|
|
Post by Merel on May 23, 2007 17:18:44 GMT 2
Tristan ving het flesje water en de doek op. Even keek hij haar verwonderend aan. Zou dit echt werken? Nouwja, beter iets dan niets. Hij maakte het doekje nat en begon over alle plekken heen te wrijven. Blijkbaar hielp het wel, want de plekken werden niet groter. Toen hij klaar was bekeek hij zichzelf. Er zaten wat grote gaten in zijn kleren, Maar dat was al verholpen met een zwaai van zijn toverstaf. Die plek op zijn arm was erger. Die deed wel zeer. Toen zag hij Tyra kijken. Hij legde zijn hand op haar schouder. "Niks aan de hand hoor, klein ongelukje." Zei hij en knipoogde.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 23, 2007 17:27:41 GMT 2
Tyra haalde opgelucht adem en glimalchte. Ze staarde verlegen naar de grond. 'Sorry, ik ben Miquel gewend. Als die iets heeft.. dna kost het hem meestal bijna zijn kop Ik was bang dat... Nou ja, het was natuurlijk maar pus...' Ze draaide zich om en keek naar Shirie. 'Dank je!'Riep ze naar haar. Shirie keek neit op, maar stak haar hand op als antwoord.
Tyra deed een stap anar achter. 'ik zal maar verder gaan. Blij dat het goed is.' Ze draaide zich om.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 23, 2007 21:13:32 GMT 2
Lili keek even opgelucht, van Tristan naar Tyra, naar Shirie en Stronk. Met Tristan was alles goed, Tyra kende ze niet zo goed, maar ze had een lieve uitstraling, Shirie was al weer weggedraaid en Stronk stond ergens alweer pus uit te persen. 'Ik vind het wel best zo, voor mij geen pus meer. Voor jou zeker ook niet.' zei Lili, met de laatste zin op Tristan richtend. Lili liep even wat naar achter, richting de rand van de kas. Ze had het even helemaal gehad met Kruidkunde en hoopte voor de rest van der leven nooit meer zweren te hoeven uitknijpen. Haar handschoenen ruimde ze op en wachtte rustig af.
|
|
