Drown in thoughts ;; Open

[admin.]

Met een zwakke glimlach op haar gezicht liep Jade het lokaal binnen en besteedde geen aandacht aan de leraar, die haar erop wees dat ze te laat was. Ze ws altijd te laat, en steeds probeerde de leraar het weer. 'Nablijven, Miracle!' hoorde ze nog, voordat ze neerplofte, ergens achterin het lokaal. Het kon haar niets schelen; ze bleef liever na dan op tijd in de lessen te komen. Het was altijd zo'n gehaast om vanuit de kassen naar hier te komen, in vijf minuten tijd.

Even keek ze om zich heen, maar een bekende merke ze niet op. Natuurlijk niet, deze les was samen met Zwadderich, en Zwadderaars ontweek ze liever. Óf ze vervloekten haar, óf ze scholden haar uit, óf ze kaapten jongens voor haar neus weg. Kort grinnikte ze bij de gedachte aan Aylin. Nee, er waren veel betere jongens als Chris, had ze al vlug beseft. Waar haar blik nu op hing wist ze zelf eigenlijk nog niet. Bij Lewis had ze toch geen kans, Miquel was hartstikke bezet en verder... Ze haalde haar schouders even op en glimlachte. Ach, zonder jongens zou ze het ook wel redden, dat wist ze.

[/size]

[johanneke]

Lynn schudde haar hoofd toen er iemand binnen kwam rennen. Waarom hadden mensen toch zo'n problemen met op tijd komen? Zelf was ze bijna altijd op tijd. Er moest wel echt iets gebeuren om haar te laat te laten komen. Ze was altijd oplettend in de les en maakte goede aantekeningen. Ze zuchtte even en keek naar het bord. Ze had de laatste tijd niet meer zo'n zin in voorspellend rekenen. De enige reden dat ze het vol hield, was dat ze haar doel wilde halen: op het ministerie van Toverkunst werken. Niks kon haar daar van weerhouden. Ze pakte haar veer en begon de saaie aantekeningen van het bord over te nemen. Ze keek opzij naar het meisje dat te laat was gekomen. Toen keek ze weer op haar perkamentrol.

[admin.]

Jade stak even haar tong uit naar Lynn toen ze doorkreeg dat ze bekeken werd, draaide zich om en begon haar spullen uit te pakken, om ze vervolgens met een luide klap op tafel te gooien. De leraar keek haar even bestraffend aan. Onbeschaamd staarde ze hem aan, met open mond en een verbaasde uitdrukking op haar gezicht. 'Wil je nog meer nablijven, juffrouw Miracle? Je wás wel een goede leerling, met de nadruk op wás. Was je gedrag maar net zo goed als je cijfers,' hoorde ze, maar het drong nauwelijks tot haar door dat dit van de leraar afkomstig was.

[johanneke]

Lynn keek vies weg en richtte zich weer op haar schrift. Ze keek weer naar Jade en boog toen naar haar toe. ''Ik zou maar doen wat hij zegt.'' fluisterde ze haar toe. Het was als een advies bedoeld, maar het klonk als een verwijt. Ze vond het zo irritant als mensen die leraar dwars gingen liggen. Het was tenslotte hun toekomst waarvoor de leraren zich zaten uit te slofen. Niet die van de leraren.

[admin.]

'Waarom zou ik? Ik sta tóch wel voldoende, makkelijk zelfs,' zei Jade zelfverzekerd, zonder de moeite te nemen om haar stem te dempen. De leraar tikte geïrriteerd op de tafel, maar Jade negeerde het en sloeg haar boek open, om er vervolgens verveeld doorheen te bladeren. Ze haatte voorspellend rekenen, ze haatte de leraar en ze haatte opletten. Dat ze goede cijfers had kwam simpelweg door het feit dat ze goed leerde, wat de leraren verbaasde.