|
|
Post by Merel on Jan 5, 2009 16:11:57 GMT 2
[/color] "Let me be your hero,"Het duurde even voordat Thobias de goede accorden had gevonden op zijn gitaar. Hij zat in een leeg lokaal. Het was al wat later op de avond, maar dat deerde hem niet. Hij dacht diep na, dat kon je zien. Hij had namenlijk een nummer geschreven, een nummer voor Saluka eigenlijk. Dankzij haar geïnspireerd. Nu was hij de muziek erop aan het verzinnen, en meestal was dat nog niet zo gemakkelijk. Uiteindelijk had hij de goede toon gevonden en begon hij het eerste couplet te zingen en te spelen. " Would you dance,
if I asked you to dance?
Would you run,
and never look back?
Would you cry,
if you saw me crying?
And would you save my soul, tonight?
Would you tremble,
if I touched your lips?
Would you laugh?
Oh please tell me this.
Now would you die,
for the one you love?
Hold me in your arms, tonight."Tevrede grijnsde hij terwijl hij doorspeelde. Hij moest even kijken of het wel klopte om zo meteen door te gaan naar het Refrein. Hij had z'n vermoede dat het wel klopte.. Maar je kon er altijd maar beter zeker van zijn. Tja, zulke dingen leerde je nou eenmaal wel als je in een band speelde. Hij was daar nu een maal de gitarist, en meestal ook de componist. Hij hoopte alleen ook nog dat hij Saluka weer snel zou zien.[/ul] |
|
|
|
Post by Madjic on Jan 5, 2009 17:03:30 GMT 2
Geirriteerd volgte ze het geluid van haar eigen voetstappen dat voor zich uitging. De hakken van haar laarzen maakte behoorlijk wat geluid en het echode door de gang. Het was voor haar het enige geluid dat ze hoorde, al hoorde ze de stemmen uit de leerlingenkamer nog steeds in haar hoofd. Ze sloeg haar armen over elkaar en keek wat boos naar een schilderij waar een stelletje verlieft op een bankje zat. Ze bewogen niet veel, dat hoeft ook niet als je samen was. "Dat kan ik ook." Mompelde ze tegen zichzelf en keek weer voor zich uit. "Ze weet zelf niet eens hoe ze echt trouw moet zijn aan haar eigen vriend. En dan gaat ze mij vertellen dat ik het nooit zal kunnen." Gromde ze halgf. Normaal zou een ruzie met Carmen haar alleen maar hebben opgevrolijkt omdat het meisje haar toch niets kon maken, maar deze keer was ze woedend weg gelopen. Ze kon het best... Het viel haar ineens op dat ze stil was blijven staan toen ze iets hoorde. Ze fronste haar wenkbrauwen even en liep op het geluid af dat uit een lokaal leek te komen. Ze duwde de deur op een kier en gluurde naar binnen. Ze had inmiddels wel in de gaten dat het geliud dat van een gitaar was en de stem die daarop volgte hoorde ze eerder dan dat ze de jongen zag. Ze bleef aan de grond genagelt staan en luisterde aandachtig. Ze glimlachte zacht en er kwam voor haar een ongebruikelijke blik in haar ogen. Ze was van plan om hem niet te storen, maar gewoon te luisteren en naar hem te kijken. Maar het doorschijnende geval dat net een hoek omkwam dacht daar anders over. "Hey griffoendormeisje, ik ben veel interesanter om naar de kijken hoor." Fluisterde de stem van Foppe in haar oog. Ze slaakte een kreet en sloeg naar achteren, natuurlijk dwars door hem heen. "He, dat is niet aardig. Zo kwets je mijn gevoelens hoor!" Zei het spook beledigt. "Jij hebt helemaal geen gevoelens, rot op!" Riepde Saluka met heen kloppend hart in haar keel. De woede die ze net voelde kwam weer omhoog om hem op het spook af te reageren. |
|
|
|
Post by Merel on Jan 5, 2009 17:18:42 GMT 2
[/b] mopperde Thobias tegen deze terwijl hij een vloek op hem afvuurde. Helaas had dat geen zin bij een spook en de spreuk kwam net zo hard weer terug. Gelukkig vloog deze hoog over. Thobias rolde even met zijn ogen, maar draaide zich toen om naar Saluka, iemand die hij veel liever zag dan dat stomme spook. "Gaat het een beetje?" vroeg hij, en onbewust klonk er toch een beetje bezorgdheid in zijn stem door. Foppe kon immers rare fratsen uithalen, en hij wou neit dat Saluka iets overkwam. [/ul] |
|
|
|
Post by Madjic on Jan 5, 2009 17:27:46 GMT 2
"Ohooo! Dat is helemaal niet aardig! Dat ik een spook ben betekend dat ik geen emoties heb?" Foppe leek een beetje boos te worden door haar, maar of dit gemeent was wist Saluka niet. "Nee, het betekend dat het je niets kan schelen wat je met andere doet." Gromde Saluka, het spook nog bozer makend. "Weet je, je hebt gelijk. Misschien moest ik maar verder gaan met mijn hobby en je..." Hij zweeg toen hij de spreuk door zich heen zag gaan. Hij keek Thobias een beetje droog aan. "EN jij dacht dat dat ging helpen? Goh, wat ben jij een slimme jongen zeg." Bracht hij sarcastisch uit.
