Picking you up {open}

[Ridje]

Haar blote voeten kwamen bij elke stap zacht op de stenen neer terwijl ze met een redelijk snelle pas doorliep. In haar enne hand haar bergschoenen die nogal nat leken, en in haar andere hand haar toverstok liep ze de gangen door. Green kwam net uit de badkamers van Ravenklauw waar ze een uur lang in bad had gezeten. Het bruine jasje dat ze aan had was gelukkig iets wat nog in de badkamers had gelegen, ze had wat ondergoed eronder aan maar voor de rest niks, haar lange benen waren dan ook onbedekt waardoor ze het wat koud kreeg van de wind die door een open raam kwam waar ze langs liep. Haar haar was droog, het voordeel van transformagiër zijn, en zat goed in model en was ditmaal licht blond, je zou bijna denken dat ze klaar was om naar het bal te gaan, niks was minder waar. Green zou niet gaan.

Toen ze een stelletje aan zag komen ging Green even in de schaduw staan,tot ze voorbij waren waarna ze snel weer doorliep. Ze wou niet gezien worden, ze was lang in het bad blijven liggen zodat ze nu hoopte dat iedereen naar het bal was. Ze wist echter niet hoelaat het was dus ze kon alleen maar hopen. De reden dat ze niet naar het bal ging en niet gezien wilde worden? Simpel, tenminste als je haar gezicht zag in het maanlicht. Ze had betraande ogen en de tranen op haar wangen waren nog niet gedroogd. Toen ze eindelijk bij de deur was die leidde naar de leerlingenkamer zuchte ze eens waarna ze de tranen van haar wangen veegde en even snikte. Ze wou eigenlijk met iemand praten, Tyra, Shayla, Rose of Vincent, maar die waren allemaal naar het bal, met of zonder date. Tyra was natuurlijk met Tristan en Vincent natuurlijk met Tatyanna. Zelfs Devon zou goed zijn geweest om mee te praten. Maar helaas iedereen was al naar het bal. Green zuchte nog eens en wreef nog een paar nieuwe tranen weg waarna ze even in haar ogen wreef. Tenslotte zei ze het wachtwoord en ging de leerlingenkamer binnen.

Verbaasd keek ze op naar de drukte. Ze keek wat geschrokken rond naar iedereen die er nog was. "Ik dacht dat iedereen nu wel wegwas." mompelde ze dan zacht waarna ze even zocht naar Tyra. Toen ze echter zag dat ze al met Tristan was en dat de andere ookal hun dates hadden gevonden keek ze naar de grond en liep zo snel mogelijk naar de stoel het verste weg van alle drukte. Stil gooide ze haar schoenen naast de zetel en stak haar stok tussen de kussens.. Ze wou de avond niet verpesten voor degeen die wel zin hadden. Niet met haar verdriet in elk geval. Ze plofte in de stoel neer en sloeg haar armen om haar benen waarna ze verdrietig in het haardvuur staarde. Ze voelde hoe haar buik nog meer pijn begon te doen toen ze alle vrolijkheid hoorde.

[» Aline.]

Natasha glimlachte breed naar Devon. Altijd leuk, om van een jongen te horen dat je er mooi uitzag, ook al was het niet haar vriendje. Devon was wel haar allerbeste vriend en zou dat waarschijnlijk ook blijven. Ze merkte echter dat zijn aandacht nu volledig door iemand anders opgeëist werd, en ook al wist ze eigenlijk al door wie, keek ze om. Natasha grijnsde breed en gaf Devon een duwtje in zijn rug. 'Ga maar snel naar je meisje toe, ik zoek onze grote vriend wel,' zei ze lachend. Ze had geen idee waar Joey was, maar ze had zo'n voorgevoel dat hij een echte Joey-actie had voorbereid.

Amber stak haar duim op naar Devon en liep toen verder de leerlingenkamer in. Plotseling hoorde ze een kreet ergens van achter de bank komen. Nieuwsgierig als ze was liep ze er op af en zag daar Joey in gevecht met Jennice, althans, zo zag het er uit. Amber schoot acuut in de lach en sloeg haar hand voor haar mond toen ze Joey een gebaar naar Jennica zag maken dat ze zich stil moest houden. Amber keek opzij naar Natasha, die duidelijk nog op zoek was naar haar vriendje. Op dat moment kwam Joey in actie.

Natasha had zich net omgedraaid, maar de stem van Joey herkende ze uit duizenden. Met een brede glimlach op haar gezicht draaide ze zich om en zag daar Joey op haar af tijgeren. Ondertussen zong hij een liedje dat ze al jaren niet meer gehoord had, maar waar ze - om welke reden dan ook - de tekst altijd van had onthouden. Ze barstte uit in lachen, vooral toen hij op de muziek langzaam naar boven kwam.
'I'm blue dabadie dabada.' De laatste zin zong ze vrolijk mee, terwijl ook zij Joey over zijn wang streelde.

Amber moest eerst lachen om Joey, maar zodra hij en Natasha klef begonnen te doen was voor haar de lol er weer af. Ze liep achter hen langs richting de deur en keek nog even om naar Natasha, maar die leek absoluut geen aandacht meer voor haar te hebben. Wat wil je ook... schoot er door Amber heen. Misschien was het niet aardig van haar, maar ze besloot niet op haar vriendin te wachten, duwde de deur open en liep de gang in, op weg naar de Grote Zaal.