|
|
Post by \\ Jess' on Jan 27, 2008 16:44:52 GMT 2
Tatyanna en Manuel zaten op de trap bij de hal. Ze waren druk aan het praten. "Nee, echt serieus." Zei Tatyanna. Manuel dacht na. "Misschien moet ik wat meer geven aan der" Tatyanna knikte. "Maar je liefde geven is nog steeds het balengrijkste" ze sloeg een arm om hem heen. "En toch, het zit me dwars. Maar ik weet dat het goed dit" Hij grinnikte. Tatyanna knikte en keek vooruit.
Nigel sprong de trap af, gleed onderuit. Hij werd gevolgd door Ethan. "Gast, blijf es" Ethan moest lachen. Tatyanna rolde met haar ogen. Manuel grinnikte. "Zijn jullie weer bezig" Nigel knikte net zo hard als Ethan. Ethan moest lachen en verdween weerd. Nu gevolgd door Nigel. "Die zijn gek" Tatyanna keek naar Manuel. "Kom je daar nu pas achter?" Tatyanna knikte.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 27, 2008 16:54:43 GMT 2
'Bijna jarig. Waarom voel ik me dan alsnog zo blij?'
Julie huppelde bijna door de hal heen. DEvon volgde haar kalm, met zijn handen in zijn zakken en een grote grijns op zijn gezicht.
'Misschien omdat je weet dat ik iedereen die maar bij je in de buurt waagt te komen neerknal?'
Hij lachte toen Julie hem om zijn nek vloog. 'Je bent de leifste!'
'Dat valt toch wel mee?'vroeg de jongen semi besheiden en grinnikte. Julie liet hem los en draaide een rondje. Ze voelde zich gelukkig, en al zei ze van neit, stiekem wist ze wel waarom.
Devon schudde zijn hoofd. Ze was zo veradnerd... Opeens viel zijn blik op Tatyanna en hij slaakte een geergerde zucht.
'En de dag begon zo goed,' mompelde hij.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 27, 2008 16:58:32 GMT 2
Nigel en Ethan kwamen weer voorbij rennen. Nigel sprong op Ethan die neerviel. Nigel begon wat te stoeien. "Hou op Nigel!" Ethan liet zich levenloos liggen. Manuel bewoog met zijn hoofd. "Je weet toch" Hij had ene rgappig melodietje in zijn hoofd. Tatyanna keek raar. Ze keek pas op toen ze achter zich voetstappen hoorde en keek om. Ze kreeg meteen Devon in haar zicht en zuchtte geirriteerd. "Dag verpest" MOmpelde ze. Manuel keek ook op en zag Devon, maar daarna Julie. Hij sprong overeind en wankelde iets. Hij stapte een paar treden naar boven en omhelsde Julie. Waarna hij haar zoende. Hij grinsde en pakte haar hand.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 27, 2008 17:03:30 GMT 2
Julie leit zich omhelsen en sleog ook stevig haar armen om hem heen. Ze beantwoorde zijn zoen en legde haar hoofd tegen zich aan.
'Ik ben bijna zeventien, weet je wat dat betekend?'
'dat ik er vandoor ga omdat ik me dooderger aan bepaalde mensen hier?'
Devon stak zijn hand op naar Julie. Die keek hem verdreitig aan. 'Waar ga je nou heen, Devon?'
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 27, 2008 17:06:01 GMT 2
Manuel grinnikte. "Bijna liefste, bijna" Manuel grijnsde. Tatyanna schudde haar hoofd. "Dat het tijd word voor mensen om te vertrekken hier, of te gaan praten" Ze stond op en draaide zich om naar Devon. "NIet iedereen kan zo perfect zijn als jij denkt dat jij bent" Snauwde ze. Manuel keek naar Tatyanna en liet Julie los. Hij stapte op haar af. Tatyanna keek naar Manuel. "Hou op Tatje" Zei Manuel. Maar die keek verwaand naar Devon.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 27, 2008 17:11:23 GMT 2
Devon alchte. 'Je bent inderdaad bij lange na niet perfect genoeg, al was eht maar om je zinloze ego. Dat je werkelijk denkt dat ik nog geintersseerd in je zijn kan. Ik heb je inmidels alweer voor vier meiden vervangen. Nu heb ik June, dus zou je eigenlijk neti meer moeten bestaan. Ik dacht dat ik je zou kunnen helpen als vriend, maar als je zo';n arrogante bek tegen me opzet, hoop ik werkelijk dat je doodvalt. Misschien van de trap af en dat je je nek breekt.'
'Devon!' Julie keek hem aan emt een mengeling van woede en ongeloof. Ze had hem lullig meegemakt, maar dit ging wel erg ver. Ze legde haar hand op die van Manuel, biddend -want dat deed ze weer- dat hij hem neit ging aanvallen.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 27, 2008 17:24:50 GMT 2
Tatyanna keek Devon aan met nu een kille blik. Manuel keek naar Devon en beet op zijn lip. "Devon, speel zeker niet zo in op haar gevoelens, ze.." Op dat moment kreeg Tatyanna tranen in haar ogen. Manuel keek naar Tatyanna en sloeg zijn armen om haar heen. "Kijk, daar heb je het al" Tayanna propte al de woede op voor Davis. Ze snikte en keek Devon boos aan. "Je begrijpt het nog steeds niet" Snikte ze. Ze duwde Manuel we en stromde de trap af naar beneden. Manuel zuchtte en keek Devon boos aan. "Bij een meisje blijft het langer zitten dan bij een jongen, dat weet je" Hij keek naar Julie voorda thij zijn blik naar onder afwendde. Het deed hem pijn om Tatyanna zo te zien.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 27, 2008 17:31:29 GMT 2
Devon snoof. 'Had ze aan meoten denken voor ze een grote bek tegen me opzette. Ik heb geen emdelijden meer met haar. Ik probeerde haar te stueen en te troosten en wat i kkrijg is een verwijt alsof ik haar gebruik. Nou dan niet hoor. Ze wijst me af als vriend, dan kan ze me hebben als vijand, het doet mij niks.'
Julie zuchtte diep. 'Wat als ej dat ook bij mij had gezegd? Je meot niet zo hard zijn, Devon..'
Ze keek hem treurig aan, maar hij schamperde alleen maar.
'Geen medelijden.' Hij draaide zich om en ging ergens tegen de muur aan staan, wachten op wat Julie ging doen. Die zuchtte verdiretig en keek Manuel aan.
'En nu?' fluisterde ze zacht.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 27, 2008 17:41:20 GMT 2
Manuel knikte. "Dat is waar, maar ik denk dat ze het allemaal niet meer ziet zitten. Maar, je moet het zelf weten." Hij keek naar Julie. "Het is niet haar bedoeling geweest, dat weet ik. Maar ze probeert het te verbergen achter haar grote mond en haar arrogantie. Zo simpel is het" Hij ging weer zitten. "Nu, nu moeten ze het zelf uitzoeken, want ik heb jou nu weer" Grinnikte hij.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 27, 2008 17:47:14 GMT 2
Julie was het er volledig mee eens en ging naast hem zitten. Ze legde haar hoofd op zijn schoueder en roop dicht tegen hem aan.'
Devon snoof. 'Dat is haar probleem, ik heb geen behoefte aan iemand die me afbekt als het haar uitkomt.'
Hij bleef staan, geduldig als hij was. Je wist nooit wie er door de hal zouden lopen.
|
|
