Post by Rahjin | Kara on Mar 7, 2009 19:46:50 GMT 2
Kara liep met fier opgeheven hoofd en met Vlad op haar schouder door de open deuren van de Grote Zaal. Het was bijna etenstijd, er waren nog niet veel leerlingen, maar genoeg om het voor Kara benauwd aan te laten voelen, naast de normale etensgeuren die ze al erg goed rook, hoorde ze het bloed ruisen en rook ze de verleiding.
Ze klemde haar tanden op elkaar, balde haar vuisten in de mouwen van haar gewaad en zocht de tafel van Griffoendor, waar ze was ingedeeld. Met een katachtige gratie liep ze richting de tafel waar ze de banier met de leeuw bij zag hangen, dat moest Griffoendor haast wel zijn. Toch aarzelde even voordat ze er echt dichtbij was.
Zoekend keek ze rond door de zaal, totdat ze de lerarentafel zag. Het schoolhoofd in 't midden van de tafel, prof. Anderling er vlakbij -Kara glimlachte even- en een stukje verder Lupos. Kara lachte nogmaals, nu iets breder, waardoor haar hoektanden zichtbaar waren. Snel sloot ze haar lippen er weer overheen, ze was als de dood voor ontdekking. Allicht moest ze het ooit mensen gaan vertellen, maar niet nu, nog niet. Door het lawaai van een aankomend stel leerlingen -waarschijnlijk was er een les klaar- was ze even afgeleid, zodat ze het niet doorhad toen er een een vrouw/jongedame langsliep. Een verleidelijke geur hing om haar heen.
Kara knipperde even snel, waar was ze aan begonnen? Het was etenstijd voor de mensen, niet voor wezens zoals zij. Ze moest straks de keukens maar eens opzoeken, misschien dat die nog wat hadden liggen. Resoluut liep ze naar de tafel van Griffoendor en ging zitten naast een meisje, alhoewel, ze was waarschijnlijk maar iets jonger dan Kara. "Hi" zei Kara zacht, zacht genoeg om te negeren als ze nu een onvergeeflijke fout maakte.
Ze klemde haar tanden op elkaar, balde haar vuisten in de mouwen van haar gewaad en zocht de tafel van Griffoendor, waar ze was ingedeeld. Met een katachtige gratie liep ze richting de tafel waar ze de banier met de leeuw bij zag hangen, dat moest Griffoendor haast wel zijn. Toch aarzelde even voordat ze er echt dichtbij was.
Zoekend keek ze rond door de zaal, totdat ze de lerarentafel zag. Het schoolhoofd in 't midden van de tafel, prof. Anderling er vlakbij -Kara glimlachte even- en een stukje verder Lupos. Kara lachte nogmaals, nu iets breder, waardoor haar hoektanden zichtbaar waren. Snel sloot ze haar lippen er weer overheen, ze was als de dood voor ontdekking. Allicht moest ze het ooit mensen gaan vertellen, maar niet nu, nog niet. Door het lawaai van een aankomend stel leerlingen -waarschijnlijk was er een les klaar- was ze even afgeleid, zodat ze het niet doorhad toen er een een vrouw/jongedame langsliep. Een verleidelijke geur hing om haar heen.
Kara knipperde even snel, waar was ze aan begonnen? Het was etenstijd voor de mensen, niet voor wezens zoals zij. Ze moest straks de keukens maar eens opzoeken, misschien dat die nog wat hadden liggen. Resoluut liep ze naar de tafel van Griffoendor en ging zitten naast een meisje, alhoewel, ze was waarschijnlijk maar iets jonger dan Kara. "Hi" zei Kara zacht, zacht genoeg om te negeren als ze nu een onvergeeflijke fout maakte.
