Post by Rahjin | Kara on Feb 28, 2009 22:20:57 GMT 2
» A B O U T . Y O U
[/b][/font]Leeftijd: 17
Hoe vond je ons: Via een link, ergens... Denk ik. Maybe it was magic
Andere chars hier: None yet
Extra: There's more behind reality
[/size][/ul]
» A B O U T . Y O U R . C H A R
[/b][/font]Karayda Nevity Chacah Damyanov
[/color]
[/center]Roepnaam: Kara, Ray
Bijnamen: Straaltje, Neve
Leeftijd: 16
Geslacht: V
Nationaliteit: Bulgaars
Geboorteplaats: Thuis, vlakbij Pobit Kamak
Verjaardag: 13 - 11 - 1992 (Ja ja, geboren op Vrijdag de Dertiende)
Afdeling: Griffoendor
Geaardheid: Hetero
PB: Claire Danes
PB plaatje:
& 
Uiterlijk beschrijving:
Als je Kara bekijkt, valt haar onnatuurlijke, licht toegetakelde schoonheid je op. Je ziet een silhouet, een jonge vrouw, rank als een lelie. Haar rondingen zijn perfect, haar taille smal, haar hals lang en sierlijk. Haar bovenlichaam wordt gedragen door twee welgevormde benen. Lange benen. Op haar benen -en handen- zie je tattoo's, een afbreuk die haar schoonheid een wild tintje geeft. Haar vingers zijn slank, en net als haar nagels lang. Nu je genoeg van haar lichaam hebt gezien, glijdt je blik omhoog naar haar gezicht. Een paar felle, geelgroene ogen stralen woede en amusement uit. De pupillen zijn een tikkeltje ovaal, alsof er ergens kattebloed in de familie zit. Haar neus is, tja, gewoon een neus, maar haar mond. Volle, rode lippen wijken net genoeg om je een blik op haar witte tanden te gunnen. Haar zongebruinde huid beweegt mee als ze plots breed grijnst, waarbij ze haar lange, scherpe hoektanden onthult. Zelf moet je ook grijnzen, maar je onderdrukt hem, net als de koude rilling die langs je ruggegraat glijdt, als je haar gezicht weer ziet. Misschien ziet ze het, en er is niet veel dat die ogen ontgaat. Ze schudt haar hoofd even, het lange goudblonde haar zwiert rond. Ondanks alles glijden je ogen nogmaals naar haar gezicht, waar je opeens een dun, haast onzichtbaar litteken over haar oog ziet lopen.
Je beseft dat de ongebruikelijke Kara al voordat ze heeft gesproken een onuitwisbare indruk heeft gemaakt. Misschien dat ze andere kleding zou moeten dragen. Je kan je Kara best voorstellen in jeans en een slobbertrui, maar nog steeds is ze dan knap en sexy. Het is in ieder geval 'normaler' dan wat ze meestal draagt. Haar zwarte leren jas is min of meer onafscheidelijk, net als de andere uitdagende kleding die ze vaak draagt. En somehow weet Kara alles een specifieke draai te geven, hoe onsexy de kleding ook is, als zij het aanheeft, ziet het er sexy uit. En dat weet ze. Soms lijkt ze daardoor arrogant. Ze is niet eens zo heel groot, ergens rond de 1.63m. Misschien niet groot, maar wel sterk. Niet zozeer tenger, maar meer pezig. Een taaie kracht die je pas merkt als je recht in haar ogen kijkt. Uiterlijk zegt alleen niet alles... Kara is dan wel een uitzonderlijk knappe vrouw met smaak, een ander, even onafscheidelijk uiterlijk vertoon als haar tattoos zijn haar sieraden. De ene, een zwarte ketting met een hanger van obsidiaan, een ring met een stuk labradoriet erin en een zegelring met 'n oud familiewapen.
Uiterlijk opvallendheden:
- Kara heeft 'n heel aantal opvallendheden aan haar uiterlijk. Haar volle lippen onthullen haar witte tanden en haar scherpe, lange hoektanden, langer dan bij een gewoon mens.
- De tattoos die haar handen en benen sieren.
- Haar geelgroene ogen, hoe bozer ze is, hoe feller ze zijn, en hoe hongeriger, hoe geler.
