|
|
Post by admin. on Jan 25, 2008 16:38:30 GMT 2
Cleo Cleo rilde even en blies in haar handen, waardoor er witte wolkjes lucht door haar vingers heenglipte. Ze hield niet van de vrieskou, maar ze had weinig keus: ze moest hier toch lopen. Even zuchtte ze, keek naar de lucht en stak haar handen in haar zakken. Ze had haar kraag al hoog opgetrokken, maar het hielp weinig. De lange, zwarte, stoffen jad die ze droeg was gewoon niet gemaakt tegen de vorst.
Met bijna bevroren vingers pakte ze de banden van haar gitaartas vast. De tas zat bijna op haar rug gevroren, maar ze trok zich hier weinig van aan. `Rotkou,` mompelde ze, waarna ze haar schouders iets optrok. Alles wat een klein beetje warmte veroorzaakte, was welkom.
[/size] |
|
|
|
Post by » Aline. on Jan 26, 2008 17:19:33 GMT 2
David baande zich een weg door het laagje sneeuw dat op het pad lag. Hij had zijn sjaal een altijd keren om zijn nek geslagen, waardoor het hem enigszins warmte verschafte - voorzover dat mogelijk was bij dergelijke temperaturen. Hij deed zijn handen in zijn zakken en keek naar de wolkjes die zijn adem vormde.
Een eindje verderop zag hij een kleine gedaante, met een tas in de vorm van een gitaar bij zich. Hij hoefde niet lang na te denken om er achter te komen wie deze figuur was. Hij versnelde zijn pas en had Cleo al snel ingehaald. 'Hé Cleo. Alles goed?' Hij keek haar aan en glimlachte, al kon ze dat waarschijnlijk niet zien door de sjaal die om een deel van zijn gezicht heen gewikkeld was.
|
|
|
|
Post by admin. on Jan 26, 2008 17:24:43 GMT 2
Cleo had David nauwelijks opgemerkt, aangezien haar kraag vrijwel haar hele oren bedekte. Zijn laatste woord hoorde ze pas, waardoor ze omkeek. `Zoals anders,` zei ze kalm, met een blik op de lucht. Deze was vrijwel helemaal grijs, waardoor ze even zuchtte.
Kort glimlachte ze in David's richting, haalde diep adem en blies enkele wolkjes adem uit. Een verlangen om bij het vuur te zitten en gitaar te spelen overviel haar, maar waarschijnlijk zou het even duren: Ze was net aan het begin van de enorme weg naar Zweinstein, en dan waren haar handen ook niks eens bevroren.
[/center] |
|
|
|
Post by » Aline. on Jan 26, 2008 17:45:13 GMT 2
David knikte even, en grijnsde toen hij merkte dat Cleo niet van plan was om te vragen hoe het met hem ging. Ach, hij was het wel gewend. Eigenlijk wist hij niet beter bij Cleo. Het maakte hem niet zoveel uit, hij vond het ook wel fijn om eens bij iemand te zijn die je niet de oren van het hoofd kletste.
Hij zuchtte even en merkte dat ze al vlakbij Zweinstein waren. Hij sprong snel het bordes op en keek om naar Cleo. 'Ik heb behoefte aan een kop warme chocolademelk,' zei hij lachend tegen elkaar, terwijl hij zijn handen even tegen elkaar wreef, in een poging ze weer wat warmer te maken.
|
|
|
|
Post by admin. on Jan 27, 2008 14:41:14 GMT 2
Cleo trok even een wenkbrauw op, glimlachtte flauwtjes en liet haar blik over het kasteel gaan. `Ik ben tevreden met een haardvuur en mijn gitaar,` zei ze kalm, waarna ze haar schouders ophaalde en haar kraag nog wat verder optrok. kort blies ze een wolkje adem uit, stak haar handen opnieuw in haar zakken en begon een liedje te neuriën, alsof David er niet eens bij was. [/size] |
|
|
|
Post by » Aline. on Jan 27, 2008 18:52:57 GMT 2
David lachte even. 'Dat zegt niet zoveel. Jij bent altijd gelukkig met je gitaar,' zei hij grijnzend, en wierp een blik op de tas die ze bij zich had. Hij bewonderde Cleo's passie voor gitaarspelen en hoe mooi ze speelde, maar vroeg zich soms af of ze er niet wat eenzaam door werd. Haar gitaar was echt haar leven, daarnaast had ze maar weinig vrienden. Maar hij wist dat ze er toch niets mee zou doen als hij het haar vertelde. Het zou eerder hun vriendschap kapotmaken. Daarom hield hij zijn mond er maar gewoon over, en accepteerde dat Cleo anders was dan zijn meeste vrienden.
|
|
|
|
Post by admin. on Jan 27, 2008 21:08:32 GMT 2
Cleo haalde even zwijgzaam haar schouders op en keek naar de lucht, die nog steeds redelijk vertrokken was. Even zuchtte ze, kruiste haar vingers in haar zakken en hoopte dat de hal verlaten zou zijn. Ze had totaal geen zin om iemand tegen te komen, en al helemaal geen Zwadderaar. Vooral Kélian niet. Met een zucht sloot ze haar ogen tijdelijk, en probeerde de geluiden buiten te sluiten. [/size] |
|
|
|
Post by » Aline. on Jan 28, 2008 18:21:38 GMT 2
David stapte de gang binnen. Hij keek achterom naar Cleo. 'Kom je?' vroeg hij. Hij merkte wel dat ze weer eens in een van haar stille buien was - niet dat ze ooit in een andere bui was, maar goed. 'Waar denk je aan?' vroeg hij, al wist hij wel zeker dat hij geen antwoord - of althans geen eerlijk antwoord - op deze vraag zou krijgen. Hij vroeg zich af of ze hem ooit geheel zou vertrouwen, maar wist eigenlijk het antwoord al. Hij liep door en merkte dat het helemaal uitgestorven was in de school.
|
|
|
|
Post by admin. on Jan 28, 2008 18:30:33 GMT 2
Cleo haalde haar schouders op en glimlachte raadselachtig. Meestal waren haar gedachten overal en nergens, behalve op de plek waar ze moesten zijn. Niet dat ze zich er veel van aantrok: ze kon haar hoofd erbij houden als ze dat wou.
Kort zuchtte ze, haalde haar handen uit haar zakken en haalde haar gitaartas van haar schouders. Het was vrijwel zeker dat, zodra ze een Zwadderaar tegen kwamen, ze iets met haar tas uit zouden voeren. Zonder op te letten waar ze heen liep pakte ze de gitaartas in haar rechterhand vast en volgde David zwijgend. [/size] |
|
|
|
Post by » Aline. on Feb 2, 2008 17:27:48 GMT 2
David grinnikte even. Cleo reageerde precies zoals hij had verwacht; mysterieus, en bovenal zwijgend. Hij haalde even zijn schouders op. Hij was het gewend dat hij geen idee had wat er door Cleo's hoofd heen ging, en verwachtte ook niet dat dit ooit zou veranderen.
Hij liep richting de leerlingenkamer van Ravenklauw. Hij beantwoorde verveeld het raadsel en stapte de leerlingenkamer binnen. Hij keek even om, en merkte dat Cleo achter hem aan liep.
|
|
