Post by Madjic on Dec 7, 2008 23:53:01 GMT 2
» A B O U T . Y O U
[/b][/font]Madelon Roks (Madje)
Leeftijd:
18 (nog wel)
Hoe vond je ons:
Via neopets en hele tijd geleden.
Andere chars hier:
Carmen Rose Loir
Xander Loir
Roc Key
Saluka Lavos
Zed Daniëls
William Lyam Daniëls
June Heart
Ty McManus
Sebastian Aiden Porter
Extra:
Ne pas
[/size][/ul]
» A B O U T . Y O U R . C H A R
[/b][/font]River Tan
[/color]
[/center]River Gabriella Tan
Roepnaam:
River
Bijnamen:
Water, Seer, Ziener, Storm.
Leeftijd:
15
Geslacht: V
Nationaliteit:
Canadees
Geboorteplaats:
Halifax
Verjaardag:
21 Maart
Afdeling:
Zwadderig
Geaardheid:
Hetero
PB:
Summer Glau
PB plaatje:
Uiterlijk beschrijving:
Haren: Bruine, soms golvende haren. Soms zitten er wat lichte plukjes tussen, maar deze vallen niet zo heel erg op. Vrij lang, tot ongeveer eenderde van haar rug van bovenaf gerekend.
Ogen: Haar ogen zijn bruin en helder. Vaak kijkt ze een beetje dromerig, hierdoor worden ze ook groot en glanzend, voor zich uit waardoor ze soms een beetje kinderlijk lijkt. Ze worden ook zo groot als ze iemands gedachtes opvangt.
Huid: Haar huid is wat bleker dan de gemiddelde Canadees. Ze doet geen moeite om het wat bruiner te maken, wel word ze in de zomer mooi bruin. Verder is haar huid egaal en gaaf.
Lippen: Ze heeft opvallende volle lippen die meestal een beetje van elkaar af zijn. Haar mond sluit ze bijna nooit helemaal.
Lichaam: River heeft een slank lichaam dat eigenlijk bijna net zo kwetsbaar is als het lijkt. Ze breekt makkelijk iets, maar het opvallende is is dat het zo weer genezen is en dus is ze zo weer op de been. Haar spieren zijn wel goed ontwikkelt en sterk, al is ze niet erg sterk.
Uiterlijk opvallendheden:
Opvallend aan haar zijn haar ogen en haar lippen. De blik die ze men toe kan werken, alsof ze tot het diepste van hun ziel kijken. Maar toch houd ze de essentie als een jong meisje, totaal zonder ervaring of echte kennis. Vreemd is dat ze toch best wat ervaringen heeft opgedaan simpel door de gingen die ze door de jaren heen heeft opgevangen van andere mensen.
Karakter:
"Look at all the birds!"
Ze kan soms net een jonge puppy of kitten zijn. Spelen, lachen en boordevol energie die ze maar niet lijkt kwijt te raken. Ze is dan ook echt het kleine meisje dat ze in haar jeugd niet heeft kunnen zijn. Mensen die niet zo vrolijk zijn op haar dat moment zal ze proberen op te vrolijk of juist zo vrolijk zijn dat het hen irriteerd en ze weggaan.
Dat mensen boos worden dat ze zo vrolijk is kan haar niets schelen. Ze vind dat iedereen zo hun momenten mag hebben. Als ze echt te boos worden word zij ineens boos op hen, waarna ze haar eerste humeur hervat.
"Stop... talking...!"
Haar emoties uiten is niet erg makkelijk voor haar. Ze heeft het nooit goed kunnen doen en heeft er nu dus moeite mee. Oppervlakkerige dingen kan ze nog wel verwerken, maar zodra het te veel en te hevig word slaat ze om. In plaats van de werkelijke emotie te uiten word ze plotseling woedend of zo gevaarlijk dat ze mensen echt aanvalt. Dit doet ze allemaal niet bewust, maar het is een verdedigingssysteem van zichzelf zodat ze zich kan beschermen als ze in paniek raakt. Ze kan zich daarna ook niets meer herinneren van wat ze heeft gedaan. Ze heeft in dit geval ook een uitknop, dan moet je een soort spreuk zeggen die ervoor zorgt dat ze in slaap valt.
"Did you hear something?"