- Haar sieraden, die ze eigenlijk nooit afdoet.
- Het dunne, haast onzichtbare witte lijntje van een litteken over haar rechteroog.
- Het dunne litteken die vanaf haar linkermondhoek loopt.
Karakter:
Fearless
Deze jonge dame lijkt geen angst te kennen, ze pakt alles aan, doet overal aan mij en verblikt of verbloost niet. Uiterlijk kent ze inderdaad geen angst, ze is er erg goed in haar emoties te verbergen, alleen in/achter haar ogen kan je zien wat ze denkt en voelt.
Smart
Kara is slim, dat valt niet te betwisten. Als ze niet slim was geweest, was ze niet zo oud geworden. Ze heeft het echte 'tovergevoel' in haar vingers, plus dat ze lezen leuk vind. Daarnaast heeft ze genoeg inzicht om zich te realiseren dat als 1 +1 2 is, dat 1 + 1 + 1 3 is.
Stubborn
Kara is echter meer dan alleen slim, ze is ook koppig. Af en toe kan ze haar kont tegen de krib gooien en weigeren nog ook maar iets te doen. Als je probeert haar te bevelen, kan je er eigenlijk wel vanuit gaan dat ze het tegenovergestelde doet, ze kan niet tegen bevelen en dan weigert ze, zo is ze nu eenmaal.
Sensitive
Ze heeft vrij goed door hoe mensen zich voelen, als ze zich ervoor openstelt. Wanneer ze woedend zijn, of juist triest. Maar hoewel ze het wel vaak doorheeft, doet ze lang niet altijd iets mee, ze kan nogal kort door de bocht en bot zijn/overkomen.
Nice
Madam kan erg aardig zijn, meestal is ze dat ook, dan helpt ze iedereen, doet vrijwillig wat klusjes, gaat gezellig kaarten, kortom, ze is gezellig en aardig.
Joyful
Kara is meestal opgewekt van aard, ze loopt vaak wat te zingen/neurien, is dol op muziek, geniet van feestjes, en houdt ervan om spelletjes te spelen...
Enthousiastic
Je kan Kara makkelijk enthousiast krijgen, je ziet haar maar zelden slenteren en sjokken of verveeld zijn (nou ja, bepaalde lessen kunnen zelfs haar niet enthousiast krijgen), praktisch altijd loopt ze op haar typische katachtige manier door de gangen/straten, op zoek naar een nieuwe uitdaging.
Spontaneous
Af en toe is Kara verrassend spontaan. Ze spreekt makkelijk mensen aan, alhoewel ze niet zo snel een diepgaand filosofisch gesprek met zal aangaan, toch is ze er makkelijk in even iemand aan te spreken en in ieder geval kennis te maken.
Brutal
Karayda kan nogal brutaal zijn, iets dat samenhangt met haar spontaniteit. Met een grijns die haar tanden ontbloot kan ze op iedereen afspringen om de meest genante vragen te stellen zonder te blikken of te blozen.
Cruel
Soms is Kara wreed. Gelukkig kunnen niet veel mensen zich er wat bij voorstellen, maar er zijn momenten dat Kara haar zelfbeheersing verliest en min of meer door het lint gaat, momenten waarop haar ware aard bovenkomt en haar overheerst. Op die momenten kan ze niet alleen schokkend grof zijn, maar geniet ze ervan anderen pijn te doen, bloed te drinken, de hele mikmak.
Blunt
Kara kan, op haar slechte momenten, erg bot zijn. Als ze iets vind, komt ze daar eerlijk voor uit, dan vertelt ze je ook dat je in die roze jurk, waar je zo dol op bent, net een gesuikerde taart lijkt. Verfrissend en kwetsend tegelijk.
Fiery
Hoewel er geen Spanjaarden in de familie voorkomen, beschikt Kara wel degelijk over een Spaans temperament. Je kan haar geen bevelen geven, dat pikt ze echt niet.
Alert
Misschien dankzij haar goede zintuigen, maar Kara is eigenlijk altijd 100% alert op alles wat er om haar heen gebeurt. Er komt niemand een lokaal in zonder dat ze het doorheeft. Af en toe zit ze gewoon voor zich uit te kijken, haar ogen gefocust op een punt, en kan ze je heel indringend aankijken.