Saluka had Thobias al eerder gehoort dan Foppe had gedaan en glimlachte naar hem. "Ik heb niets, hij liet me alleen maar schrikken. En dat terwijl ik je niet wilde storen." Haar woede was eigenlijk meteen al weer verdwenen, voor even dan. "Maar verder niets om je zorgen over te maken." Zei ze plagend over de klank van zijn stem.
"Ow, ow, ow, ow! Nou snap ik het. Je probeerde je meisjesvriendinnetje het hof te maken. Nou dat is vast gelukt. Wat een lief stelletje zijn jullie en ik denk dat ANderling dat vast ook vind als ik vertel dat er twee leerlingen zo laat nog rondlopen." Foppe keek van de een naar de andere met een uitdagende grijns op zijn gezicht.
|
|
|
|
Post by Merel on Jan 5, 2009 18:45:42 GMT 2
[/b] grijnsde hij even, ach hij kon het niet laten. "Ik had het je sowieso willen laten horen," vervolgde hij terwijl hij nogsteeds glimlachte. Bij haar volgende antwoord kon Thobias duidelijk de plagerij in haar stem horen, en dat zorgde ervoor dat hij een klein beetje een kleurtje kreeg, iets wat niet vaak voorkwam. "Weetje Foppe, zoals ik al zei; ga iemand anders irriteren. Het heeft écht geen zin om het tegen Anderling te zeggen, Dat helpt niet. Ik heb toestemming om te spelen," het kwam er zelfverzekerder uit dan dat Thobias zich voelde. Het was een grote bluf, maar dát hoefde Foppe niet te weten. Zolang hij maar weg zou gaan, dát zou hij wel fijn vinden. Hij keek nog even opzij naar Saluka.[/ul] |
|
|
|
Post by Madjic on Jan 5, 2009 21:32:33 GMT 2
"Ik mag het misschien, maar dat betekend niet dat ik het wil. Soms wil ik gewoon onzichtbaar zijn en dan kan ik de hele dag naar je kijkien en luisteren." Zei ze op fluistertoon aangezien ze Foppe geen chantagemateriaal wilde geven. "Het was mooi, totdat die engerd kwam en ervoor zorgde dat ik niet meer kon luisteren." Zei ze grinnikend. Het feit dat zijn wangen kleurde vond ze alleen maar leuk en zorgde ervoor dat ze zachtjes lachte. Niet gemeen of uitlachen, maar gewoon vrolijk om het effect dat ze op hem had. "Staat je goed." Fluisterde ze net nadat hij zich weer tot Foppe had gewend.
Foppe keek Thobias een beetje verbouwerd aan. "Ow... echt? Wat een slappeling is dat geworden zeg... Maar goed, je vriendinnetje mag hier lekker niet zijn. Ah, dan moeten jullie uit elkaar, wat zielig." Hij leek erg veel plezier te hebben over zijn eigen gedachtes en zweefte vrolijk heen en weer.
