A quiet melody / Open

[Lisa ..]

Een glimlach bleef op Bella's gezicht hangen. De twee brieven die vanochtend bij het eten werden bezorgd waren de reden dat ze dag overleefd had. Twee keer had ze de brieven moeten redden voordat Muts ze probeerde te verstoppen of op te eten.

De lessen waren saai, nutteloos, herhalend en vooral lang geweest. Ze had een uur bij Ruben gezeten en met veel moeite niet het hele uur naar hem gestaard. De rest van de dag spookte hij, de twee brieven en een simpele melodie door haar hoofd. Ze was niet heel erg goed in het zelf maken en bedenken van muziek maar het kleine idee wilde niet uit haar hoofd weggaan. Na haar laatste lesuur merkte ze het lege lokaal van Runen van de Oudheid op. En dat zorgde voor een ingeving.

Eenmaal in het lokaal pakte ze haar toverstok en veranderde ze een van de tafels in een keyboard. Het was natuurlijk niet helemaal zoals haar eigen piano thuis maar ze was er aan gewend dat ze op school nooit piano kon spelen. Een keyboard was een goede vervanging. Bella legde het board op een andere tafel en ging erachter zitten. Het feit dat het goed ging met haar zus en haar vader gaf haar inspiratie. Ze wreef over haar bovenarm voordat haar vingers de toetsen raakte. Het was een zachte melodie, neit duidelijk hoorbaar op de gang maar na een paar keer opnieuw te zijn begonnen klonk er een wijsje waar Bella vooral zelf erg rustig van werd.

[Mies]

Doordat iedereen opstond en wegliep, werd het voor Fallen duidelijk dat de lessen afgelopen waren, iets wat ze totaal niet gemerkt had, omdat ze niet heel erg opletten had gekeken toen Professor Binns begon te neuzelen over oorlogen van reuzen ofzo... Het had in ieder geval daarmee te maken, want dat stond nu nog steeds op het bord. En waarom zou het op het bord staan als de les daar helemaal niet over ging? En als dat zo was, zou het heel erg dom zijn.

Maar dit was dus de laatste les van die dag, waardoor Fallen opeens heel veel haast had om het lokaal uit te zijn. Veel te snel pakte ze haar tas in - waardoor meer dan de helft op de grond viel en ze dat weer moest oprapen - en liep daarna snelwandelend het lokaal uit. Frisse lucht, leven, vrij! Was dan ook het eerste wat Fallen te binnen schoot, toen ze de gang op kwam. Nu kon ze eindelijk een rustig plekje zoeken om de brief te lezen die ze bij het ontbijd gekregen had, want daar had ze toen geen tijd voor gehad. Kip was vrij laat gekomen, nadat alle andere uilen allang waren geweest. En waarschijnlijk had ze gedacht dat Fallen dat juist fijn zou vinden, want toen Fallen de brief had willen openmaken, had haar uil haar trots aangeken. Toch vond Fallen het iets minder, want tijd om de brief te lezen had ze niet gehad.

En dat was dus de reden dat ze nu, lopend door de gangen, opzoek was naar een leeg lokaal of plekje om haar brief te lezen. Sowieso las ze niet zo lekker met allemaal mensen om haar heen, maar bij het ontbijd moest het wel. Fallen had dan de neiging om steeds mensen aan te gaan kijken en het helemaal niet in haar op te nemen wat er in de brief stond. En daarom wou ze nu een rustig plekje hebben, waar ze kon lezen. Zo kreeg Fallen het lokaal van Runen van de Oudheid in het zicht en kon zich niet bedenken dat er daar mensen waren, dus snelde ze zich er naar toe. Als er nog les was zou ze wel snel de deur dicht trekken, maar net toen Fallen haar hand op de deurknop legde en deze naar beneden drukte, hoorde ze een zachte melodie... Ze wist niet precies waar het van was, maar het leek op een piano ofzo. "Hell, waarom kan ik nou geen instrument bespelen..?" fluisterde ze zacht tegen zichzelf, terwijl Fallen bleef luisteren.