It's time {open}

[» Jasmijn «]

[/link]"]Mike[/a] de leerlingenkamer van Zwadderich binnen gestrompeld. De hele dag was hij opzoek geweest naar Kaitlin, maar hij had haar nergens gevonden. Dagen lang had hij getwijfeld hoe hij haar mee zou vragen naar het nieuwjaarsbal en uiteindelijk had hij een beslissing genomen. Hij had drie verschillende rozen megenomen, een [a href="rode"]rode[/a], een [a href="witte"]witte[/a] en een [a href="roze"]roze[/a] roos. Allemaal voor Kaitlin uiteraard0. Toen hij net de leerlingenkamer instapte, hoorde hij het al meteen. Het was druk. De kamer was gevuld met vrolijk gepraat en uitbundige lachbuien. De stemming zat er duidelijk goed in! Langzaam keek hij om zich heen om te zien of er nog een paar vrienden in de mensenmassa stonden. Ja! Hij zag Kélian, Kyra, Tim, Reena en nog een paar andere. Hij liep naar hen toe. Pas onderweg kreeg hij Kaitlin door. Zijn lichaam stroomde meteen weer vol met energie toen hij haar zag.
Zo snel als hij kon lopen, liep hij op haar af. Toen hij eindelijk -het leek wel een eeuwigheid- op een paar meter afstand van haar stond, wist hij opeens niks meer te zeggen. Dit overkwam hem nooit!
"Hey Kaitlin," zei hij nogal onhandig met zijn rozen achter zijn rug.[/ul]

[Ridje]

Tim grijnsde om Kyra en drukte haar tegen zich aan en keek met haar mee terwijl ze het doosje opende. "We can't all give Roses like Drake does.I could give you a rose. But you deserve much more." zei Tim dan en hij keek haar aan. Toen ze hem zoende zoende hij terug. Toen hij zijn lippen van de hare scheidde keek hij haar aan. "Geen dank schoonheid." grijnsde hij dan waarna hij even verbaasd keek toen ze plots op werdt getilt door Kelian. Hij kon het niet laten om kort te lachen waarna hij broer en zus Park volgde naar waar Kaitlin stond. Terwijl Kelian Kyra nog steeds op had getild sloeg hij een arm om Kaitlins nek en keek naar Kelian en Kyra. "Geen dank." zei hij dan naar Kaitlin waarna hij grijnsde en haar even bekeek. "Mag ik melden dat je er weer eens mooi uitziet Kaitlin." grijnsde hij dan en keek haar kort aan. Toen hij Mike echter zag aankomen haalde hij snel zijn arm weer terug, hij wilde niet dat Mike iets ging denken, hij wist namelijk niet meer wie het wel en wie het niet wisten dat hij een relatie had met Kyra. Toen Kelian Kyra weer neerzetten liep hij snel naar haar toe en trok haar tegen zich aan terwijl hij naar Kelian keek. "Wat hoorde ik nou Kel. Heb je het krijsende krot afgebrand?" vroeg hij dan wat verbaasd en keek Kelian aan terwijl hij zijn armen om Kyra´s middel sloeg en zijn kin op haar schouder legde. Hij kon het niet laten om zijn blik kort op Mike te richten en even te grijnzen. Hij wou bijna zeggen dat hij de rozen moest geven, die hij had gezien toen hij naar hen toe was gekomen, maar het leek hem dat dat Mike´s zaken waren niet de zijne, daarom richtte hij zich weer naar Kelian.

