A Normal Lesson..? [OPEN]

[melien]

&&

Lachend liepen ze alsnog naar het goede lokaal. De les was al begonnen, maar dat kon Cassandra en Rose vrij weinig schelen. Sneep de kast opjagen in zijn les was veel leuker dan op tijd bij de volgende les te zijn. Daarbij had Sneep een briefje geschreven waarop de reden stond dat ze zo laat waren. Buiten het lokaal bleven ze even staan en kwamen weer rustig op adem. Nou ja, het was meer hun lachen in houden dan iets anders. Even keken ze elkaar nog een keer aan voordat Rose rustig de deur open duwde. Zonder zich iets van de andere in het lokaal aan te trekken liepen ze allebei naar binnen.

Als eerste liep Rose naar het bureau van de docent om het briefje af te geven. Daarna keek ze om zich heen. Al gauw had ze een aantal vriendinnen gevonden. Vrolijk liep ze er heen.
"Wat zijn jullie weer heerlijk sociaal met je frans." zei ze glimlachend tegen Flora, Aylin en Amber. Daarna merkte ze Cameron pas op. Ze was te vrolijk om er bij stil te staan hoe hij er op zou reageren en ging gewoon op zijn schoot zitten.
"En jou vind ik ook steeds in een ander gezelschap." zei ze tegen hem. Even wilde ze er nog iets aan toevoegen, maar ze bedacht zich en probeerde ook maar iets te volgen van het frans. Ook al kwam ze zelf niet verder dan ja, nee en hallo zeggen in het frans. Dus al gauw had ze het weer opgegeven. Ze verstond er toch helemaal niets van.

Cassandra had even naar de docent gekeken, maar voor de rest negeerde ze hem vrijwel helemaal. Vrolijk liep ze naar achteren waar ze Reena al had gezien. Rustig plofte ze naast Gabby neer.
"Heey." zei ze vrolijk tegen het meisje naast haar voordat ze zich omdraaide naar Reena en Kélian.
"Wat kijk je weer ontzettend vrolijk Reen." zei ze met opgetrokken wenkbrauwen. Haar blik ging even naar Kélian en ze glimlachtte naar hem. Ergens had ze het vermoeden dat hij de oorzaak was, maar het was maar een vermoeden dus hield ze het voor zich.

[greenlightning]

Cameron gaf geen antwoord op Flora's uitbarsting. Onbeleefd... zou het? Wat vreselijk.. nou zou hij het zeker nooit meer doen. Zijn mondhoeken krulden tot een miniem lachje, teriwjl hij al zijn concentratie op het tweetal richtte. Hij had Frans geleerd van een vrouw die ongeveer even snel sprak als deze dames, maar nog steeds ontging eht grootste deel hem. Hij begreep in grote lijnen wel waar het over ging, maar bij elk woord dat ze zeiden, volgde het volgende woord alsweer zo snel dat het bijna een nieuw woord werd, een waarvan de betekenis hem ontging. Vandaar dat hij, ondanks dat zijn blik op Chris en Aylin lag, hij met intense concentratie hun woorden probeerde te ontcijferen. Uiteindelijk begon zijn hoofd ervan te bonsen en liet hij hun woorden maar langs zich heen gaan. Daarbij ging het niet echt over iets wat hem kon schelen. Of ze wilden een kat gaan kopen, of ze wilden iets gaan doen. Als ze iets gingen doen, zou hij ze dan wel in de gaten houden.
Het gesprek tussen Aylin en Chris was evenmin interessant. Dus ze gingen naar Zweinveld als het niet mocht. Boeiend...
Hij wilde een verveelde zucht slaken, tot er plotseling iemand op zijn schoot neerplofte. Omdat hij zo gefixeerd was geweest op de twee Franse meisjes, schrok hij oprecht van haar. Met grote ogen keek hij op en blies zijn ingehouden adem wat geërgerd uit.
'Was dat nou nodig?' mopperde hij, terwijl hij zijn armen om haar heen sloeg. Op haar opmerking haalde hij enkel zijn schouders op.
'Afwisselend gezelschap kan nooit kwaad. Daarbij moest ik even bijpraten met Durain, hoewel ze buitengewoon ongezellig gezelschap is en heeft momenteel. Vreemd hoe een tweeling zo verschillend kan zijn. Zo prettig als Aylin is, zo vervelend is haar zusje.'
Hij keek naar Rose en keurde Flora geen blik waardig. Amber keek hij met opzet niet aan, maar niet om haar te negeren. Eerder zodat ze niet het onderwerp van het gesprek ging worden, want hoeveel hij ook van Rose hield, Ambers geheimpje hield hij voor zichzelf.

