|
Post by Krista - on Dec 2, 2008 18:20:53 GMT 2
"Bée, doe even rustig!" klonk de klagende stem van Eric. Hij was er eerst wel blij om geweest dat hij naast Bridget kon zitten, want ze was nou niet het onaantrekkelijkste meisje van de afdeling. Alleen had hij haar voorliefde voor woedeuitbarstingen op de verkeerdste momente even vergeten."Straks bezeer je jezelf nog, of mij..". Hij aarzelde even en zuchtte dan diep, en zakte ver onderuit op zijn stoel "Laat ook maar" mompelde hij stuurs en maakte een vreemd geïrriteerd geluid. Tegen Bridget ingaan was een actie die veel van je energie vergde. En momenteel had hij er gewoon geen zin in.
Op dat moment veegde Bridget woest een van haar blonde haarlokken weg uit haar gezicht en maakte een dierlijk geluid wat het meest weg had van een zeer boze chimpansee. Een serie vloeken volgde. Met een heftig gebaar tikte ze op een gouden kandelaar die ze om zou moeten smelten tot vloeibaar goud, maar wat haar niet lukte. Het ergste was dat het Eric al lang en breed gelukt was. Eric, die zich toch nooit ergens voor inzette. Het was erg demotiverend. "Wáaaaarom lukt het me niet!" bracht ze chagerijnig uit, een opmerking waar Eric een lullig antwoord op zou kunnen geven maar wat hij op het moment niet durfde. "laat ook maar" gromde ze en leunde naar achteren. "Ik schop straks wel een bal tegen.. weetikveel, Kyra's kop ofzo". Dat leek haar best een goed idee.
|
|
|
Post by melien on Dec 2, 2008 22:10:54 GMT 2
Het ergste wat er in een les kon gebeuren? Verveling. Shayla had al lang en breed de opdracht succesvol uitgevoerd en haar blik had ze maar naar buiten gericht. Het was anders ook wel heel erg saai. Zoals wel vaker was ze stilletjes ergens gaan zitten. Het was wel erg prettig als de docenten geen aandacht aan je besteedden, dan kon je tenminste doen en laten wat je wilde. Alhoewel dat ene ding wat Shayla op dat moment het liefste wilde niet kon. Ze wilde naar buiten. Even rennen of gewoon wandelen. Het maakte haar niet uit, zolang ze maar buiten aan de frisse lucht was.
Een zucht van verveling ontsnapte aan haar lippen. Op dat moment werd echter haar aandacht getrokken door Bridget die niet zo'n beetje naast haar zat. Nou ja, de enige die er echt nog tussen zat was zo'n beetje Eric. Met een opgetrokken wenkbrauw keek ze naar het meisje. "Misschien moet je het gewoon rustig proberen?" stelde ze zachtjes voor. Alhoewel het eigenlijk helemaal niet haar zaken waren en ze zich er dus niet mee moest bemoeien. Daar dacht ze echter wat te laat aan. Nu kon ze ten slotte niks meer veranderen aan het feit dat ze er al wat van gezegd had.
|
|
|
Post by Krista - on Dec 3, 2008 23:22:11 GMT 2
Bijna tegelijk keerden Eric en Bridget hun hoofd naar Shayla om, alhoewel de gezichtsuitdrukking op het gezicht van onze blonde ravenklauwer anders was dan die van Eric. "Zal best" bracht ze chagerijnig uit en krastte met haar nagels over het half vergaane tafeltje. "Maar ik heb er nu toch geen zin meer in". Die laatste zin kwam nogal kinderachtig over, maar Bridget was nou niet het meisje dat zich de les liet lezen. En ja, dit vatte ze inderdaad al vrij zwaar op. Naar Bridgets mening zou iedereen zich met zijn eigen zaken moeten bemoeien.
Eric, op zijn beurt, staarde Shayla bewonderend aan alsof dit voor het eerst was dat hij een meisje zag. Hij trok zijn wenkbrauwen op, haalde diep adem en grijnsde dan breed. "Bridget luisterd toch nooit" mompelde hij en maakte een wuivend gebaar "Alhoewel ik het natuurlij compleet met je eens ben" voegde hij er dan aan toe en glimlachtte even vrolijk naar Shayla. Hij mocht haar nu al. En ze was ook niet eens onaantrekkelijk.
|
|
|
Post by melien on Dec 3, 2008 23:39:18 GMT 2
Shayla merkte het wel degelijk op wat Bridget van haar opmerking vond. "Sorry, ik wilde me niet met jou zaken bemoeien.." begon ze, maar ze maakte de zin niet af. Waarom verontschuldigde ze zich eigenlijk? De manier waarop Bridget deed stond haar niet aan en dat was reden genoeg voor haar om zich eigenlijk niet te verontschuldigen. Zachtjes tikte ze met haar vingers op de tafel. Soms was les hebben toch wel vervelend, al helemaal als mensen zo tegen haar gingen doen. Ze had het goed bedoeld, maar ja, sommigen wilden dat gewoon niet begrijpen. Of ze begrepen het gewoon echt niet. Allebei was geen goede optie in haar ogen.
