|
Post by melien on Jun 10, 2007 23:54:50 GMT 2
Aaron liep naar het stukje bos dat niet verboden was. Hij werd vaak genoeg gevraagd om een keer het verboden bos in te gaan, maar hij bleef liever bij het stukje niet-zo-verboden bos. Zoals vaak als hij ergens naar een rustig plekje ging in zijn eentje had hij zijn gitaar bij zich. En zijn notenboek. Hij was van plan om eindelijk dat liedje af te schrijven. Hij zat er al dagen mee in zijn hoofd maar hij kon maar geen tijd vinden om het af te maken. Nu had hij eindelijk tijd. Hij zou het hele weekend nog hebben om huiswerk te maken dus kon hij gerust deze mooie vrijdagmiddag besteden aan zijn gitaar. Na een tijdlang lopen was hij eindelijk aangekomen bij het stukje niet-zo-verboden bos. Hij zag dat er al wat mensen waren. Hij liep met een boogje om ze heen en zocht een plekje waar niemand zat en niet direkt kon meeluisteren. Daar ging hij rustig zitten met zijn rug tegen een boom en opende hij zijn notenboek. Hij bladerde naar de bladzijde waar het begonnen liedje op stond en speelde wat hij tot nu toe had. Daarna ging hij gewoon door met spelen en als hij met een stukje tevreden was schreef hij de noten op. Hij maakte even een pauze en dacht over het liedje na. Er zou nog een tekst bij moeten. Hij dacht even na en sloot zijn ogen. Hij probeerde eer een tekst bij te verzinnen maar dat wilde nog niet zo goed. In plaats daarvan kwamen er weer allemaal mogelijke stukjes muziek in hem op voor het liedje. Hij begon weer met spelen.
|
|