|
|
Post by \\ Jess' on Jan 27, 2008 17:52:05 GMT 2
Hij sloeg een arm om haar heen en legde zijn hoofd op de hare. "Ga met haar praten, rustig, en maak je vooral niet boos" Zei hij terwijl hij grijnsde. NIgel en Ethan waren nergens meer te bekennen. En inplaats van hun, kwam Christa nu langslopen. ze had een stapel boeken in haar hand. En op die stapel boeken zat een pad, Beauty. De pad zat heel rustig. Christa was druk met lopen, vooral het uitkijken.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 27, 2008 18:26:31 GMT 2
Devon keek haar verwonderd na en hooorde Manuel niet eens.
lukt het? Die stapel is groter dan jij bent...'Hij liep op Christa af, maar hield zijn handen in zijn zakken.
Julie zoende hem zacht. 'Laat het maar. Ze vechten eht zelf maar uit. Hij is neit harteloos, alleen wat beledigd. Ik zou bang meoten zin voor mijn vrjaardag, maar.. eigenlijk heb i ker juist zin in.'
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 27, 2008 20:02:08 GMT 2
Christa liep gewoon door, ze was te geconcentreerd. Manuel knikte. "Misschien is het beter dat we ze even moeten uit laten razen. En het lukt, die verjaardag. Moet alleen nadenken van wat je krijgt. Je hebt alles al eigenlijk..." Plaagde hij haar.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 28, 2008 0:27:54 GMT 2
'Je kan officieel emt me trouwen, zodra jij zeventien bent.. dat vind ik al cadeau genoeg.' Ze knipoogde en kuste hem. Ze moocht al bijna emt hem trouwen. Ze moest alleen zorgen dat ze nooit gevonden zou worden...
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 28, 2008 16:40:37 GMT 2
"Ik ben al 17 hoor, dus ik weet niet. Dus over een jaar hoor" Zei hij heel bijdehand. Hij moest lachen. "Bijna, bijna bijna" Hij haalde diepa dem en drukte een kus op haar oor. Christa lette even niet op de botste tegen ieman daan. Haar pad vloog hoog de lcuht in. EN haar boeken vielen op de grond. Zij zelf wankelde maar bleef staan.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 28, 2008 17:03:37 GMT 2
Devon lachte en pakte een paar boeken voor haar op en legde ze weer op de stapel.
'Misschien zou je het in twee keer doen?' vroeg hij vrolijk.
Julie lachte. 'Dus... dan zou het al bijna kunnen. Misschien ontkom ik dan echt...' De gedachte aan een leven emt Manuel maakte haar gelukkig. Hoe zou haar leven beter kunnen zijn, dan emt hem als haar man.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 28, 2008 17:26:17 GMT 2
Beauty landde o een jongen die schrok. Ze grinnikte. Toen ze wee romkeek en ene jongen hoorde praten trok ze een raar gezicht. "Dat...Bepaal ik zelf nog wel even, pietje de regelaar" Ze draaide zich om en liep boos op de jongen af. "Blijf van mijn Beauty af, of je gaat eraan. Begrepen?" Reageerde ze kattig. Ze jongen zette haar pad op haar stapel en rende als ene gek weg.
Hij grijnsde. "Ja, dat gebeurt. Door je liefde, nee je zou nooit gepakt kunnen worden. Ik zou je beschermen, hoe dan ook." Hij streek door haar haar. "Je blijft van mij, voor altijd" Fluisterde hij in haar oor.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 28, 2008 17:45:19 GMT 2
(eh.. tgen wie heb je het? Devon heeft die pad niet hoor...)
devon keek haar na met een opgetrokken wenkbrouw. 'Okey... alle vrouwen heir zijn zo gek als een deur, of ze nou klein zijn of iets groter...'
Hij schudde zijn hoofd.
'Hey, Jid, ik ben weg hier. Ik heb eht wel weer gezien.'
Hij rekte zich uit en liep de gang af.
Julie keek hem na en zwaaide even. Toen glimlachte ze weer naar Manuel. 'Ik zal ook altijd bij je zijn. Maak je nooit zorgen dat ik vertrek of dat je me kwijt raakt. Ik laat ze ons neit scheiden.'
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 28, 2008 17:51:24 GMT 2
{Ze heef the ttegen de jongen die hem vind, dat was Devon niet ><}
Christa keek naar de andere jongen. Ze pakte met moeite haar toverstok. "Orchideus" Sprak ze. De spreuk vloog naar Devon en ze zette ahar boeken op de grond. De pad kwaakte. En zij grijnsde. Moest hij maar niet zeggen dat ze gek was.
Manuel knikte. "Dat weet ik lieverd. Je hebt me hart gestolen" Hij drukte nu een kus op haar lippen en drukte haar dichter tegen hem aan. "En ze kunnen zeggen van me, wat ze willen. Maar jij blijft van mij" Hij had pretlichtjes in zijn ogen.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jan 28, 2008 18:58:58 GMT 2
Devon bewoog in reflex opzij en ontweek hem op die manier. Hij keek haar vreemd aan. 'Hey, kleine, doe eens normaal. Ik ben neit van plan emt je te vechten, maar als je neit kapt, hang ik je op aan de kapstok. Zie daar maar eens in je eentje vanaf te komen.'
Hij stak zijn handen in zijn zakken en snoof geergerd. Hij was het helemaal zat dat het vrouwelijke ras zo vreemd deed.
Julie beantwoorde de kus en grijsnde breed. 'En je eht mijne, terwijl ik neit eens wist of ik wel een ahrt ahd. Misschien heb je hem wel altijd gehad...'
Ze kon zich neit herinenren dat ze ooit zoveel van iemand ahd gehouden.
|
|