Ze is altijd op haar hoede voor mensen die haar mogelijk pijn willen doen, willen misbruiken of meenemen. Ookal is het vrij zeker dat ze nu niet veel meer met haar kunnen en omdat ze wel vrij veilig is op Hogwarts. Maar dat is het meisje niet aan te praten. Dit zorgt er ook voor dat ze niet heel makkelijk is in het vertrouwen van mensen, ze kijkt liever eerst hoe ze zijn voor ze besluit om ze te vertrouwen en werkelijk vriendschappelijk te doen.
Ze wantrouwd iedereen wat haar gave betreft. Ze loopt er niet echt mee te koop tenzij het haar toevallig overkomt of waarneer ze het werkelijk perongeluk vertelt. Ze is bang dat mensen het tegen haar gebruiken, maar de mensen die het weten vertrouwt ze wel volledig.
"Okay, who was thinging about pie?"
Zoals eerder vernoemt heeft River een gave, ze is een Seer. Dat wilt zeggen dat ze de gedachtes van andere kan lezen, stel ze zou het volledig onder de knie. Wat dus niet zo is in geval. Ze krijgt zo nu en dan dingen binnen en eigenlijk weet ze dan niet van wie het afkomt. Onnozel als ze soms is vraagt ze maar gewoon wie dat dacht, niet erbij nadenkend dat het een beetje vreemd is.
Als ze wel iemands gedachtes binnen krijgt of een visioen heeft, wat heel soms ook voorkomt, is ze een beetje van de wereld. Het kan altijd gebeuren, waar en waarneer dan ook. Dus het kan ook dat ze midden in een zin ineens stilvalt en voor zichuit staard. Ze hoort je dan niet en je kan haar door elkaar schudde wat je wilt, als je daar de kans voor krijgt. Haar visioenen en gedachteopvangen is nooit van lange duur. Het is soms voorbij voor ze het in de gaten heeft en dan denkt ze dat je dat gewoon gezegd hebt.
"Look, it's an apple."
River is niet heel goed in echt goed serieus zijn, alles wat ze zegt knikt dan een beetje droog. Ook dingen opmerken zegt ze alsof het haar heel erg verwonderd, zoals wat iemand aanheeft of gedaan heeft. Het intereseerd haar meestal ook niet heel erg veel dan en dan komt het er dus zo vreemd uit. Haar stem knikt dan een beetje dromerig en als dat van een klein kind, je kent het wel.
"Do I look like a sweet girl to you?.. wrong answer!"
Een laatste opvallende eigenschap van haar is dat ze niet lijkt wat ze is. Als je haar zo ziet lijkt ze op een onschuldig meisje, maar ze is gevaarlijker dan je zou denken. Van mensen die ze niet goed kent intereseren hun gevoelens haar niet zo en hun kwetsen doet haar eerder plezier dan berouw. Als ze iets vind, ookal zal het je pijn doen, zegt ze het wel gewoon onder het mom dat het beter is dan liegen, wat ze overgens ook makkelijk doet. Je zou het slecht kunnen noemen, maar ze weet niet veel beter.
Slechte eigenschappen:
Haar emoties zijn niet heel erg stabiel.
Ze is soms net iets te vrolijk.
Ze kan niet altijd even goed inschatten hoe ze zich moet gedragen in een situatie.
Ze is gevaarlijk waarneer haar emoties haar teveel worden.
Goede kwaliteiten:
Ze heeft een vrolijk karakter.
Kan voor zichzelf zorgen.
Heeft wel een groot hart zolang je er maar inzit.
Likes:
Dansen.
Dieren.
De zon en lekkere warme dagen.
Dagen als er echt een dik pak sneeuw ligt.
Dislikes:
Een heldere sterrennacht (ze word bang omdat het zo onbegrijpelijk is)
Mensen die zich aanstellen.
Zwakke mensen
Dreuzels.
Mensen van het ministerie.
Beste vak:
Toverdranken
Slechtste vak:
Waarzeggerij
Gemiddelde cijfer:
6,2
Familie:
Ze kent haar echte familie niet echt. Ze weet niet eens echt wie haar ouders zijn, ze weet alleen dat ze toen zij heel klein was waren vermoord. Ze was toen enigs kind. Maar ze heeft nu wel haar adoptie broer, aangezien zijn ouders ook niet meer leven.
Haar adoptieouders waren de enige dreuzels die ze niet haatte. Zij zorgte voor haar, ookal had ze op het begin wel een hekel aan hen. Ze hebben haar uit het weeshuis gehaalt omdat ze zo zielig was en hebben de hoop nooit opgeven. Hij was een leraar op een basisschool en zij was een tandarts.
