|
Post by LAURA ?! on Nov 22, 2008 16:37:45 GMT 2
[/i] Tussen haar lippen had ze een oude veer geklemd, waar ze tot nu toe alleen nog maar mee in haar dagboek had geschreven. Met een rustig looppasje dwaalde ze door de gangen, op zoek naar rust en een leeg bankje. Ze snoof even diep toen ze een hoek van de lange gangen in liep en daar rust aan trof. Met een diepe zucht liet ze haar opluchting blijken. Haar looppasje minderde wat vaart en ze liep verder met langzame stappen. Ze zag een bankje, een leeg bankje. Ze ging voorzichtig zitten en keek onrustig om zich heen, was het hier wel helemaal verlaten? Was hier echt niemand? Ze wachtte eventjes met het openslaan van haar dagboek. Ze hoorde een lange tijd niks en er liep niemand langs dus ze vertrouwde maar op haar gedachtes, er zou niemand langs komen. Ze haalde haar dagboek uit haar stevige greep en legde deze op haar schoot neer. Kanyella boog zich voorover met een kromme rug en begon eerst eens wat stukjes van de voorgaande dagen te lezen, toen ze ook in haar dagboek had geschreven. Een zucht ontglipte haar lippen nadat ze de veer tussen haar vingers had geklemd. Ze bleef geboeid naar haar dagboek staren. Ondertussen gleden haar haren langs haar hoofd naar beneden waardoor je haar gezicht niet meer kon zien vanaf verre afstand en omdat ze om de zoveel seconden even snoof zou je denken dat ze aan het huilen was. Kanye pakte de veer in haar handen even wat steviger vast zodat ze niet zou trillen. Langzaam zette ze de punt van de veer op het papier neer en begon ze voorzichtig te schrijven. Langzaam begon ze wat sneller te schrijven, ze wist haar woorden en gevoelens wat sneller te omschrijven. Haar dagboek liet haar alles vergeten, het was zo fijn om iets te hebben waar je altijd in kon klagen en altijd je gevoelens kon uiten. Ze probeerde zich te bedwingen, er kon ieder moment natuurlijk iemand de hoek om lopen, toch? Maar Kanye besefte dat niet, niet op dat moment, ze hoorde even niks. [/font][/ul]
|
|
|
Post by admin. on Nov 22, 2008 17:16:32 GMT 2
STATUS, done ! OUTFIT, klik NOTES, sorry dat mijn post niet zo lang is als de jouwe [inspiloos]
Hij was niet van plan geweest om in de gangen te komen, maar de laatstejaars Zwadderaars hadden de trappen geterroriseerd, en hij had geen kant op gekund. Óf de gangen, óf gevaar. Noah koos liever voor de gangen; daar was het tenminste rustig, en dat paste beter bij hem. Bovendien zouden de gangen niet heel erg druk kan zijn tijdens de lessen - Noah wist amper dat er wél mensen waren die spijbelden. Hij begreep het nut van spijbelen niet; waarom wegblijven van school en slechte cijfers halen, als je ook goede cijfers kan krijgen door wél te gaan? Hij was bepaald geen heilig boontje, maar als het op school aan kwam was hij erg braaf.
Met een onzekere glimlach kwam Noah de hoek om, er geen rekening mee houdend dat er ook nog andere mensen konden zijn. De gang was echter verlaten - Kanye zag hij volledig over het hoofd. Waarschijnlijk kwam het door het feit dat hij vreemdelingen vaak niet zag, want dan hoefde hij ze ook niet aan te spreken. Twijfelend trok hij zijn oranje blouse wat verder omlaag, haalde diep adem en liep door de gang, alsof hij er écht alleen was.
Toen pas dronk het werkelijk door dat er al iemand zat; een meisje, kleiner dan hij, en ze zag er ziek uit, besloot hij. Zijn weerstand was niet erg hoog; hij kon haar beter ontwijken. Op de binnenkant van zijn wang bijtend passeerde hij het meisje op de bank, niet bepaald lettend op haar voeten. Klunzig als hij was, struikelde hij over, maar wist zijn evenwicht net te behouden.
'Shit,' mompelde hij, terwijl hij rechtop probeerde te blijven staan, en om steun te hebben probeerde hij naar de muur te graaien - in plaats van de muur, verkocht hij een klap aan Kanye. Geschrokken sperde hij zijn ogen open en keek haar verontschuldigend aan. 'Ik- ik, ehm.' Noah perste zijn lippen op elkaar, niet wetend wat hij moest zeggen. Hij was een ramp als het aankwam op gesprekken beginnen, zelfs als hij alleen maar zijn excuses hoefde aan te bieden,
|
|
|
Post by LAURA ?! on Nov 22, 2008 17:48:20 GMT 2
[/b] zei Kanye een tikkeltje te hard. Geschrokken staarde ze naar de jongen die bijna zijn evenwicht was verloren. Snel sloeg ze haar dagboek dicht. Dat mocht hij niet zien. ''Kun je niet uitkijken ofzo? Waar was dat nou weer voor nodig'' zei ze een tikkeltje chagarijnig. Ze wreef even met haar hand over haar wang, waar de jongen haar had geraakt, het had niet zo heel veel pijn gedaan, maar toch, ze kende hem niet eens, waarom moest hij dan meteen geweld gebruiken?! Maar hij was immers gestruikeld, dus had hij het niet per ongeluk gedaan? Ze wou net nog wat zeggen, maar liet toen haar mond weer dicht vallen. ''Sorry,'' mompelde ze. [/font][/ul]
|
|
|
Post by admin. on Nov 23, 2008 14:24:26 GMT 2
STATUS, niet af, zoals je ziet. mijn inspi is momenteel 0.0000% ! OUTFIT, klik NOTES, oeps?
'Sorry!' stamelde Noah geschrokken, na Kanyella's pijnkreet. Hij had niet verwacht dat ze er zo op zou reageren, en de felle reactie die ze erachter aan gooide, hielp hem ook niet bepaald. Met een rode blos op zijn wangen van schaamte keek hij naar haar neus - dan hoefde hij haar in ieder geval niet aan te kijken. En als hij dat niet hoefde te doen, zou hij misschien ook niet gaan stotteren. Onzeker beet hij op zijn lip en veegde een pluk koperbruin haar uit zijn gezicht, als afleiding.
'Ik-' hij haalde diep adem, 'Het - het spijt me. Ik wilde-' Het lukte hem niet. Met moeite probeerde hij uit zijn woorden te komen, om haar simpelweg duidelijk te maken dat hij het niet expres deed.
|
|