|
Post by greenlightning on Feb 14, 2008 19:39:15 GMT 2
Hij had zich lange toijd neit zo kwaad gevoeld. niet op adneren, op zichzelf. Overal hoorde hij romantische bercihten en hoorde jongens de mooiste teksten zingen en het beste wat hij kon was: June my love, You make me laugh. Zichzelf vervloekend greep hij een stuk perkament. Het was neit romanitsch, het was neit mooi. Het was neit poetisch, maar het was wel wat hij voelde. Althans, zo goed als hij met woorden om kon gaan. Waarom kon hij geen romantische nummers schrijven? Waarom... Beautifull Heart,
as I told you before: I'm not a poët, nor an artist. I'm just a simple boy with his drums. I could make lots o' noice, so you hear the beat of my heart. No girl lieks and maby I shouldn't try. Even I, can't drum that fast, as when my heart does, when I'm near you.
I'm sorry I'm not as romantic as you deserve. I'm sorry I can't tell you how much you mean to me, with beautifull words on this pearch. I can only hope I'm able to show you when we're togheter., how importend you are to me.
I don't know how to tell you this, but on the direct way. I love you. I will always love you. Al leats, I really believe that now. For the first time in my live, I found true love.
With love, Devon.
|
|
|
Post by Madjic on Feb 14, 2008 20:09:26 GMT 2
June glimlachte en voelde haar hart harder kloppen. Mijn lieve Devon,
Ik heb dat allemaal niet nodig en ik wil dat allemaal ook niet, het enige wat ik nodig heb is jou en dat is wat ik al heb. Bij jou heb ik niet meer te wensen want mijn hart is dan al volmaakt gelukkig.
Ik hou ook van jou, met heel mijn hart en ziel. EN niemand kan mij dit gevoel laten vergeten of het me laten verliezen.
June
|
|