|
|
Post by admin. on Jan 21, 2008 22:10:50 GMT 2
Austin zuchtte en zette zijn potlood opnieuw op het papier. Hij wist niets om te tekenen, en dat was eigenlijk voor het eerst. Hij kon zijn hoofd alleen maar bij Emily houden; Dat had hij de hele dag al wel gemerkt. Geen enkele les had hij fatsoenlijk meegekregen, volledig verdoofd door zijn verliefdheid. `oké, Austin, houdt je hoofd er even bij!` mompelde hij, al wist hij dat het tevergeefs was. Met een zucht begon hij te schetsen, waarbij hij zijn gedachten eindelijk de vrije loop liet gaan - Langzaam verscheen er een ruwe schets van Emily op het papier. Kort sschudde hij zijn hoofd, sloeg het blaadje om en begon opnieuw, ontevreden over zijn werk.
|
|
|
|
Post by » Aline. on Jan 24, 2008 20:50:57 GMT 2
Chris rukte aan een blad en vloekte hardop toen het ding niet meegaf. 'Laat los, vervloekt onkruid!' schreeuwde hij, waarna de plant zich nog vaster in de modder scheen vast te houden. Chris rolde met zijn ogen en liet de plant los. 'Nou! Dan moet je het ook zelf maar weten!' riep hij beledigd, alsof het nadelig was voor de plant dat hij niet losliet, in plaats van voor Chris. Hij haalde zuchtend een verfrommeld stukje perkament uit zijn zak. Er stonden een aantal namen en beschrijvingen op gekrabbeld in zijn slordige handschrift; planten die hij moest bestuderen voor een opstel voor Kruidenkunde. Dat was echter vrijwel onmogelijk zonder de plant echt te hebben, en daar moest hij hem voor uit de grond trekken - iets wat dus niet lukte.
Hij haalde onverschillig zijn schouders op en liep verder. Pas na een tijdje viel hem op dat hij niet de enige was in de kas. Vlakbij zag hij Austin zitten. 'Oh, hoi!' zei hij, met een licht verontschuldigende grijns voor al het gevloek op zijn gezicht. Zijn blik gleed af naar het tekenblok wat Austin bij zich had. 'Hé, bekend gezicht,' zei hij, zodra hij de gelaatstrekken van Emily herkende.
|
|
|
|
Post by admin. on Jan 24, 2008 21:14:44 GMT 2
Austin had Ron niet eens opgemerkt - Tot hij hem aansprak. Kort keek hij op, mompelde iets in de richting van `hoi,` en keek naar het tekenblok. Bij Chris' tweede opmerking verschoot zijn gezichtskleurnaar rood. Vervloekt! Geschrokken sloeg hij het schetsblok dicht. `Bekend - eh - gezicht?` mompelde hij aarzelend, niet echt wetend wat hij moest doen. Een lichtelijke panike overviel hem.
|
|
|
|
Post by » Aline. on Jan 24, 2008 21:32:45 GMT 2
Chris schrok lichtelijk van Austins reactie, en sloeg ineens aan het twijfelen of het wel het gezicht was dat hij meende te herkennen. Daarom haalde hij even onverschillig zijn schouders op. 'Nou ja... Dat dacht ik even,' zei hij, en staarde nog steeds naar het dichtgeslagen tekenblok. 'Sorry hoor - trouwens, heb jij dat opstel voor Kruidenkunde al af?' vroeg hij maar snel, om op een ander onderwerp te komen, al was hij er nog steeds redelijk zeker van dat het gezicht van Emily geweest was. Maar goed, het boeide hem ook niet zo veel om er op door te gaan.
|
|
|
|
Post by admin. on Jan 24, 2008 21:36:14 GMT 2
Austin haalde even diep adem, keek naar de grond en stopte het schetsblok in zijn tas. Hij zou nooit aan iemand toegeven dat hij wat voor Emily voelde, nóóit. Met nog steeds een rood hoofd glimlachtte hij geforceerd. `Opstel voor kruidenkunde? Over die planten? Die had ik gisteren al af.` Even haalde hij zijn schouders op, graaide in zijn tas en haalde het opstel tevoorschijn.
|
|
|
|
Post by » Aline. on Jan 24, 2008 21:51:14 GMT 2
Chris grinnikte. 'Ach ja, ik doe dat soort dingen altijd op het laatste moment,' verklaarde hij grijnzend, en haalde zijn schouders even onverschillig op. 'Maar ja, dat zie je dan ook wel terug in mijn cijfers,' zei hij lachend, terwijl hij weer op het stukje perkament keek. Welke planten had hij nog meer nodig... Hij zuchtte even, en keek om zich heen of hij de planten zag die hij moest hebben.
|
|
|
|
Post by admin. on Jan 25, 2008 15:50:46 GMT 2
`Je kan mijne wel gebruiken voor informatie,` zei Austin, niet nadenkend over het feit dat Chris stom genoeg kon zijn om het over te schrijven (  ). Even haalde hij zijn shcouders op, grijnsde geforceerd en keek even naar het gras. Met simpele excusen zou hij er waarschijnlijk niet onderuit koemn. Even zuchtte hij, ritste zijn tas dicht en krabbelde overeind.
|
|
). Even haalde hij zijn shcouders op, grijnsde geforceerd en keek even naar het gras. Met simpele excusen zou hij er waarschijnlijk niet onderuit koemn. Even zuchtte hij, ritste zijn tas dicht en krabbelde overeind.