Hyperactive
Als er iets is wat Kara niet kan, is het stilzitten. In de lessen lukt het nog redelijk, dan zit ze continu met haar been te zwiepen, haar haar te spelen, haar veren te slijpen/kapot te trekken, alles om maar niet stil te zitten. Buiten is het haast nog erger, vaak is ze aan het ijsberen, zelfs lekker ervoor gaan zitten om te lezen kan ze maar zelden.
Controlled
Hoewel sommige mensen Kara een ijskoude kikker vonden, en ze soms inderdaad moeite heeft haar emoties te uiten, is ze niet zo erg als het lijkt. Het is een kwestie van een enorme zelfbeheersing, die ze nodig heeft ook. Het is gewoon haar natuur die het haar moeilijk maakt, ze moet zichzelf verloochenen om zichzelf te zijn, hoe ingewikkeld dit ook mag klinken.
Hungry/Bloodthirst
Als er een probleem is dat Kara het liefste uit zou schakelen, is het het constante hongergevoel dat eigenlijk altijd heeft. Ja, ze eet als een normaal mens. Maar nee, dat is nu eenmaal niet genoeg voor haar, dat zal het nooit zijn. En om zichzelf in leven te houden, moet ze haar honger onder controle houden.
Confident
Kara is erg zelfverzekerd. Allicht twijfelt ze regelmatig, ze is ook maar (deels) een mens, maar meestal weet ze wat ze wil en gaat ze daarvoor, ze staat achter haar beslissingen.
Tough
Deze blonde dame is een taai persoon, ze geeft niet snel op en laat zich niet makkelijk verslaan. Ze heeft het nodige te verduren gehad, en verweert zich er nog steeds tegen. Life's not going to get her down, nor is mankind.
Weird
Wat je toch echt van Kara kan zeggen, is vreemd. Ze is nogal afstandelijk, hoewel ze wanhopig verlangd naar vrienden en vertrouwenspersonen, maar ze is af en toe ook een tikkeltje achterdochtig en nerveus. Daarnaast heeft ze nog een tikkeltje creativiteit, dat ze besteed aan handwerken en trainen. Af en toe kan ze ook heel grappig zijn, lachen om de subtielste grappen, zelf met humor komen...
Slechte eigenschappen:
- Hungry/Bloodthirst
- Blunt
- Cruel
- Brutal
- Fearless
- Fiery
- Weird
- Stubborn
Goede kwaliteiten:
- Nice
- Joyful
- Sensitive
- Alert
- Hyperactive
- Enthousiastic
- Fiery
- Weird
- Smart
- Spontaneous
- Controlled
- Confident
- Tough
Likes:
- Vlad
- Magie
- Geschiedenis
- De geur en smaak van bloed
- Alcohol
- Rebellie
- Valko
- Vrienden
- Haar andere vormen
- Leven
- Hartslag
- Eenzaamheid
- Boswandelingen
- Angst
- Respect
- (Verweer tegen de) Zwarte Kunsten
- Mythes
- Legendes
- Nutteloze feitjes
- Zee
- Bergen
- Ananas
- Mango
- Kersen
- Rode wijn
- Trainen
Dislikes:
- Knoflook
- Ui
- Gekookte/gebakken vis
- Extremiteit
- Angst
- Witte wijn
- Port
- Hitte
Beste vak: Verweer tegen de Zwarte Kunsten
Slechtste vak: Waarzeggerij
Gemiddelde cijfer: 8.6
Familie:
Valko Damyanov, haar vader, een machtige tovenaar, met hart en ziel voor de kant van Hij Die Niet Genoemd Mag Worden, maar hij was er ook met hart en ziel voor zijn dochter. Ondanks zijn connecties, zijn verdorven ziel en zijn 'baas', hield hij van zijn kleine gevaarlijke meid en deed wat hij kon voor haar, ter nagedachtenis van haar moeder. Kara heeft nog wel eens contact met hem, maar niet echt vaak, omdat hij continu moet vluchten.
