|
Post by admin. on Jan 24, 2008 20:26:48 GMT 2
Austin stond met een redelijk bang gezicht naar de enorme beer voor hem te kijken. Een boeman, dat wist hij, maar ergens twijfelde hij enorm. Hij was als de dood voor beren, al sinds hij op een zomerkamp aangevallen was. Kom op, het is maar een boeman! dacht hij, maar het hielp weinig.
`Kom op, Austin, doe wat!` siste Jade, die ongeveer drie meter achter hem stond. Zelf was ze voor weinig dingen bang, maar beren vond ze eerder leuk. 'het is maar een boeman! Verdedig jezelf!' Ze haalde geïrriteerd haar schouders op en keek naar Lupos, die niet erg veel van plan leek.
|
|
|
Post by Krista - on Jan 26, 2008 14:32:09 GMT 2
Lewis staarde van Jade naar Austin, en weer terug, en onderdrukte een gaap. Ja, die beer zag er inderdaad wel angstaanjagend uit, maar meer dan dat was het ook. Hij ging even met zijn hand door zijn haar en keek verbaasd om zich heen naar zijn medeleerlingen, die het allemaal wel heel eng schenen te vinden. "Ridiculus" mompelde hij in zichzelf, wat de bezwering tegen de boeman was, maar Austin zou hem vast niet horen.
|
|
|
Post by Lisa .. on Jan 27, 2008 16:00:04 GMT 2
Macy stapte uit de rij, ze stond ergens achteraan en wilde weten waarom ze niks hoorde. Ze zag Austin, Jade en vaag herkende ze Lewis. Ze haalde diep adem en liep daarna naar voren in de rij, ergens wist ze dat ze bang was voor de boeman maar hoopte goed genoeg voorbereid te zijn. Waarschijnlijk veranderde het ding ineen kat met een vraagteken ofzo. Ze ging naast Lewis staan en keek naar Austin en Jade. 'Je kanhet wel. Denk aan meisjeskleren ofzo, of bloemenkransen. Als je er maar om kan lachen.' Ze grijnsde, hoe kwam ze daar nou weer bij.
|
|