Summer love {Tim X Shirie + Joey}

[greenlightning]

'Als je me dan perse een bijnaam wil geven, noem de dan Green. Of Shin, ook goed. Maar geen shunshine, of babe, of weet ik veel wat voor zinloze namen jullie jongens me willen geven.'
Ze alchte enkel wat ongemakkelijk om zijn grijns en maakte zch eigenlijk al klaar voor de val, hoewel ze het neit eens zo erg zou vinden. De kus verbaasde haar echter. Het gebeurde zo snel ,dat ze de tijd neit ahd om hem te beantwoorden. Haar lippen branden nog zacht na toen zijn lippen al ver weg waren en ze was voor een moment te versuft om te reageren. De vlinders in haar buik waren waanzinnig. Uitbundig leken ze feest te vieren, terwijl Shirie zich afvroeg wat er nou zo bijzonder was aandeze toerist. Gewoon de zoveelste jongen...
De kreet die haar ontsnapte toen ze door de lucht vloog was ongeveinsd. Ze viel met haar rug op het water, maar zacht en verdween met een zachte plop onder het wateroppervlak. Ze blef een moment lang onbewegelijk in het koele water liggen, voor ze haar ogen opende, die gewend waren aan eht zout van de zee, en kwam weer boven. Ze ademde diep in en schudde haar haren uit, zoals alleen vrouwen dat kunnen. Ze glimaclhte en haar ogen zichten hem, maar de jongen was verdwenen. Ze had wel een vermeoden waar hij was, maar voor ze kon reageren, werd er een hand op haar schouder gelegd.
'Wie was dat?' piepte Joey verontwaardigd, alsof ze zijn vriendinnetje was die zojuist emt een ander ahd gezoend, in plaats van gewoon zijn beste vriendin. Shirie grijnsde alleen maar en haalde haar schouders op.
'Tim Sunshine,' grapte ze, aangezien ze zijn achternaam niet kende.

[Ridje]

Het gevoel, dat hij nog steeds had en wat hij nog steeds niet kon beschrijven, was nog sterker geworden na de korte kus. Het leek alsof zijn maag zich omkeerde, alleen dan op een goede manier, als dat al kon. Hij grijnsde nog eens een laatste keer voordat hij onder water verdween waar hij even nadacht. Ze was zeer knap, maar was dat alles? Nee dat kon niet. Andere meisjes waren goed genoeg om alleen naar te kijken als ze een lust voor het oog waren, maar Shirie was zoveel meer en hij kende haar nog niet eens goed. Toen hij weer boven kwam, achter Shirie die nu ook gezelschap had van Joey, grijnsde Tim. Maar toen hij Joey zag voelde het alsof er opeens een koude emmer met water over hem werdt gegooid en de grijns verdween dan ook en zijn gezicht liet een vorm van verbazing en ergernis zien. 'Zie je wel. Het was ook te mooi om waard te zijn. Ze heeft een vriendje.' dacht Tim dan en veranderde zijn uitdrukking van verbazing en ergernis in, tenminste hij probeerde het, zo neutraal mogelijk. Met een hand streek hij zijn haren uit zijn gezicht en liep dan rustig naar het tweetal toe. Hij had haar gehoord over zijn naam. "Ford eigenlijk." mompelde hij dan toen hij zeker wist dat ze hem konde horen. Hij keek nog eens goed naar Shirie voordat zijn blik naar Joey gleed waar hij zijn hand naar uit stak. "Tim." stelde hij zich dan voor. Normaal zou Tim eerst kijken bij welke afdeling de jongen zat, maar hij wist niet eens of hij wel wist van de tovenaars wereld. Nog better hij wist niet eens of Shirie wel een heks was. Of toch wel? 'Ze had het wel over knoeten en galjoenen' dacht Tim dan.