Terwijl ze haar hoofd nog steeds tegen de zijne hield keek ze even opzij naar Aylin en glimlachte. Toen ze weer naar Cameron keek en zag waar hij naar keek grijnsde ze gemeen. "Cammie! Eyes up here Sweetheart." grinnikte ze dan. "Slijmbal." grijnsde ze toen ze hoorde wat hij zei. Ze grijnsde naar hem maar kon toch niet tegen gaan dat zijn woorden pijn deden. Reserveren? Met een zachte klap sloeg ze hem in zijn gezicht waarna ze zich naar hem toe boog en hem kuste. Toen ze weer los kwam keek ze hem liefjes aan. "Reserveren doe je maar bij de Chinees Cameron." zei ze dan waarna ze zich weer naar hem toe boog en zacht in zijn oorlel beet. "Maar vanavond ben ik van jou lieverd." zei ze dan waarna ze weer afstand nam en naar Aylin keek. Ze keek wat verbaasd toen ze wat opzij werdt gezet maar grijnsde dan terwijl ze toekeek hoe Aylin bezig was. Toen ze weer voor Cameron stond keek ze naar hem en streek hem over zijn wang, degeen waar ze hem een klap had gegeven. "Wat zie je er weer goed uit." glimlachte ze dan. Ze keek weer naar Aylin en tilde haar jurk een beetje op en maakte een soort van buiging. "Merci. Vous aussi de bonnes." glimlachte ze dan en gaf Aylin een knipoog. Ze keek kort om naar Draconic maar besloot maar niet te gaan klagen waarom zij geen roos kreeg, hij was nu toch te druk bezig met zijn verloofde. En Teyla was ook niet het meisje dat ging zeuren om een roos. Ze vond de dingen niet eens mooi.

[greenlightning]

Draconic grijnsde naar Meera en knipoogde.
' Zeker wel. Ik blijf je rozen geven tot je eronder bedolven word en dan Graaf ik je met rozen weer op.' Hij lachte en kon het ook niet laten om om zijn beste vriend te lachen. Hij wist niet zeker of Thomas zich aanstelde, maar wel of niet, Draconic zou dat hoe dan ook niet zeggen. Hij knipoogde nog naar Aylin en zocht opnieuw naar afleiding.
Zodra Rachanna zich op zijn schoot liet zakken, vonden zijn handen haar heupen blindelings. Hij keek haar aan en zoende haar glimlachend.
'Hoe zou ik dat niet kunnen? Ik kan moeilijk de rest van mijn leven boos op je blijven, zeker als we dat leven samen delen.'
Hij liet haar met een hand los en keek naar het kettinkje. Hij lachte.
'Nu hoef ik me nooit meer voor te stellen,' grapte hij en keek naar haar. Hij kon alleen maar naar haar kijken. Er was geen tijd voor tranen en nu ze zo dicht bij hem was, kon hij ze ook niet laten vloeien. daarvoor was het te fijn dat ze bij hem was. Hij legde zijn hand zacht op haar hoofd en trok haar zacht tegen zich aan. Hij sloot zijn ogen en dacht terug aan de laatste keer dat ze zo samen waren geweest.
'Dit wordt een geweldige avond. Let maar op.'

Cameron grinnikte toen Aylin zijn stropdas omhing. Hij keek ernaar en besloot dat zonder toch wel veel beter zat. Hij was echter niet zo stom om hem nu af te doen, terwijl Aylin nog zo dicht bij hem stond. Hij hoefde niet geslagen te worden, zo aan het begin van de avond. De klap, hoewel deze zacht was, ging in tegen al zijn principes. Hij keek naar teyla en probeerde te zien wat hij had fout gedaan. haar woorden zeiden genoeg. Hij grijnsde scheef en arrogant. Hij nam haar hand en plaatste er zacht ene kus op.
'Schone vrouwe Teyla, zoals Malfoy dat zo mooi zou zeggen, als ik niet op de achterhode toe zou moeten zien hoe jij met een of twee prachtige mannen of vrouwen, of gecombineerd vertrekt, of na het gala, of al daarvoor, dan moet ik je toch reserveren? Zie het als.. het weghangen van dat perfecte jurkje waar je nu het geld nog niet voor hebt, of dat je eerst wil laten oordelen door een paar goede vriendinnen.'
Hij beheersde de vrouwentaal perfect. Hoe moest tenslotte zo af en toe doorgaan als homo en ook deze avond kon hij het niet laten. Zijn oog was op Mike gevallen. Hij knipoogde even naar Teyla en trok zijn stropdas recht.
Hij schraapte zijn keel en tikte op Mike's rug, nu plotseling midden in de Park ruzie, hoewel hij hen nog negeerde.
'Zie jij er neit betoverend uit. Als je nog met niemand gaat... je... wil zeker niet...' Hij legde zijn hand in zijn nek en draaide zijn hoofd weg alsof hij bloosde.