Iskra Arany, de moeder van Kara en kortstondig de vrouw van Valko. Ze was het zonnetje in huis, niets hield deze naieve schoonheid tegen. Zelfs niet de ontdekking dat haar man niet alleen een tovenaar was, maar ook dat hij een vampier was. Zelfs toen haar dochter er een bleek te zijn, bleef ze vrolijk. Helaas bleek een chagerijnige exvriend van Valko haar fataal. Toen ze vrolijk de deur opengooide, stormde hij het huis in. Ze wierp zichzelf tussen Valko en Kara in toen hij hen probeerde te vermoorden, maar zelf liet ze daarbij het leven.
Katalin Arany, de oma van Kara. Kitti, zoals ze altijd werd genoemd, was een anker in Kara's roerige leven. Ze voedde de jonge meid op, hield haar in toom, wist haar wilde buien te beteugelen. Op negenennegentigjarige leeftijd is ze een natuurlijke dood gestorven.
Verder is de familie van Kara het noemen niet waard, alleen haar illustere vader leeft nog.
Achtergrond:
Lang, lang geleden leefde er in Walachije een nogal illuster persoon, een wrede heerser die ongeveer 600 jaar geleden leefde en stierf. Misschien was hij een vampier, misschien niet. Zeker is dat er telkens een zoon of dochter van hem overleefde, wat de geschiedenis ook bracht. Een van die zonen was Valko, wat wolf betekent, al vanaf zijn geboorte vampier en bewust van zijn magische mogelijkheden. Hij ontmoette een jonge vrouw, Iskra, wat vonk betekent. Ze was inderdaad een vonk, verfrissend en liefhebbend. Ze trouwden, leefden in afzondering maar waren voor zolang het duurde gelukkig. Af en toe moest Valko er voor zijn werk 'op uit', wat Iskra moedig droeg. Het was niet lang na hun huwelijksnacht dat Iskra besefte dat ze zwanger was, dat ze Valko's nageslacht in zich droeg.
De bevalling was zwaar, Iskra legde bijna het loodje voordat ze haar dochter echt op de wereld zette. Ze zadelde haar dochter op met de naam Karayda Nevity Chacah Damyanov, maar genoot met volle teugen van Karayda, kortweg Kara. Haar dochtertje was haar alles, ondanks de kleine onzuiverheden, bijzonderheden die niet klopten bij wat ze kende. Alhoewel, Iskra had een vermoeden in haar achterhoofd, een gruwelijk vermoeden van geheimen en problemen, gebaseerd op oude legenden.
Het was uiteindelijk Valko zelf die het bevestigde, toen hij het wandtapijt in Kara's kamer ophing. Iskra kon de hele stamboom terugvolgen tot Vlad Dracula himself. De angst sloeg Iskra om het hart en voor het eerst in haar prille leven besefte ze wat doodsangst was. Samen met Kara wilde ze vluchten, maar Valko stopte ze. Zijn woede was immens, heftig maar kort. Iskra besefte wat ze wel en niet kon doen, en hield zich eraan. Er heerste weer vrede, zij het een gespannen vrede.
Kara kreeg thuis les, veelal van haar vader, in zowel 'gewone' stof als magische stof, waar ze het meeste van genoot. Ze dorstte naar kennis, veel kennis. Haar ondernemende pogingen werden gewaardeerd door haar vader, totdat ze een keer tot het uiterste werd getergd op een vakantie in The Big City, New York. Een snelle actie belette Kara om middenin NY een mens leeg te drinken, maar later, op het platteland, was die snelle actie er niet. Het mensenbloed smaakte haar heerlijk, maar dit was eveneens de druppel die de emmer deed overlopen.