[greenlightning]

Joey trok zijn wenkbrauwen op om de jongen en liet zijn blik over hem heen glijden. Hij snoof licht toen hij besloot dat eht hem neit beviel. Hij sleog zijn armen om Shirie heen en trok haar breed grijnzedn tegen zich aan.
'Gaan we verder? Ik ben eenzaam zonder jou!' jengelde hij en wiegde haar heen en weer. Shirie liet het gebeuren en schudde onderwijl grijnzend haar hoofd.
'Blue, doet niet zo raar. Wie waren die meisjes dan daarnet?'
Ze kon de lach neit onderdrukken en de gepijnigde blik die Joey trok liet haar alleen nog maar meer alchen. Joey ahd altijd meisjes achter z\ich aan en hij wist zich geen raad. Hij was te leif om ze af te wijzen ,maar hij had een vriendin! Hoe kon hij ze dan dichtbij laten komen? Hij liet haar dat weten en ze stak haar tong naar hem uit, toen ze zich eenmaal had bevreid uit zijn omhelsing.
'het is neit mijn schuld dat Nattie er niet is,' lachte ze,' dan hoef je mijn aanbidders nog neit van me weg te jagen. Ik begon eht ent gezellig te vinden.' Ze liet haar blik over Tim heen gaan en kon ene grijns neit onderdrukken. Achter haar gromde Joey alleen maar en dook onder, om achter het balletje aan te zwemmen die door de golven aan hem leken te ontsnappen, om vervolgens weer door een aantal meisjes te worden overvallen. Schreeuwend vergrootte hijzijn snelheid en rende zodra hij rennen kon weg door eht water er over het strand, nog steeds joelend achtevolgd door een viertal meisjes.

Shirie kon het niet helpen pom te lachen en staarde de meisjes na.
'Arme zij... als ze toch eens wisten dat ze op een onbereikbare jongen jagen.. het is bijna als jongens die op mij jagen. Ik ben ten slotte ook onbereikbaar voor iedereen. Bijna iedereen dan. Tim Ford Sunshine.'
Ze besloot dat hij wel een lief alchje ahd verdiend en begrepe onmiddelijk waar zijn jaloerse reactie vandaan kwam. Ze ging hem neit vertellen dat Joey alleen maar een vriend was. Dat moest hij zelf maar beseffen. Ondertussen zou zij zich richten op het uitzoeken wat er nou toch zo vreselijk leuk ana hem was! Waarom kon ze neit stoppen emt naar hem te kijken en speelde dat lachje toch steeds om haar mond? Hoezo was hij anders dan al die andere jongens?

[Ridje]

Een steek van jaloezie ging door hem heen toen hij Joey met Shirie zag. En waarom? Voor een meisje die hij net, wat was het? Een half uur? Kende ofzo. De woorden die tussen Shirie en Joey werden uitgewisseld kwamen ook bij Tim aan en hij probeerde er wat van te snappen. Zijn blik bleef al de tijd op Shirie, en dan vooral op haar gezicht. Hij liet zijn hand weer naar beneden gaan en liet zijn handpalm kort onder water gaan. "Dan niet." mompelde hij zacht en keek Joey dan na. Verbazing was te zien op zijn gezicht. Joey was voor Tim dan ook een rare knul. Toen hij alle woorden die de twee hadden gezegd nog eens tot zich door liet dringen begreep Tim dat Joey helemaal niet Shirie's vriendje was. Een glimlach verscheen weer op zijn gezicht en hij keek van de weg renende Joey weer naar Shirie. "Bijna iedereen?" vroeg hij dan en keek Shirie uitdagend aan en met een glimlach. "Trouwens. Je hebt me nog niet verteld wat ik nou niet mocht doen. I wouldn't do what? Dus wat was het, het eerste of het laatste?" vroeg hij dan doelend op de korte kus en de worp in het water. Hij kwam wat dichter naar haar toe, wat hij nu wel weer kon doen nu dat Joey weg was.

