'This time, we're not giving up' × Open

[Lisa ..]

'Inderdaad' grijnsde Fay die zag dat sommige voetballen van het plafond waren gevallen en daarbij sommige leerlingen de stuipen op het lijf hadden gejaagd. Ze grijnsde om Cassandra's ontsnappingspoging en haar opruimen. 'You go girl.' Toen stapte ze op de leraar af en probeerde met gebaren uit te leggen dat één keer een les best wel even feestachtig mag zijn, dan zouden ze de volgende keer beter opletten. Aangezien de leraar nog steeds 'doof' was snapte hij er niks van. Fay draaide zich neeschuddend om en keek Cassandra weer aan. 'Van die vakken die van kleur veranderen. Maar het blijkt maar weer hoe goed mijn toverkunsten wel niet zijn.' Het laatste mompelde ze voordat ze weer grijnsde, achterin waren een stel leerlingen opgestaan en stonden nu een soort van te 'dansen' op de muziek in het gekke lokaal.

[melien]

Cassandra deed haar best om haar lachen onder controle te houden toen ze de uitleg poging van Fay zag. De leraar begon rood te worden voor woede. Hij snapte alleen niet wat er aan de hand was, en dat maakte het erg moeilijk om er iets aan te doen. Hij wist alleen wel wie de boosdoeners warem. "Ow die dingen." zei Cassandra toen ze het antwoord van Fay kreeg. Nu was het haar beurt om het te proberen. Alleen... het was een vrij ingewikkelde spreuk. Haar toverstaf richtte ze op de grond, maar in plaats van het gewenste effect werden er nummers op de stenen geschreven. Nu waren het pas echt hinkelbanen.
Een nieuwe lachstuip overviel Cassandra. "Kijk, mijn toverkunsten." zei ze , terwijl ze probeerde om haar lachen onder controle te kijken. Oude runen was nog nooit zo grappig geweest.

[Lisa ..]

'Die gast weet helemaal niet waar hij het over heeft.' kon Fay nog net verstaanbaar uitkramen onder haar lachen. Een beetje bijgekomen met haar hand op haar buik bekeek ze hoe Cassandra nu een poging deed om de vlakken te laten verkleuren zonder gras en andere maffe dingen. Bij het zien van de nummers kreeg ook Fay een nieuwe lachaanval. Met moeite van het lachen stond ze op en sprong op 1 been naar een vak het nummer 7 had. 'Ik zie 8 en 9 niet!' Met die woorden viel ze tegen een tafel aan, met zo'n lachbui proberen te hinkelen was gewoon niet weggelegd voor haar, voor wie wel eigelijk. Ze kwam gelukkig gewoon terecht en bleef op de grond zittend lachen. Wat kon die leraar haar toch schelen, hinkelen was toch veel leuker?

[melien]

Cassandra gunde de leraar geen enkele blik meer waardig. Daarbij was Fay's hinkelpoging veel leuker om te zien. Toen Fay echter viel schoot ze wel naar haar toe, in eerste instantie bezorgd. De lach op Fay's gezicht stelde haar echter meteen weer gerust. "Zo wordt dus een saaie les leuk en actief." zei ze met een grijns. Ze stak haar hand naar Fay uit om haar overeind te helpen. Dat ging alleen niet helemaal goed. Schijnbaar waren er een paar begonnen met voetballen aangezien een voetbal tegen haar aan werd geschopt. Verbaasd keek ze naar de bal voordat ze hem weer weg schopte. "Niks oude runen. Dit is gewoon gym." De lachstuip die ze kreeg zorgde ervoor dat ze ging zitten om haar evenwicht te behouden.

[Lisa ..]

Ze glimlachde en knikte even naar Cassandra, meer als een teken van bedankt maar het hoeft niet. Flashback's van gymlessen in Adelaide schoten in haar hoofd voorbij. Hockeyen, voetballen, zwemmen, heerlijk. Ze schudde haar hoofd en merkte dat ze dromerig op de grond zat. Niet steeds terugdenken, hier kan het dus ook leuk en gezellig zijn. 'Inderdaad.' Ze probeerde zichzelf aan een tafeltje omhoog te trekken wat uiteindelijk wel lukte maar er aardig lomp uit zag. 'Gym met keuzes dan. In plaats van verplicht te moeten basketballen ofzo.' Ze grijnsde en merkte dat achter haar een voetbal naar beneden was gekomen. Ze zette haar voet erop en keek naar achteren, waar een paar jongens stonden te dromen. Fay haalde uit en schoot de bal ongeveer een meter naast de meest rechtste jongen die geschrokken opkeek. En die geschrokken blik zorgde weer voor een nieuwe lachstuip. 'Wie wil nou runen als je kunt feesten?' bracht zel achend uit.