Post by CherryOnTop on Jun 1, 2007 19:38:10 GMT 2
Verscholen tussen vele takken, bomen en struiken zat Tifa. Haar kattenoren hingen een beetje droevig naar beneden en haar staart zwierde niet even vrolijk als altijd. "Just a normal dat, streets turn into graved, traces have been removed, the search was disapproved...So cold in the night whe weak ones loe the fight, how many of them out there, no one seems to care"
Dit liedje ging over de kinderen, die vergeten waren en gewond. In de landen waar niemand om ze gaf en elke dag weer een kind stierf. Maar dat was niet de reden waarom ze droevig was.
Ze liet zich achterover vallen en keek door de takken door naar de lucht, of het nou zou gaan regenen. Ze zou zich niet verplaatsen. Een zucht, Tifa sloot haar ogen en verwachtte dat de stilte niet te verbreken was.
Dit liedje ging over de kinderen, die vergeten waren en gewond. In de landen waar niemand om ze gaf en elke dag weer een kind stierf. Maar dat was niet de reden waarom ze droevig was.
Ze liet zich achterover vallen en keek door de takken door naar de lucht, of het nou zou gaan regenen. Ze zou zich niet verplaatsen. Een zucht, Tifa sloot haar ogen en verwachtte dat de stilte niet te verbreken was.