|
|
|
|
Post by Merel on Jan 5, 2009 22:25:35 GMT 2
[/b] fluisterde hij zachtjes terug. Hij had -net als Saluka- nou niet echt dé behoefte dat Foppe al die dingen te weten kwam die ze zacht tegen elkaar zeiden. Die zou hij zelfs liever niet herhalen voor zijn tweelingbroer. "Ja, even ervoor zorgen dat we hem hier wegkrijgen," verzuchtte hij waarnaar hij zijn blik van Saluka afwende -tot zijn spijt- en keek weer naar Foppe. Echter toen ze nog een opmerking maakte had hij het gevoel dat hij nóg rooder werd. Daarom bleef hij maar even strak naar Foppe kijken. "Já dat mocht ze wel. Mijn vriendin," Even vroeg hij zich af of hij dat ooit eerder over haar had gezegt. Toch voelde het goed, op de een of andere manier, "Mocht erbij zijn. Zij moet namenlijk eerst het nummer goed keuren voordat het de markt op gaat," antwoordde Thobias alsof hij in duidelijke ernst met een manager aan het overleggen was. Hij wensde dat het helpte. Ondertussen zocht hij Saluka haar hand. Toen hij deze vond pakte hij haar vast, en trok haar zachtjes richting het lokaal.[/ul] |
|
|
|
Post by Madjic on Jan 5, 2009 23:11:51 GMT 2
"Nee, dat heet tactiek. Ik speel het gewoon slim." Grinnikte en keek met hem mee naar Foppe. Ook al voelde ze dat haar hart sneller ging kloppen en bloed haar wangen een rode kleur gaven door wat hij zei, vond ze er ook kracht in. Ze deed een stapje naar voren zodat ze naast Thobias stond. Ze was gelukkig geen hulpeloos meisje, ook al genoot ze ervan als Thobias haar beschermde. "Hij heeft gelijk hoor. Anderling heeft liever niet dat een van de jongens die later nog eens goed kan zijn voor de reputatie van de school slechte nummers maakt. Daarom ben ik er om ervoor te zorgen dat hij dat niet doet, aangezien ik nogal kritisch ben... Ookal ben ik zijn vrienden." Toen ze zijn hand voelde en de druk die hij erop gaf, kwam er een klein grijnsje op haar gezicht. "En ik denk niet dat Anderling het leuk vind als ze hoort dat jij, als herrieschopper, ons lastig valt. Dus als jij niets zegt, doen wij dat ook niet." Ze knipperde even onschuldig met haar ogen en draaide zich toen om om met Thobias mee te lopen.
Fokke leek wel een woordje klaar te hebben tegen Thobias./ Want hij vond nou niet dat Saluka eruit zag alsof ze dingen ging keuren, maar toen ze haar mond open deed twijfelde hij toch wel. "Ow... euhm... nou weet je wat... Ik zal dit keer maar doen of ik niets gezien hebt... ik vond Anderling toch al niet aardig." Zei hij een beetje antwoordloos.
|
|
|
|
Post by Merel on Jan 6, 2009 19:10:11 GMT 2
[/b] antwoordde Thobias nogsteeds wat zachter terwijl hij een wat sip gezichtje opzette. Toen zag hij ook haar rode kleur en toen moest hij glimlachen. Hij was eigenlijk heel erg blij met die reactie en het zorgde ervoor dat hij zich goed voelde, op een bepaalde manier. "Jep ze heeft weer eens groot gelijk," voegde Thobias nog even toe. Hij keek grijnzend toe hoe Foppe uiteindelijk -gevolgde door wat lelijke woorden- toch wegvloog. Hij nam haar mee het lokaal in en verzorde een goed plekje voor haar. Namenlijk in de vensterbank een heerlijk kussen. Hij wees het aan. "Mag ik u vragen plaats te nemen om te luisteren naar een liedje gebaseerd op u?" vroeg hij en maakte er bijna een buiging bij. Hij kon het niet laten om te doen, Saluka gaf hem nou eenmaal een geweldig goed gevoel.[/ul] |
|
|
|
Post by Madjic on Jan 6, 2009 19:52:52 GMT 2
Saluka keek even naar hem, maar reageerde niet verder niet op hem. Ze besloot dat ze dat wel zou doen als ze weer gewoon samen waren, zonder die vervelende Foppe. De glimlach die hij kreeg kon ze niet onopgereageerd laten. Ze stak even haar tong naar hem uit voor ze weer serieus naar Foppe keek. "Doei Foppe." Zei ze met een lieve stem tegen het spook en leit zich toen meenemen door THobias. Ze keek hem met een onschuldig gezichtje en knipperde even met haar ogen. Ze wilde hem nog vertellen dat ze niet flauw was, maar de gedachte werd meteen uit haar hoofd geblazen door hem. "Een nummer nummer gebaseerd op me? Hoezo dat nou weer?" Ook al klonk het net of het niet echt iets betekende, haar gezicht zei iets totaal anders. Haar ogen straalde en haar wangen werden alleen maar roder, trots en opwinding gloeide was haar af.
|
|