[greenlightning]

Shirie lachte en een twinkeling kwam in haar ogen toen bleek dat Tim het doorhad. Ze haalde licht haar schoduers op.
'Ach, de meeste jongens zijn gewoon mijn tijd neit waard. Als je slim, beeldschoon en lief bent en daarbij ook nog eens ene grote mond weet op te zetten, tjah, weinig jongens kunnen dat aan. Eerst gaat het om interesse van mijn kant, da van de andere kant en vervolgens kijken hoeveel ene jongen aankan. Daarna... neem ik aan dat een jongen geslaagd is.'
Ze glimaclhte en keek even verbaasd bij zijn vraag. Ze moest er werkelijk over nadenekn en zette onder water haar ahnd op haar zij, waarbij haar duim onder de rand van haar rokje verdween. Met de ander streek ze haar rbuine haren elegant uit haar gezicht. Zelfs als ze nat waren, vielen ze zoals zij wilde. Uiteindelijk was ze eruit en glimalchte naar hem.
'Om heel eerlijk te zijn had ik het eerste neit verwacht. het was aangenaam, maar onverwacht. Dus daar had ik het niet over. Jammer dat je me wel durfde te laten vallen in het water, want nu ben ik nat.'
Zodra ze he ahd gezegd had ze spijt. Dit vroeg gewoon om een flauwe respons van zijn kant en ze zuchtte al bij voobaat. Toen viel haar blik op haar shirtje. Nu het nat was, versterkte het haar vrouwelijke vormen alleen maar en zorgde voor een wet-contest idee. Ze schudde geergerd haar hoofd en trok het shirtje vervolgens over haar hoofd uit. Haar buik was slank en gespierd, al had ze geen wasbordje. Haar taille was strak en scherp. De zwarte bikini probeerde tevergeefs haar cup te verkleinen. Ze wierp haar haren naar achter, die verstrik waren geraakt in het koortje van haar topje. Uiteindelijk keek ze hem weer aan.

[Ridje]

Tim lachte ook eens waarna hij even naar het strand keek. Even vroeg hij zich af hoeveel jongens ze al wel niet gehad moest hebben, maar hij liet de gedachten al snel los gezien zij net zo goed kon denken aan hoeveel meisjes hij wel niet had gehad. "Dat soort jongens heb je inderdaad. Hoewel ik me niet kan voorstellen dat je dat soort, zowiezo wel jongens kan noemen. En ze kunnen het wel aan, het is alleen dat ze te laf zijn of te dom." verbeterde hij haar dan en glimlachte. Hij wist nu wat hij zo leuk aan haar vond, haar pit, haar karakter. Maar weinig meisjes hadden dat wat Shirie had. "En hoe ver ben ik af van het slagen van de Shirie Test?" vroeg Tim dan en keek haar uitdagend aan. "Onverwachte dingen zijn soms maar goed. Dan blijf je scherp. En als je het eerste aangenaam vond.." hij zweeg even en kwam dichter naar haar toe. "Dan moeten we het eigenlijk herhalen. Of je moet willen dat we het tweede herhalen, wat ik betwijfel gezien je al nat bent, ik ook trouwens." grijnsde hij. Hij had geen boodschap aan het maken van een flauwe opmerking. Dat kon iedereen toch? Waarom zou hij het dan doen? Hij had ook gelijk door dat Shirie wist van haar dubbelzinnigheid en dat ze spijt had dat ze het had gezegd, nog een reden om er niet op in te gaan. Toen ze haar shirtje uitdeed bekeek hij haar, natuurlijk welke gezonde jongen of man zou dat niet doen? Maar Tim bekeek haar niet zoals menig ander jongen zou doen, hij bekeek haar zoals ze echt was. Een slimme meid die ook nog eens een mooi lichaam had en knap was. Tim dacht met zijn hoofd, niet met zijn hormonen. Met een glimlach keek hij Shirie weer aan, hij had er namelijk niet lang over gedaan om haar lichaam te bewonderen. "Of we zouden ook gewoon een stuk kunnen gaan zwemmen." grijnsde hij dan, haar een derde optie gevend.