'Je had beter moeten weten dan mij van zoiets te verdenken,' hoorde Reena zichzelf snauwen, terwijl ze zich naar Kelian omdraaide. Ze had de tijd niet om versteld van zichzelf te staan en duwde Kelian ruw van zich af, terwijl ze weer opstond.
'Ga gezellig doen met je vriendinnetje, want ik heb het nu op mijn beurt wel gehad met jou! Als je na al die jaren nog niet weet dat ik altijd aan jouw kant sta, dan heb ik je ook niks meer te zeggen.'
Ze draaide zich op, plotseling vol van woede en liep alsnog naar haar plaats toe, waar haar tas nog lag. Nu was ze wel verbaasd. Ze was gewoon uitgevallen tegen een Park... sinds wanneer had ze dat lef? Ze zag vanuit haar ooghoek Cassandra zitten en knikte naar het plekje naast haar. Ze had geen behoefte aan Kelian en als Cassandra zo ver weg zat, kon ze niet met haar praten. Daarna wendde ze opnieuw haar hoofd af, opende haar boek en begon te lezen, of iets dat erop leek.

[» Aline.]

Amber grijnsde breed naar Flora. 'Hmm, ik denk niet dat hij het inmiddels nog kan volgen,'[/i] zei ze op topsnelheid, zodat ze er zeker van was dat Cameron het niet had verstaan. Ze wierp even een blik opzij naar hem en op dat moment viel haar Rose op. Ze glimlachte even breed naar haar en concludeerde, uit het feit dat ze op Camerons schoot zat, dat de twee iets hadden. Weer een leuk nieuwtje, dacht Amber grinnikend, terwijl ze zich weer omdraaide naar Flora. 'Maar verder - nee, heb ook niet echt veel gedaan de laatste tijd. Het leven is saai zonder jou!'[/i] riep ze melodramatisch en grijnsde breed naar Flora.

Chris wierp even een blik op de leraar, die het geen probleem scheen te vinden dat bijna alle leerlingen aan het praten waren. Of hij had het gewoon niet door. 'Wanneer... Ehm - vanmiddag?' Met een brede lach op zijn gezicht keek hij Aylin aan. Wat hem betreft vertrokken ze nu nog, tijdens de les, en gingen ze meteen door naar Zweinsveld. Maar hij wist niet of Aylin daar ook toe bereid was.

Gabby voelde zich enigszins schuldig dat ze de oorzaak was van de ruzie tussen Kélian en Reena, maar aan de andere kant was ze blij dat dit onbekende meisje naast haar vriendje weg was. Even aarzelde, maar zodra ze merkte dat Reena toch niet van plan was om weer naast Kélian te komen zitten, pakte ze haar spullen en ging snel naast hem zitten. 'Waar was ze nou zo boos om?' fluisterde ze hem toe, zo zachtjes dat Reena het zelf niet zou kunnen horen.

[Merel]

[/b][/i] ratelde ze in het frans en ze maakte er zo nu en dan wat overdreven bewegingen bij. Niet dat ze het eigenlijk zó erg vond dat Cameron hen afluisterde, zo veel ineressants zeiden ze niet.. Maar dan nog, afluisteren was niet helemaal haar ding.
"Je hebt hélémáál gelijk meid! Het leven is écht saai zonder jou! We moeten snel weer eens wat afspreken, want zo kán het dus echt niet langer hea?"[/i] ging ze verder en ze merkte Rose eigenlijk nieteens op. Ook niet wat Cameron over haar zei. Het kon haar eigenlijk neit zo heel veel schelen. Hij zag er goed uit. Dat was het enige goede wat ze aan hem kon ontdekken.