De naam van haar adoptie vroer was Simon en hij is ondertussen 25. Hij heeft een vriendin en het lijkt erop dat die twee nog gaan trouwen ook. Hij was de zoon van een echtpaar dat River had geadopteerd. Deze zijn echter in een treinongeluk gestorven. River voelde dit toen het gebeurde en kon het haar 'broer' vertellen. Hij heeft zich daarna over haar ontfermt omdat hij toen al 20 was. Hij zorgte gewoon voor haar alsof ze zijn echte zusje was. Toen ze naar Hogwarts moest ging hij een beetje een eigen leven leiden, maar ze spreken elkaar nog wel vaak.
Haar echte ouders waren wel tovenaars. Haar moeder was een Seer en haar vader was eerst een tovernaar die onderzoek deed naar haar soort. Hij hoorde haar eigenlijk gevangen te nemen omdat haar gave net iets te sterk werd. Maar hij werd uiteindelijk verliefd op haar en kon zijn taak niet meer volbrengen en werd ontslagen. Omdat hij wist wat er met haar zou gebeuren zijn ze naar Canada gevlucht in de hoop dat ze daar niet gevonden zouden worden.
Achtergrond:
Geboorte
"It's a girl."
[/color]"It's a girl."
Ookal weet River dit niet, maar haar moeder was ook een Seer. Tijdens de geboorte van haar dochtertje kreeg ze een verschrikkelijk visioen. Ze zag dat een meisje werd meegesleurt door mannen een labratorium in. Daar word er met een vreemd soort aparaat in haar hersenen gekeken en keken ze hoe het allemaal werkte. Het meisje had veel pijn en was niet bij bewust zijn. Ze wist dat dat meisje waarschijnlijk haar kleintje was, maar het viel haar niet op dat noch zij, noch haar man nergens te bekennen waren.
Uiteindelijk is River, na een wat moeilijk en pijnlijke bevalling, gezond en wel geboren. Haar moeder heeft nooit over het visioen vertelt aan haar man, in de hoop dat het niet echt was.
Tot 4 jaar
"She really is my daughter!"
In de begin jaren van haar leven was duidelijk te merken aan haar gedrag dat ze de gave van haar moeder had geerft. Zodra haar ouders verdriet of iets aparts dachten, reageerde hun dochter erop. Als ze alleen maar een herinnering van een eng wezen kregen begon ze spontaan te huilen. Het was voor haar moeder een geweldig iets, al had haar vader er wat moeite mee omdat hij wist wat het voor gevolgen het kon hebben. Hij was notabene een specialist op hun gebied.
Maar op het ontdekken van haar gave na gebeurde er niet veel indrukwekkends. Het was eigenlijk een vrij fijn en gelukkig leven voor haar als het zo doorging.
Tot 6 jaar
"Mommy, daddy!"
Het einde van een gelukkig tijd. Het gedeelte van het ministerie waar haar vader vroeger voor werkte was erachter gekomen waar hun ex-collega en de Seer naartoe waren gegaan, na tijden lang zoeken. Toen de wereld en het gezin in vredige nachtrust verkeerde kwamen ze. Ze gingen naar binnen zonder een geluid te maken en kwamen bij de ouderlijke slaapkamer aan. Inmiddels had haar moeder hen al gehoort, of gevoelt, en had haar man gewekt. Ze stond voor hen klaar, maar hun vrijanden waren met teveel en te sterk. Het gevecht duurde niet lang voor er twee lichamen op de vloer lagen, leefloos en met bloed besmeurt. Het laatste beeld dat River van haar ouders kreeg. Het trammeland had haar gewekt en ze was uit haar bed gekropen om te kijken wat er aan de hand was. Ze gilde toen ze hen zag en toen ze de vreemde mensen zag. Ze riep om haar ouders, maar de mannen kwamen op haar af en namen haar mee. Om te voorkomen dat ze het hele dorp wakker zou schreeuwen zorgte de mannen ervoor dat ze buiten bewustzijn raakte, wat niet moeilijk was door haar shocktoestand.