[greenlightning]

Zijn complimentjes deden haar alleen maar zelfverzekerd glimalchen. Dat had ze zelf allemaal ook wel bvedacht. Als ze moeite had om vriendjes te vinden, hoefde ze alleen maar hoi te zeggen in plaats van een slimme opmerking te maken. Dat zou al zeker vijf procent helpen, had ze uitgerekend. Ze grinnikte nu en bekeek hem van top tot teen... althans, zover dat mogelijk was, zonder onder water te moeten duiken. Dat waren de eerste twee punten aan hem die haar bevielen. het derde was dat hij haar spaarde en de eenvoudige, maar vreselijk ergerende opmerking neit maakte. Het deed de vlinders van de chachacha naar de samba gaan en ze grinnikte zacht.
Ze besloot dat hij de moeite waard moest zijn, maar weigerde dat te antwoorden op zijn vraag. In plaats daarvan draaide ze zich langzaam om, teriwjl ze over haar schouder keek om hem een uitdagende blik toe te werpen.
'Ik ben altijd in voor onverwachtse dingen. Als er geen uitdagingen zijn, geen verassingen... dan is er maar weinig nog de moeite waard, niet waar?' Ze knipoogde en haalde nonhclant haar schouders op. 'Maar misschien kunnen we een combinatie doen van de eerste en de derde optie? Ik zwem weg en je ziet me maar weer te verassen voor een herlaing van het eerste.' Ze knipoogde opnieuw en verdween vervolgens onderwater. Als een vis schoot ze onderwater weg. Aangezien ze geen moeite had kijken onder water, kon ze makkelijk tot dipe gaan. Hoewel ze pas door de koude stroom opmerkte hoe diep ze zat en hoe ver ze dus al van de kust moest zijn. Er ging een alarmbelletje af en ze bleef doodstil in het water liggen, met haar handen op de zandbodem. Plotseling zag ze een donkere schim op zich afkomen, vanuit de zee en ze gilde geluidloos.

[Ridje]

Tim grijnsde en dacht even na. Het was vreemd om zo kort iemand te kennen en nu al zo een fijn gevoel bij haar te hebben. De meeste meisjes waren gewoon fijn om eens wat mee te doen of om even mee om te gaan, en de meeste waren er gewoon voor het plezier en niet om better te leren kennen ofzo. Maar bij Shirie had Tim een ander gevoel, hij wou haar better leren kennen, hij wou meer dan alleen die enne kus die hij al zovaak had gekregen van andere meisjes. Tim zuchte eens waarna hij naar Shirie keek. Hij kon een lachje niet onderdrukken toen hij haar uitdagende blik zag en haar woorden aanhoorde. "Ja. Uitdagingen en Verassingen zijn leuk. Tenminste als het van de juiste persoon komt." grijnsde hij dan waarna hij even naar het strand achter hen keek. Het was nog even druk als toen ze op het strand waren, toen Shirie hem wou begraven onder het zand. Hij zag de mensen genieten van de zon. Toen zijn blik weer naar Shirie ging omdat ze nog wat zei zag hij dat ze weer onder water verdween. "Nou waarom nou 1 en 3. 2 en 3 lekken mij veel leuker." grapte hij nog snel voordat ze verdween en daarna dook hij zelf ook onder en probeerde te wennen aan het zeewater. Hij maakte zijn ogen tot spleetjes zodat hij zoveel mogelijk kon zien en toch zo min mogelijk last had van het zoute water. Snel, maar niet zo snel als Shirie, en behendig zwom hij een stuk in de richting waarvan Tim dacht dat Shirie ook was gegaan. Toen hij haar echter niet meer zag zwom hij weer naar de oppervlakte. Nadat hij zijn haar uit zijn gezicht had gestreken keek hij rond om te zien of Shirie misschien ook al boven was gekomen. Wat niet zo was. Rustig wachtte hij af, ze kon niet altijd onder blijven, toch?

