I've got to move on 'nd be who I am. &OPEN

[LAURA ?!]

I've got to move on, and be who I am
I just don't belong here
I hope you understand
We might find our place in this world someday
But at least for now

Ruben zat op zijn hurken in het venster waarvan het raam zoals gewoonlijk open was zodat de uilen non stop naar binnen en buiten konden vliegen. Hij hield steun aan de stenen naast en onder zich. Hij keek naar buiten, naar de lucht en het landschap boven zijn hoofd en onder zijn voeten. Hij zuchtte eventjes, hij was niet zo vrolijk op het moment, waarom was hij zelf ook nog niet achter, hij had de laatste tijd niet meer zo vrolijk geweest. Misschien kwam hij wel humor te kort? Wie zou het weten? Hij keek eens naar beneden, naar de leerlingen die aan het bijpraten waren. Hij snoof eventjes en haalde zijn neus op en liet zijn blik ergens anders heen glijden.

[admin.]

Met een grijns ging Lucy achter Ruben staan, vrijwel geluidloos. Met moeite wist ze een gegrinnik te onderdrukken, trok haar toverstok en drukte deze vanachter tegen Ruben's wang aan. `Kijk niet om en praat niet als je niets gevraagt wordt!` siste ze, met een duistere ondertoon in haar stem. `Wat weet jij van de moord op Sneep, de mislukte boeman, en zijn geliefde dochter die in Azkaban woont? VERTEL OP, en geen leugens. U heeft géén recht op zwijgen.` Even hoestte ze, op een zware manier, zodat ze haar rol niet zou veraden.

`Nou?! Geef je nog antwoord?` ongeduldig tikte met haar voet op de vloer en drukte haar toverstok verder in Ruben's wang. `Als U spreekt bent U veilig, anders zult U sterven!`

[/size]

[LAURA ?!]

Ruben schrok, zich, je zou het bijna letterlijk kunnen noemen lam omdat hij lichterlijk verstijfde van schrik. Hij voelde een prik in zijn wang, met zekerheid dat die van een toverstok afkomstig was. Hij kon zich zo niemand in zijn gedachten ophalen wie achter hem stond. Hij staarde eens verbaasd voor zich uit. ''Is Sneep dood? Hoe kan een boeman nou mislukt zijn? Misschien ben jij zelf wel bang voor mislukte boemannenn. Hoe kunnen boemannen kinderen krijgen? Misschien is het wel een mislukt kind. Want het lijkt me niet echt een fijn gevoel om een boeman een kind te zien krijgen, zeker niet als die de vorm van je ergste angst aanneemt nietwaar?'' zei Ruben licht geschokt wáárom hij dat eigenlijk zij, want hij had alsnog geen idee wie er ook maar achter zich stond, óf het moest een grap zijn, maar hij kende toch niemand met zo'n stem?

[admin.]

`Sneep is dan wel een boeman,` zei Lucy, op nog steeds dezelfde toon. `Maar hij neemt niet je grootste angst aan. Hij ís je grootste angst, jongeman!` Afkeurend tuitte ze haar lippen, klakte met haar tong en drukte haar toverstok iets verder in Ruben's wang. `Maar zeg op! Wát weet je precies over de moord op Severus en Ryanne Sneep? In hemelsnaam, SPREEK! Leugens worden niet getoler- getol - gedingest,` Plotseling barstte ze uit in lachen en veraadde zichzelf hier mee. Even hoestte ze, zette de lage stem weer op en sloeg haar armen om Ruben's nek. `Je trapte er wel mooi in!` Met de weinige kracht die ze had probeerde ze Ruben naar achter te trekken, breed lachend.

[/size]