Toen het vierjarige meisje weer wakker werd zat ze in een cel. Vochtig en vies, ergens waar een klein meisje niet hoorde te zitten. Maar dat maakte haar niet minder bewust van de gedachtes om zich heen. Toen er een man in pak voor de cel verscheen en zich in gedachte afvroeg wie ze was, antwoorde ze op enkel die gedachte. Helaas voor haar was dit voor hen een rede om haar niet vrij te laten, maar te onderzoeken waar het niet was gegaan met haar moeder.
Al snel kreeg ze de stoel toegewezen, waar met veel ingewikkelde apparatuur een naald in haar hersenen werd gezet die haar hersenactiviteit en golven opving. Dit zorgte er wel voor dat ze weer buiten bewustzijn raakte en zich niet meer echt kon contentreren op haar omgeving.
Twee jaar lang onderzochten ze haar op deze manier, waardoor noch haar gave, noch emoties zich echt kon ontwikkelen. Ze kreeg een achterstond op sociaalgebied, niet dat ze het daar echt nodig had. Ze was zich er niet eens van bewust dat het al twee jaar was dat ze daar was.
Toen was het voorbij. De naald werd verwijdert en ze werd weer half wakker. Ze hoorde de stemmen van mensen, maar hun gedachtes niet meer, terwijl ze haar wegbrachten. Ze had nooit geweten dat ze was bevrijd omdat het ministerie niet eens van de afdeling wist, net zo min als de tovergemeenschap. Ze wist alleen dat het ministerie erachter zat, wat eigenlijk ook wel waar was maar niet helemaal.
Tot 7 jaar
"Let me out of this prison!"
Nadat ze uit haar gevangenis in de tovenaarswereld bevrijd was, werd ze naar een gevangenis in de dreuzelwereld bebracht aangezien ze toch niet erg veel magie bezat. Deze gevangenis was echter wel in de vorm van een weeshuis, omdat ze geen andere famillie van haar konden vinden.
Voor River was het erger als in die stoel, daar was ze zich tenminste niet bewust van wat er om haar heen gebeurde. Hier wel en hier hoorde ze hoe de andere kinderen over haar dachten. Hierdoor en doordat ze niet echt iets wist van met andere kinderen spelen, raakte ze alleen maar meer in paniek, eenzamer en afstandiger.
In die tijd werden er veel kinderen geadopteerd door de dreuzels, maar nooit verschenen er tovenaren en nooit, zo voelde het voor haar, verschenen er mensen die voor haar kwamen. Tot ze daar een jaar had gezeten...
Tot 10 jaar
"Look at that poor little girl."
River had even getrijwelt wat ze erger vond. De stoel, het weeshuis of meegaan met deze mensen. Helaas had ze niet veel keus dan meegaan, aangezien er niet naar haar geschreeuw werd geluisterd. De mensen die haar adopteerde bleven maar zeggen dat het wel goed kwam en dat ze veilig was. Maar River kon alleen maar denken aan hoe verschrikkelijk het was dat ze nu met dreuzels mee moest, ondertussen had ze geleerd dat de niet-magie mensen verschrikkelijk en dom waren.
Toen ze bij hen thuis kwam bleek dat ze nog een zoon hadden, hij was tien jaar ouder dan dat zij was, dus 17 enh heette Simon. Hij was eigenlijk wel lief voor haar, zijn nieuwe zusje, en die ouders ook, maar ze wilde het niet zien of horen. Meerdere malen had ze geprobeert weg te lopen, maar ze kwam nooit ver. Waar moest een zevenjaaroud meisje naartoe als ze de weg niet eens kende?
Een jaar lang had ze het er verschrikkelijk door haar eigen toedoen. Tot ze op een avond, heel toevallig toen het gezin zonder haar een bespreking hadden, haar gave even terug kreeg. Ze lag op bed toen het haar overviel. Ineens hoorde luid en duidelijk wat ze beneden zeiden over haar. Ze waren zo lief over haar ook al deed ze zo verschrikkelijk. Ze gaven zichzelf de schuld en overdachten om haar toch maar terug naar het weeshuis te brengen. Maar haar 'broer' wilde het niet, hij was daadwerkelijk aan haar gehecht geraakt en wilde haar niet kwijt.
Dat was voor RIver het moment dat ze even terug keek op haar leven en haar gedrag. Ze besefte dat deze mensen nooit iets hadden gedaan om haar pijn te doen of haar het leven zuur te maken. Dat was het keerpunt in haar gedrag. De tijd daarna was zo net een engeltje. Ze wilde alles doen om hen maar haar excuses aan te bieden en te helpen. Ze was echt gelukkig. Tot het lot haar weer een schrop gaf.