[greenlightning]

Ze wist dat ze eigenlijk doodstil moest blijven zitten en ze keek toe hoe eht wezen zich zigzaggend door eht water manouvreerde. Nog nooit had ze een haai van zo dichtbij gezien. Blauwe haaien schenen ongevaarlijk te zijn. Geheel ongevaarlijk... Vast wel, maar als je het een aantal meters van je af zag, groter dan jijzelf was, met tanden die zelfs onderwater nog wit glansden, dan was het heel moeilijk om het als ongevaarlijk te zien. Tenzlotte, die duizend tanden zaten er niet alleen voor de show, of wel? Zelfs op dat moment vroeg ze zich af wat een haai zo dicht bij het strand deed. ZOu er ergens op zee iets aan de ahnd zijn, of was er iemand hier gewond en emt bloed eht water in gesporngen?
Shirie hoopte dat de wond, snee of wat het ook was waar eht bloed uit kwam, heel veel pijn deed, voor ze zich oprichtte en weg zwom. Boven zich zag ze Tims benen en kwam omhoog om haar vingers om zijn arm te slaan in een ijzeren greep, zodat hij ongemlijk los zou kunnen komen, mocht hij zich afvragen wat er aan de hand was. Vanuit eht water kon ze de zandbank zien. Ze waren te ver van eht strand om daarheen te gaan, maar een zandbank was goed genoeg.
Angst gaf je onwaarschijnlijke kracht en dat ervoer Shirie op dat moment ook. Zelfs met een grote en voor haar zware last achter zich, waardoor ze maar een vrije arm had, wist ze de zandbank te bereiken. Het water was er maar twintig centimeter diep en zodra Shirie zeker was dat ze veilig waren, begon ze te rillen. Haar blik schoot over het wateropperlak, zoekend en afwachtend. Uiteindelijk ontdekte ze eht: de vin waar elke kustwacht voor uitkeek. Ze staarde er voor een moment naar, haalde diep adem en schreeuwde toen emt overslaande stem "haai" in het Spaans en vervolgens: Shark!
het alarm ging af, maar Shirie hoorde het nauwlijks. Ze draaide zich om naar Tim.
'Ben je in orde?' vroeg ze zacht en hijgend. Ze voelde zich zwak en klein op dta moment. Opnieuw werd ze er wel erg op gewezen hoe klein en kwetsbaar ze eigenlijk was.

[Ridje]

Tim keek nog steeds rond om te kijken of Shirie al ergens boven kwam. Toen ze al boven kwam grijnsde hij en maakte zich klaar om haar vast te grijpen. Wat ze al bij hem deed. Verbaasd keek hij haar aan om te zien of dit een of ander bedoeling had. Hij verwachte dat ze hem zou onderdrukken ofzo als grap. Toen hij echter zag dat ze hem meetrok en serieus was veranderde zijn blik van verbaasd en met een glimlach in serieus en nog steeds wat verbaasd terwijl hij zo goed mogelijk mee zwom met haar. Toen ze op de zandbak stonden keek hij Shirie even kort en verbaasd aan. "Wat is er?" vroeg hij dan maar toen ze Shark schreeuwde keek hij naar het water en zag de vin. Geintereseerd knielde hij en keek over het wateroppervlak naar de vin die uit het water stak. "Ja, niks aan de hand." mompelde Tim dan en stond weer op en sloeg zijn armen om Shirie. "En met jou ook?" vroeg hij dan bezorgd terwijl hij haar kort tegen zich aan drukte. Toen hij haar weer los liet keek hij weer naar het water. Hij wou net even een stukje het water in duiken om te zien wat die Shark precies voor een beest was toen zijn oog viel op een donkere gestalte iets van de kust af, de vin ging er precies op af. "Waar gaat dat beest op af?" vroeg hij dan, hij kon het niet zien maar misschien dat Shirie het wel kon.