Kyra, nog over de rug van Kelian, staakte het kloppen op diens rug en staarde hem verbijsterd aan. ze besloot dat Camerons omslag van player in homo haar iets teveel werd en was dan ook heel blij dat ze weer op de grond werd gezet. Ze was zo verward dat ze zelfs net meer schreeuwde dat Kelian een stommerd was die haar bij Tim weg had gehaald. Nu draaide ze zich echter wel weer naar haar broer toe en wierp hem zijn vernietigendste blik toe.
'Een, haal me nooit weg als ik bij Tim ben,' snauwde ze. ' twee, je hebt me heel goed gehoord. Je bent een bloedverrader. Als jij met dat grif sletje bent, dan besta je niet meer. Je mag van geluk spreken dat ik het vader en moeder niet vertel. Ze onterven je.' Ze deed een stap naar voren en keek naar hem op, tenslotte was hij groter dan zij. Ze nam zich voor om het daarbij te laten en beet op haar lip om zichzelf tot zwijgen te manen, maar de woede nam de overhand. Naast de woede was ook gekwetst, wat haar zelfs nog kwader maakte. Ze balde haar vuisten en haalde diep adem. Ze beval haar lichaam om zich om te draaien, maar in plaats daarvan vervolgde de woorden stroom zich weer.
'Ik heb Tim. Vader en moeder zullen zo trots zijn op hem en op mij. Ik breng twee grote families bij elkaar, zeker in deze tijden van nood. Kaitlin en Mike zijn ook bezig met iets te beginnen en dat is mooi. Volbloed, knap en een goeie tovenaar. Mike is natuurlijk ook wel goed.'
Ze kon het grapje niet laten en keek even naar kaitlin. Haar zusje mocht best weten dat Kyra trots op haar was, voor ze haar blik weer op Kelian plaatste.
'Maar jij? Jij komt aan met een grif. Ze lachen je uit, sluiten je op en slaan je verrot. Is dat wat je wil, Kelian?' Ze had haar broer in haar jonge jaren nooit zo genoemd. Nog steeds klonk het vreemd in haar oren, maar ze had wel grotere zorgen nu. 'Familie gaat altijd voor,' siste ze en eindigde daarmee haar geraas. Ze nam Tims hand en zei, zonder hem aan te kijken, dat ze gingen.

Reena kon alleen maar naar Myron kijken en het grootste deel van de ruzie ontging haar dan ook. Ze straalde en gaf hem een zachte kus op zijn mond. Toen begon Kyra te schreeuwen. De moed zonk haar in de schoenen en ze vleide zich wat tegen Myron aan.
' Zullen we gaan? Ik heb geen zin in ruzie,' zei ze, opmerkend dat Draconic te druk was met Rachanna om de ruzie of haar op te merken. Ze werd er bang van. Als ze zich al zo tegen haar familie keerde... het was geen geheim dat de Parks tegenwoordig ook niks met Myron meer hadden, sinds zij en hij samen gingen. Ze fluisterde trok hem zacht aan zijn arm en keek hem angstig in de ogen. Ze produceerde een lachje.
'Ik heb zin om te dansen,' probeerde ze het nog te redden.

[Lisa ..]

'Dankje! Jij ziet er ook weer fabulous uit, zoals gewoonlijk.' Meera grijnsde even naar haar vrienden. 'Pas maar op dat je je handen dan maar niet ophaalt.' Ze lachde, het was een stom antwoord maar dat deed er nu niet toe. Die twee hadden tijd voor hen tweeën verdiend, wie was Meera om zich er dan mee te bemoeien?
Haar blik ging weer naar Thomas, ze voelde zich eigenlijk best schuldig, nouja anders. 'Ben zo terug.' Ze leunde op zijn knie om op te staan en liep naar de trap die naar de slaapzalen leidde. Iedere zaal controleerde ze, die van de meisjes dan. Maar er was eigenlijk niemand meer boven, Mara in ieder geval niet.

Het schoot Meera ineens te binnen. Wat als Mara helemaal niet gepland had om hier af te spreken? Waarschijnlijk was dat gewoon de reden. Ze liep, sneller dan normaal hoewel dat nog behoorlijk lastig was op hakken, weer terug naar de leerlingenkamer. 'Kom mee, we gaan.' zei ze tegen Thomas toen ze weer bij hem was. Het was stom om hem hier te laten wachten op iemand die niet zou komen. Niet hier in ieder geval. Daarna bewoog ze haar hoofd naar zijn oor. 'Ze is niet boven, we gaan nu naar de Grote zaal.' Het klonk alsof ze geen tegenspraak dulde. Afwachtend keek ze naar Thomas, hier had ze zelf toch niet zoveel meer te zoeken, ze wilde de muziek horen en de Grote zaal zien. Als ze dan ook nog iemand blij kon maken, nam ze die ook mee.