Ze was 10 en er was niets geks aan de hand. Ze was gewoon aan het spelen met haar broer toen ze opeens een visioen kreeg. Ze zag precies wat er met hen gebeurde. Ze zaten gewoon in de trein toen deze opeens ontspoorde. Ze hoorde het geschreeuw wat zij hoorde en ze zag de mensen sterven zoals zij ze zagen sterven. Vervolgens hoorde ze haar adoptie moeder gillen en toen was het weg. Ze stond te trillen op haar benen en Simon was bang dat er iets met haar was. Maar toen ze vertelde wat er was, waardoor hij ook gelijk wist dat ze een ongeschoolde heks was, werd hij banger dan ooit. Eerst durfte hij haar niet te geloven, maar toen de politie kwam om het te vertellen moest hij er wel aan geloven.
Hij was inmiddels 20 en dus volwassen. Hem werd de taak opgelegt om voor de begravenis te zorgen en daarna nam hij zelf de taak op zich om voor River te zorgen.
Tot 11 jaar
"I don't want to go."
Verzorgt door haar broer en eigenlijk best gelukkig was. Natuurlijk treurde ze over haar overleden adoptieouders, maar ze was nu in ieder geval niet alleen. Simon had inmiddels een vriendin die ook vaak bij hun thuis was en heel lief voor haar was. Het leek bijna of alles weer goed ging, tot ze de brief kreeg. Hogwarts was wel op de hoogte van haar bestaan en vond dat ze moest komen zoals elk 11jarige tovenaarskind. River wilde niet en heel haar hele hard uitgehuilt, maar toen ze voor rede vatbaar was kon ze het eindelijk met Simon overleggen. Deze vond het niet leuk, maar wist dat het het beste voor haar was. Hij haalde haar uiteindelijk over om toch te gaan, zo begon haar leven weer in haar eentje (min of meer).
Tot nu
"I didn't kwew I could do that."
Ze begon alleen, maar al snel was dat ook weer voorbij. Ze was ineens omringt met mensen net als zij, zo ongeveer tenminste. Ze werd ingedeelt bij Zwadderig en begon zich al snel een weg te bannen door het leven op Hogwarts. Het ging haar best goed af, vooral toen ze een beetje brutaler begon te worden.
Ondertussen kreeg ze steeds vaker iets binnen via haar gave, al was het totaal onbestuurbaar en soms onbetrouwbaar. Maar ze genoot ervan als het wel goed uitkwam.
Voor haar veertiende verjaardag kreeg ze van Simon een cadeautje om haar minder eenzaam te maken. Het bevatte twee kleintje voor haar zelf. Teneerste was daar een muisje. Lief, schattig en een muis. En er was een pup, ook lief, schattig, maar een hondje. Ze kon geen namen voor hun bedenken en besloot toen makkelijk te doen. Ze wilde de hond Pup noemen en de muis Mouse. Maar dat was weer zo saai dus ze draaide het om. Zo kwam het dat haar Beagle pup Mouse heet en haar black and tan muis Pup.[/center]
Huisdieren:
Dit is Pup, als het engelse puppy. Hij is een black en tan muisje die ze vrijwel altijd bij zich heeft. Hij is heel nieuwsgierig en brutaal.
En dit is Mouse, de beagle pup die over het algemeen de hele dag slaapt en daarom in de leerlingenkamer is. Het beestje is niet geheel goed opvoed want is bang voor vrijwel alles behalve Pup en River zelf.
Favoriete leraar:
Sneep
Favoriete vak:
Waarzeggerij (Ze denkt dat ze daar haar gave beter kan leren beheersen)
Bekendheid:
Redelijk bekend. Ze is eern beetje vreemd maar ook wel vrij gevaarlijk voor haar leeftijd.
Extra:
River is een Seer/ ziener. Ze is kan de gedachtes van andere opvangen/lezen en soms visioenen hebben. Ze is er alleen niet erg goed in doordat mensen ermee gekloot hebben toen ze klein was. Hierdoor ontwikkelt het zich erg langzaam.
Ze kan soms in een trance zijn als ze te veel emoties heeft om te verwerken of te uiten. Dan is ze een soort killingmachine die nergens rekening meehoud. Ook dit komt door het gekloot met haar hersenen op jonge leeftijd.
Hogwarts rocks
[/ul][/size]