Aylin haar grijns werd nog breeder.
"Vandaag nog? Dat zou ick 'elemaal geweldieg vinden! Ick weet nog wel wat leuke winkeltjes, als toi dat niet erg viend.. En we moeten natuurlijck ook wat gaan drinkien," zei ze met een knipoog en lette totaal niet meer op de les. Het liefst was ze nu al gewoon weggelopen.
"Ick 'eb geen zin meer in de lessen," klaagde ze dus vervolgens tegen Chris om maar tegen íemand te kunnen klagen.

Met een van woede vertrokken gezicht staarde Kélian Reena na. Hij vond het nou niet bepaald prettig om zo toegesproken te worden. Zelfs niet door Reena. En hij merkte pas dat Gabby naast hem was komen zitten toen ze wat tegen hem zei.
"Geen idee, Maar het zit blijkbaar in de family," mopperde Kélian geïrriteerd. Niet dat Gabby hier veel me kon, bedacht hij zich later, maar voor hem zei het genoeg. Vooral omdat Kyra het ook niet zo leuk vond dat hij met een Grif had, hij daar wat op had gemopperd, en nu Reena bijna hetzelfde. En op dit moment had hij wel andere dingen aan zijn hoofd dan een zeurende familie.
Met een zucht en een kreun wreef hij om zijn gedachtens daad bij te zetten over zijn armen heen. Het zag er nogal vreemd uit, en toen hij zich dát realiseerde stopte hij daar snel mee. Hij zuchtte nogmaals en draaide maar even zij hoofd weg.[/ul]

[melien]

Met opgetrokken wenkbrauwen keek Rose naar Cameron. "Sorry hoor. De volgende keer ga ik wel gewoon bij een ander zwadje zitten." zei ze quasi-verontwaardigd. Zelfs als ze hem nog zo had laten schrikken, een reden om tegen haar te gaan zitten mopperen vond ze het niet. Eigenlijk wilde ze haar woorden kracht toe voegen door ze gedeeltelijk in de praktijk om te zetten, maar daar zat Cameron's schoot te lekker voor. In plaats daarvan leunde ze dus maar gewoon tegen hem aan. Ze was namelijk veel te vrolijk om zich iets van die mopperkont aan te trekken.
"Wat jij wilt joh. Zo vervelend vind ik Flora niet. Hoewel dat constante frans me wel behoorlijk op mijn zenuwen kan werken. Het valt me nog mee dat Aylin niet ook in het frans aan het ratelen is." zei ze met een lichte zucht voordat ze Cameron grijnzend aan keek. "Ga eens even vrolijk doen. Ik heb lang genoeg tegen het chagrijnige gezicht van Sneep aan moeten kijken. En dan verbaasd hij zich als het leuk wordt om hem te irritiren." zei ze lachend. Zachtjes prikte ze in Cameron's buik. Aangezien zowel Flora als Amber haar negeerden besloot ze maar om haar aandacht aan Cameron te besteden.

Perplex van het schouwspel wat zich voor haar neus afspeelde keek Cassandra van Reena naar Kélian. Blijkbaar had ze iets gemist. Vragen durfde ze echter niet helemaal aangezien beiden niet zo heel vrolijk keken en ze geen zin had om gesnauw over haar heen te krijgen. Dat was net ten slotte al gebeurt.
Toen Reena alsnog ergens anders ging zitten en Gabby ook nog eens naast Kélian ging zitten pakte ze haar tas op en plofte naast Reena neer. "Wat is er?" vroeg ze zachtjes. Reena was nou niet echt iemand die zo makkelijk uitviel tegen mensen, al helemaal niet tegenover iemand van de drieling Park.