Pas daarna merkte ze de blik van Eric op. Nog net kon ze voorkomen dat het aan haar te zien was dat het best amuserend was. Ze glimlachte vriendelijk naar hem. "Sommige mensen zijn nu eenmaal zo. Niks aan te doen." zei ze schouderophalend. "En zo natuurlijk vind ik het niet eens, maar dat kan ook aan mij liggen." voegde ze er nog vrolijk aan toe. Misschien dat er toch nog een einde aan verveling kon komen. "Ik ben trouwens Shayla." zei ze daarna tegen Eric. Even wierp ze nog een blik op Bridget, maar die keek niet al te goed gehumeurd dus liet ze die maar even met rust.
|
|
|
Post by Krista - on Dec 4, 2008 8:18:00 GMT 2
"Goed" mompelde Bridget gefrustreerd, meer tegen zichzelf dan tegen Shayla. Met een klap liet ze haar arm op het tafelblad vallen en legde haar hoofd erop. Eerst moest ze even rúst hebben, als ze professor Banning niet wou wurgen als hij zo langs kwam lopen om te kijken wat iedereen nou precies had gedaan. En in haar geval was het niet veel. Ze wreef over haar voorhoofd en keek nog even opzij naar Shayla. Bridget was niet erg aardig tegen haar geweest, maar ja. Ze verkeerde nu ook in de staat van opperste frustratie.
"Natúurlijk ligt dat niet aan jou" zei Eric en wierp even een blik op Bridget. "Bridget kan gewoon de opdracht niet. Daar wordt ze boos van". Hij haalde even kort zijn schouders op alsof het zo simpel was als iets. Bridget kon de opdracht niet en daarom deed ze stom. Einde verhaal. "Eric Dalton" zei hij met een stmome grijns en streek even over zijn warrige blonde haar.
|
|
|
Post by melien on Dec 4, 2008 18:33:26 GMT 2
Het zat Shayla niet echt lekker dat Bridget zo tegen haar deed, maar ze had al besloten dat ze zich er niets van aan zou trekken. Dat ging ze dus ook niet doen. Tenminste niet zo lang ze er zelf iets aan kon doen. Het feit dat Eric wel tegen haar praatte maakte het alleen maar makkelijker aangezien ze zo alleen maar was afgeleid. "Iedereen heeft wel eens een rotdag." zei ze schouderophalend. Tegen wie ze het zei wist ze eigenlijk niet. Ze liet haar blik door het klaslokaal glijden. Meer om te kijken waar Banning was dan om een andere reden. Al gauw was ze tot de conclusie gekomen dat dat absoluut niet interessant was. "Hoe lang moeten we hier nog zitten??" mompelde ze geïrriteerd. Ze wierp even een verlangende blik door het raam, maar had ineens door dat ze wel heel erg onbeleefd was door Eric ineens min of meer te negeren. "Heb je zo nog veel les hier na?" vroeg ze terwijl ze weer naar Eric keek.
|
|
|
Post by Krista - on Dec 7, 2008 10:51:34 GMT 2
Ze streek met haar handen door haar haar en slaakte uiteindelijk een diepe zucht, ging weer rechtop zitten en wendde zich tot Shayla. 'Sórry" zei ze dramatisch. "Ik heb mijn dag gewoon niet". Het was ook lullig om gemeen tegen Shayla te doen, aangezien ze van Bridgets eigen afdeling was. En daar had ze liever geen vijanden. Misschien moest ze zo maar een zwadderaar vinden om gemeen tegen te doen.
"Zo mag ik het horen, Bee" zei Eric met een brede grijns en klopte Bridget bemoedigend op haar rug, en draaide zich dan weer om naar Shayla. Hij fronsde kort zijn wenkbrauwen en keek op zijn horloge, waarna hij een diepe zucht slaakte. "Nog.. 50 minuten" vertelde hij en onderdrukte een gaap. "Hierna heb ik toverdranken, dat wordt vreselijk.. Jij?". Vragend keek hij haar aan.
|
|
|
Post by melien on Dec 7, 2008 13:09:44 GMT 2
Shayla glimlachtte vrolijk naar Bridget. Zo erg was het niet. "Ach, kan gebeuren." zei ze schouderophalend. De verontschuldiging maakte haar vrij weinig uit. De sleur van de les was veel te saai op dat moment om zich ook maar ergens druk om te maken. "You have got to be kidding me. Nog 50 minuten? Ik heb dus echt geen zin meer..." zei ze met een zeurende stem. Met moeite onderdrukte ze de neiging om op te springen en het lokaal gewoon uit te lopen. Deze schooldag was ze meer dan zat. "Ik heb geen flauw idee wat ik hier na hoor te hebben. In ieder geval zal de docent me maar even moeten missen." antwoordde ze schouderophalend op Eric's vraag. Spijbelen was ze neit echt zo'n voorstander van, maar af en toe had ze van die dagen waarop ze het zo ontzettend zat was dat ze gewoon ergens anders iets leuks ging doen. En dan hadden de docenten het nakijken aangezien ze de volgende les gewoon netjes bij was met de stof.
|
|