Haar vader nam haar mee naar huis, waar ze nog wilder leek te worden. De in New York gezette tattoo's schokten hem maar hij had ergere dingen gezien. Hij besloot Kara naar Klammfels te sturen, het was immers een toverschool, en ze moest toch iets leren. Zij het met tegenzin ging Kara naar de toverschool, waar ze genoot, maar geen vrienden maakte. Nou ja, eentje, een verweesde wezel die ze Vladimir doopte. Het wezeltje hield haar overal gezelschap, altijd in de kraag van haar mantel of iets dergelijks. Langzaamaan kwamen ook de vrienden, de gezelligheid, maar Kara bleef op haar hoede. Sommige mensen op Klammfels vonde haar een echte bitch, altijd arrogant en neerbuigend, maar het was slechts ter hun bescherming, maar Kara kon haar geheim niet delen, hoe graag ze ook wilde. De vakanties ging ze gewoon naar huis, samen met Vlad. Haar vader had het zwaar om de 'echte' Kara naar buiten te krijgen, en om haar later weer in toom te krijgen, de gespierde jonge dame had een eigen wil, en een behoorlijke zelfbeheersing na enkele 'incidenten' waar ze het liever niet over had. Ze had littekens op haar lichaam, maar meer nog op haar ziel. Vlak na haar zestiende verjaardag was er weer een incident, deze keer succesvol in de doofpot gestopt, maar ze kon duidelijk niet op Klammfels blijven. Ze werd 'overgeplaatst' naar Zweinstein, naar Engeland. Ze stribbelde tegen, maar het 'schandaal' leek op ze in te lopen, waardoor ze nu met frisse tegenzin een nieuwe school tegemoet ziet.
Huisdieren:
Vladimir, Bergwezel
Favoriete leraar: Remus Lupos
Favoriete vak: Verweer tegen de Zwarte Kunsten (ironisch genoeg)
Bekendheid: Haar ietwat merkwaardige gedrag af en toe, en hoe ze eruitziet. Geruchten gaan sneller rond dan wat dan ook...
Extra: Enkele leraren (schoolhoofd, Anderling, Lupos) weten van haar geheim, voor de rest zijn er alleen geruchten.
RPG-voorbeeld:
Met niet meer dan een onzekere grijns liep Karayda Nevity Chacah Damyanov het station op. Even sloot ze haar ogen, het geluid van de hartslagen en de geur van het kloppende, ruisende bloed door de aderen van de mensen in de buurt was bedwelmend, hypnotiserend, haast verslavend, zeker verleidelijk. Toen sloeg ze haar ogen weer open en liep doelbewust en vastberaden door. Ze zou zich niet weer vergrijpen aan onschuldige mensen, ze was 'vegetarier' geworden. Ze at gewoon menseneten, maar af en toe kon ze niet anders, verzwakte ze te erg, en dan dronk ze weer bloed, zij het noodgedwongen. Maar dierenbloed, geen mensenbloed.
Ze keek even op het kaartje, perron 9 3/4. Haar vader had haar vertelt waar ze het kon vinden. Enigszins onzeker liep ze op de muur af, keek rond, aarzelde nog wat langer en liep toen door de muur. Achter de muur kwam ze tot de ontdekking dat ze haar adem had ingehouden. Bewust liet ze haar adem ontsnappen en ademde diep in, genietend van de geur van magie, geschiedenis en spanning. Ze was duidelijk geinstrueerd wat ze nu moest doen, en braaf volgde ze ze op. Ze stapte op de trein en zocht een plekje. Binnenkort, aan het einde van de dag, zou ze op haar nieuwe school zijn. Zweinstein... Het klonk zo... anders. Het scheen er warmer te zijn dan Klammfels, en dat geloofde ze ook wel, Bulgarije was geen land dat prachtig was, mooi genoeg om toeristen te lokken. Nou ja, dat was het wel, maar van oudsher waren de inwoners geharde mensen, die hadden gevochten om te kunnen overleven. Zelf was ze er geen uitzondering op, noch was haar vader dat. Een moment gleed er een trotse glimlach over Kara's gezicht, ze was erg gehecht aan haar vader, alhoewel ze regelmatig botsten. Hij was een goed voorbeeld, en ze had een diepe bewondering voor hem.
Een zware geur van ketelkoeken en pompoensap maakten haar in eerste instantie misselijk, toen het voedselkarretje in de buurt kwam. Haar wit weggetrokken huid leek even de aandacht te trekken van een drietal andere mensen die in dezelfde coupe zaten, maar ze negeerden haar verder maar, gelukkig. Tegen de tijd dat het karretje er was, zag Kara er weer toonbaar uit, niet meer zo misselijk. Met haar hart in haar schoenen kocht ze een paar lekkernijen en at ze met lange tanden op, wat nogal lastig was met op en neer springende Chocokikkers. Half vloekend ving ze de laatste twee voordat ze ze weer in de doos stopte en uit het raampje staarde, wachtend tot de trein zou stoppen en ze bij het station zouden zijn.
[/ul][/size]