Hij kon alleen maar glimlachend naar haar kijken, trots dat zij bij hem hoorde. Wat de rest er ook van vond. Ook Myron kreeg pas hoogte van de ruzie bij het schreeuwen van Kyra. Hij draaide zich half om en keek terwijl hij zijn hoofd schudde. 'Je bent niet de enige. Ruzie willen we de avond niet mee beginnen. Laat hen maar, ze zijn het niet waard.'
Niet waard in de zin van niet waard zijn om er nu aandacht aan te geven. Hij ging er vanuit dat Reena dat wel begreep. Myron glimlachde weer en zoende haar kort. 'Nog een keer, ze zijn het niet waard om vanavond te verpesten. Kom, dan gaan we. Laat ze maar lekker.' En hij trok Reena mee aan haar arm, naar de uitgang van de leerlingenkamer. Laat die anderen hun avond nu al verpesten, hij was er van overtuigd dat die van hen in ieder geval niet stuk kon.

[Merel]

[/b] zei Rachanna aan een stuk door. Ze lette voor een keertje niet op Meera of Thomas, voor een keer was ze even alleen maar met Draconic bezig, tenminste, voor die ene keer dat ze samen met Draconic was en de gehele leerlingen kamer vol was met allemaal vrienden.
”Nop, Dat hoeft nu niet meer. Ik dacht is wel handig voor mijn Manager,” grinnikte ze terwijl ze hem heel even prikte in zijn zij, maar toen weer lekker tegen hem aan ging liggen, iets wat ze niet kon laten op dit moment.
”Hmm, ja dat weet ik honder procent zeker,” zuchtte ze tevreden terwijl ze ondertussen al heel even nadacht over het gene wat allemaal nog ging komen. Als ze er zo overna dacht wist ze zeker dat het een geweldige avond ging worden. Omdat ze voor het eerst weer eens met Draco zou zijn, alleen met hem in zekere zin.

Aylin grijnsde breed om de reactie van Teyla. Ze maakte een soort van buiging.
”Merci Aussi,” antwoorde ze en glimlachte.
”Nou ick 'oorde net dat Meera alvast naar de zaal gaat, en ick denk dat ick mee ga. Ick zie jullie nogwel,” vervolgde ze met een knipoog naar Cameron en Teyla. Aan de ene kant wou ze hen even met rust laten.. Vooral nu Cameron zo'n vreemde bui had. Aan de andere kant wou ze snel naar de grote zaal, omdat ze snel samen met Chris wou zijn. Ze voelde nog even aan de roos of die nog wel in haar haar zat, en toen dat het geval was, liep ze naar Meera toe.
”Bonjour Meera, bonjour Thomás, Ies 'et goed als ick even meeloop? “ vroeg ze terwijl ze naast Meera ging staan.
”Trouwiens, leuke Robe,” complimenteerde ze Meera nog even.

