|
Post by Madjic on Jan 26, 2008 0:16:42 GMT 2
June ging in kleermakerszit op haar bed zitten en schudde glimlachend haar hoofd terwijl ze de leerlingenkamer door keek. Op de grond rond Teresias bed leggen allemaal rozenplaatsjes, rood en wit. Op het bed lag aan het hoofdeinde een bos rode rozen en aan het voeteneind een bos witte rozen. Daartussen in lagen twee vellen perkament opgerolt met een kaart met Teresias naar erop. June kon niet geloven dat William zo gek was, maar aan de andere kant vond ze het prachtig om te doen hoe druk hij hiermee bezig was geweest. Nu was het alleen nog wachten op Teresia zelf, terwijl William zich beneden in de oleerlingenkamer verborgen hield. Ze bleef geficeerd naar de gesloten deur kijken.
|
|
|
Post by Krista - on Jan 26, 2008 10:25:32 GMT 2
Meija duwde de deur met haar schouder open en keek even verbaasd op toen ze alle bloemblaadjes rond het bed van Teresia zag, en keek June vragend aan. "Wáat? wat is dit?" zei ze en lachtte even, maar had al een vaag vermoeden. Ze schonk June even kort een glimlach. Aan de ene kant was ze jaloers dat zij met Devon had, maar aan de andere kant was ze haar dankbaar. Nou had ze Teddy ontdekt. Ze plofte op haar bed neer en gaapte even kort.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 29, 2008 21:50:29 GMT 2
Teresia stormde half naa rboven, Zou er echt wat ergs met June zijn? Ze beet zachtjes op haar lip. Maar het btekende veel voor William en Devon. Maar ook voor haar. Ze kwam bij de deur uit en opende deze heel langzaam. "June, June.... Wat is er?" Ze opende de deur helemaal. Toen ze pas zag wat er aan de hand was viel haar mond open. Ze keek naar June, en zag nu pas dat Meija er ook was. Ze slofte vol ongloof naa rhet bed. "W-w-w-wat is dit?" Ze keek naar June en liet zich op het bed zakken. Een warm gevoel verspreidde zich in haar maag, en even later door haar hele lichaam. Ze keek naar het papier. "Wat is dit" Fluisterde ze.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 29, 2008 22:05:50 GMT 2
June grinnuikte naar Meija. "Een cadeautje van William naar Teresia en ik ben de poortwachter." Ze wiegte even heen en weer. "Die gek is bang dat ze het niet leuk vind, hij is echt... gestoord." Zei ze hoofdschuddent. Maar ze hield meteen haar mond toen ze Teresias stem hoorde. "Van WIlliam." Was het enigste wat ze zei toen ze voor de tweede keer vroeg wat het was.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 29, 2008 22:08:42 GMT 2
Teresia keek nog steeds raar naar het briefje. "Waarom?" Ze pakte een brief op en keek naar June. "Ik.." Ze haalde diep ademe n keek naar de brief. "Ik weet niks te zeggen" Ze keek naar de brief. William, wat heb je nou in je hoofd gehaald. Ze beet op haar lip.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 29, 2008 22:28:37 GMT 2
June glimlachte. "Hij wilde iets speciaals voor je doen. Maar om het precies te weten moet je het aan hem vragen." Ze grinnikte. "Maar mij lijkt zijn verrassing geslaagd, of niet soms."
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 29, 2008 22:36:08 GMT 2
"Ik...ben onder de indruk' Ze keek naar June. "Ja het is gelukt, maar waarom die brieven/" ze kon eindelijk wat fatsoenlijks zeggen. "Hij is echt zó lief" Ze haalde adem en liet zich op het bed vallen.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 29, 2008 22:48:42 GMT 2
June lachte. "Ik weet niet wat er in de brieven staan, dat zul je zelf moeten lezen. Ik ben hier enkel om je te ontvangen, zeg maar." De inhoud van de eerste brief was gewoon voor Teresia. You and me, can’t you see How our hearts are one. Please believe and don’t deceive. Now our journey’s just begun.
Lieve Teresia, Ik probeerde al een tijdje te bedenken hoe ik je kan laten zien, merken wat je voor me betekend. En na lang gepuzzel ben ik hierop gekomen. Ik hoop dat je nu weet wat ik voor je voel en wat je voor me betekent. En ik had toch gezegd dat ik voor jou een nummer wilde zingen , een nummer van mij? Ik zal hem ook voor je zingen, maar ik heb alvast een stuk van de tekst toegevoegd. Our hearts are one.
Alle liefs en mijn hart aan jou gegeven, William. De tweede brief was zoals William geschreven had een songtekst. Something in the way you throw your hair back over your shoulder Something in the way you smile when you lookin my way Well I got no concerns; The days are long and the nights are gettin colder, Because of this I've got to try, to honor you hunny Please its gonna be alright
Baby I never wished for a change in my condition, I'm not rich but I know that the sun will shine for us.
Ohh remember yesterday you were dancing like a picture in my mind, But only a fool says love is hard to find, Maybe I'm blind for you lady, But this time there aint no maybes, Together we get crazy like the rain that falls upon us And we are gonna be out of site, We are gonna be alright
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jan 30, 2008 17:27:46 GMT 2
Ze las de eerste brief en kwam oevreind. Ze beet zachtjes op haar lip en haalde met moeite adem. Ze kreeg een soort van brok in haar keel. Deed hij dit alles voor haar? Ze slikte moeilijk en pakte de andere brief. Ze betekende dus teveel voor hem dan ze ooit had gedacht. De andere brief bevatte een songtekst. Toen ze het las werd ze nog warmer. Zelfs haar gezicht werd rood. Ze kreeg er zelfs tranen van in haar ogen. "Ik.." Ze keek June aan. "Ik wist neit dat ik zoveel voor hem betekende, en ik wou niet dat we doorgingen samen." Ze keek naar de twee stukken perkament. "Wat ben ik stom geweest" mOmpelde ze terwijl ze haar ogen schoonmaakte.
|
|
|
Post by Madjic on Jan 30, 2008 17:35:01 GMT 2
June stond op van haar bed en ging bij Teresia zitten. "Daarom... denk ik, is dit ook. Hij wilt je niet kwijt. En, denk ik nogsteeds, door it te doen..." Ze schudde haar hoofd. "Nee, ik ga het trouwens niet proberen uit te leggen, dat is aan hem."
|
|