegeld. Het klonk dramatisch en opnieuw grijnsde ze, ditmaal om zichzelf. Ze liet zich in een tempo zakken en trapte in een draaiende beweging Tims bene onder hem vandaan, waarbij haar hele lichaam ronddraaide en stof deed opwaaien. Vervolgens sprong ze bovenop hem en begon hem te begraven. Het was verder weinig effectief, maar het ging ero mdat hij wist dat ze neit blufte. dat deed ze nóóít.

[Ridje]

Tim grijnsde terug toen Shirie met haar knikje bevestigde dat hij het goed had. Het was niks voor hem om zulke dingen fout te hebben dus had hij het ook wel min of meer verwacht, maar toch, sommige meisjes waren moeilijk in te schatten. Met een kort lachje keek hij haar aan. "Ow geen zorgen. Als ik je zou bespringen dan zou je wel genieten hoor. Daar zorg ik heus wel voor. Maar eerst wil ik je even beter le.." verder kwam hij niet gezien Shirie hem onderuit trapte, zijn zonnebril vloog af en ook zijn boekje werd weer in het zand gelaten. Toen ze ook nog eens op hem sprong en hem begon in te graven lachte hij kort en probeerde haar te pakken te krijgen. Toen hij haar armen bij haar polsen beet kreeg grijnsde hij en wierp haar van zich af zodat hij nu juist bovenop haar zat, min of meer dan, hij tilde zijn eigen gewicht nog. Hij glimlachte uitdagend naar haar waarna hij zijn arm onder haar knieen bracht en de ander achter haar armen waarna hij haar met gemak optilde. Stevig maar zachtaardig hield hij haar vast in zijn armen en keek haar met een grijns aan. "Ok, Mevrouw Shirie. Als je het zo wilt. Dan kan je het krijgen ook." zei hij dan en glimlachte liefjes. Daarna begon hij rustig richting de zee te lopen. "Nu gaan we een stukje zwemmen. Sunshine." zei hij dan. Het maakte hem niks uit dat ze hem net onderuit had gehaald voor die bijnaam, nu had hij haar stevig vast. Het voelde vreemd maar toch zeker wel fijn om haar zo vast te houden. Langzaam voelde hij het water hoger komen naarmate hij verder liep.

[greenlightning]

Als hij minder snel ahd gehandeld, had ze zich misschien nog onder zijn greep uit weten te wrikken, maar ze was zo overvallen door zijn handigheid, dat ze zich pardoes achterover leit vallen, toen hij haar om duwde. De gevolens die door haar heen raasde toen hij bovenop haar zat kon ze niet uitleggen in woorden en besloot er ook maar geen poging toe te doen. Haar ogen glommen van plezier en ze liet zich door Tim optillen. Ze slaakte een kreetje, maar eigenlijk mee romdat eht bij het moment hoorde, dan dat ze er werkelijk behoefte toe had. Het voelde veilig in zijn armen. Iets te veilig. Ze legde haar hoofd zacht tegen de zijne en haar vingers grepen zich vast aan de stof van zijn shirt. Ze wilde haar ogen sluiten, tot hij plotseling opnieuw haar Sunshine noemde. Ze kwam met een ruk overeind en keek hem vernietigend aan.
'Don't you ever call me that,' snauwde ze, maar haar ogen twinkelden nog steeds opgewekt, waardoor haar woorden ernstig werden onrkacht. Ze wilde zich loswrikken, maar merkte plotseling eht water onder zich. Ze wendde zich langzaam weer naar Tim.
'You wouldn't...' zei ze, tegen beter weten in.

[Ridje]

Het voelde, ja hoe voelde het eigenlijk? Tim kon niet beschrijven hoe het voelde om Shirie vast te houden. Hij kende haar nog maar net en nu al zoveel gevoelens? Hij had normaal nooit zo snel zulke gevoelens bij meisjes. Maar Shirie was speciaal, dat wist hij wel, welke gevoelens hij ook had zij was een speciaal meisje. Tim glimlachte toen ze haar hoofd tegen de zijne plaatste maar hij moest kort lachen toen hij haar felle reactie zag op zijn woorden. "Sorry Shirie. Ik wou je gewoon een speciaale naam geven." grijnsde hij dan. Haar ogen vingen hem even waardoor hij haar een paar seconden, die eeuwen leken te duren voor hem, aankeek. Toen hij weer weg keek was dat alleen om te zien hoe hoog het water al stond. "I wouldn't? Wouldn't what? This." vroeg Tim dan en plaatste zijn lippen kort op de hare. Een gewone kus op haar lippen, niks bijzonders, maar toch zo vreemd, hoewel het wel goed voelde. Hij grijnsde plagend toen hij weer afstand maakte. "Or wouldn't this." vroeg hij dan en gooide haar met een kleine worp de lucht in zodat ze iets verderop in het water zou belanden. Zelf keek hij grijnsend toe waarna hij zelf ook verdween onder water.