”Ja klopt Tim,” antwoordde Kélian alsof het niks was.
”Ben ongeveer overal verbrand, het verband zit nog overal.. En waar ik niet ben verbrand heb ik ongeveer alles gekneust.. Maar volgens mij is van het Krijsende Krot niks meer over,” vertelde hij Luchtig aan Tim, alsof dit echt niks voorstelde.
Kélian voelde ineens allemaal woede in zich opkomen toen Kyra zo tegen hem sprak, maar niet alleen woede, ook pijn en verdriet. Hij staarde Kyra aan en probeerde zo goed als dat ging zo rustig mogelijk antwoord te geven.
”Een; ik doe wat ik niet laten kan. Twee; ik een bloedverrader? Volgens mij ging jij hier met ján en alleman, maakt niet uit van welke afdeling. Drie; al vertel je het mam en pap, boeit mij niks, ik ben oud genoeg ik ga wel weg. Zoals je weet worden we over niet al te lange tijd 17, dus meerderjarig.. Die paar maanden zou niemand mij ondekken,” begon Kélian tegen haar. Toen besloot hij dat hij zijn mond daar maar over hield. Hij staarde even weg van hen. Hij keek naar al zijn vrienden in de leerlingen kamer. Mike, Tim, Teyla, Draconic, Cameron, Meera, Thomas, Rachanna, Aylin en Zed die net binnen kwam. Hij glimlachte even naar hem. Als laatst viel zijn blik op Reena en Myron, en heel even dacht hij Reena te snappen. Al vloog die gedachte snel over.
Hij draaide zich weer om naar Kyra én Kaitlin. Hij deed een stap naar voren toe en pakte Kyra haar kin vast en zorgde ervoor dat ze hem aan moest kijken. Maar hij deed het niet te hard. Hij wou haar geen pijn doen. Ze bleef zijn zusje.
”Weetje, je stelt me eigenlijk teleur. Juist jullie zouden moeten weten hoe ik me soms voel. Dat het niet altijd even makkelijk is. Juist jullie zouden mij moeten snappen, en ik dacht dat jullie dat deden. En weetje, soms zit er meer achter een relatie dan dat je op het eerste ogenblik zou zeggen,” zei hij, zachter, beheersder, maar zo dat ze hem duidelijk konden verstaan. Wel klonk er woede door in zijn stem.. Maar ook verdriet en pijn. Die laatste twee waren ook duidelijk te horen in zijn stem.
Hij liet Kyra haar kin los, en deed zijn hoed wat verder over zijn ogen terwijl hij richting de uitgang van de Leerlingen kamer liep.[/ul]

[Krista -]

Ze glimlachtte naar Tim nadat ze enige tijd nog woest en kwaad naar Myron en Reena had lopen staren, in de poginghun aandacht te trekken en te laten zien dat ze bóos was. Niets leukers dan haar nichtje wegpesten. "Dankje" zei ze met een glimlach en streek even over haar haar "Het heeft wel een tijdje geduurd om mijn haar zo te krijgen en" haar aandacht was nu getrokken door de ruzie tussen Kelian en Kyra. Zo vaak maakten ze namelijk geen ruzie. Blijkbaar was een probleem dat groot genoeg was zodat iedereen in de leerlingenkamer het te weten hoorde te komen. Toen ze hoorde wáar het over ging was ze het met Kyra eens.
Ze zei niks maar aan haar uitdrukking op haar gezicht te zien was het duidelijk dat ze een gloeiende hekel had aan iedere afdeling die niet de beginletter 'Z' had. Pas toen hoorde ze de woorden van Cameron en draaide zich om, met een blik in haar ogen als een woeste leeuw die alles op alles zou zetten de zebra te vangen.
"Hou je mond" mompelde ze tegen Cameron. Ze zou later wel boos op hem worden, maar nu verdoofde Mike alle boze gevoelens in haar. Ze glimlachtte en plukte nogal onhandig aan haar haar "Hoi Mike". Pas nu hoorde ze Kelian ook schreeuwen tegen Kyra en draaide zich verbaasd om terwijl ze de situatie in zich op nam. Vervolgens stormde haar broer de leerlingenkamer uit. Ze keek even naar Kyra en haalde haar schouders op "Hij weet dat niemand het óoit goed vind dat hij met een griffoendor gaat". Hetwas zinloze informatie, maar op dat moment nuttig voor Kaitlin.

Thomas zakte nog een paar centimeter onderuit e ntrok zijn mond open om eens flink te gapen, terwijl hij verbaasd Meera nakeek die wegliep. Hij fronstte zijn wenkbrauwen en haalde dan zjin schouders op. Wat Meera wou doen moest ze maar zelf weten. In ieder geval zou hij hier nog een tijdje blijven wachtten tot Mara naar beneden zou lopen. Toen ze terugkwam trok hij zijn wenkbrauwen op en grijnsde even zwakjes "En?" zei hij, afwachtend, maar hij wist eigenlijk al dat het antwoord negatief zou zijn. Toen ze voorstelde om naar de Grote zaal te gaan stond hij wel op mar bleef schoorvoetend staan. "Hoezo? Weet je dan zeker dat ze in de Grote zaal is ofzo? Hoi Aylin". Hij grijnsde naar haar en wreef even over zijn haar, maar haalde uiteindelijk zijn schouders op. Hij was sowieso vrij makkelijk over te halen "Laten we gaan"