Post by LAURA ?! on Nov 23, 2007 22:51:08 GMT 2
Ruben wandelde rustig buiten het veld van zweinstein; hij was niet bepaald in een geweldige bui; niet speciaal met bepaalde reden.
Een paar minuten geleden had hij nog dubbel gelegen met Amber maar daar had hij waarschijnlijk al zijn vrolijkheid in gestopt dat hij nu niks meer over had.
Hij keek even rond en hij merkte niet veel later pas op dat hij bij Hagrid zijn huisje stond; nouja, hijzelf kon het geen huisje noemen. Het was voor hem eerder een oud krot maar hij had nu geen zin zich daarover in te spannen en over te pijnzen.
Hij plofte neer op een omgezaagde boomstronk die naast het huisje stond en hij staarde even doelloos voor zich uit. Hij had ook niet echt behoefte aan een gesprek. Hij probeerde er achter te komen hoe of wat zijn vrolijkheid nou weg was, hij had dan wel in een deuk met Amber gelegen maar hij had altijd nog wel genoeg humor over om nog plezier te hebben.
Hij hoorde af en toe een vreemd geluid uit het verboden bos komen (Hagrid's huisje grensde daar aan dus hij was er niet ver vanaf). Hij keek even om of hij iets kon zien, maar tevergeefs. Hij zag alleen een paar doornstruiken die door de wind hevig heen en weer wapperden.
Een paar minuten geleden had hij nog dubbel gelegen met Amber maar daar had hij waarschijnlijk al zijn vrolijkheid in gestopt dat hij nu niks meer over had.
Hij keek even rond en hij merkte niet veel later pas op dat hij bij Hagrid zijn huisje stond; nouja, hijzelf kon het geen huisje noemen. Het was voor hem eerder een oud krot maar hij had nu geen zin zich daarover in te spannen en over te pijnzen.
Hij plofte neer op een omgezaagde boomstronk die naast het huisje stond en hij staarde even doelloos voor zich uit. Hij had ook niet echt behoefte aan een gesprek. Hij probeerde er achter te komen hoe of wat zijn vrolijkheid nou weg was, hij had dan wel in een deuk met Amber gelegen maar hij had altijd nog wel genoeg humor over om nog plezier te hebben.
Hij hoorde af en toe een vreemd geluid uit het verboden bos komen (Hagrid's huisje grensde daar aan dus hij was er niet ver vanaf). Hij keek even om of hij iets kon zien, maar tevergeefs. Hij zag alleen een paar doornstruiken die door de wind hevig heen en weer wapperden.
