|
|
Post by CherryOnTop on Jun 30, 2007 19:09:23 GMT 2
Haastig rende ze door de struiken, ze duwde takken opzij en plofte uiteindelijk ergens neer. Haar t-shirt was half gescheurd en ze probeerde hem te maken met een aantal spreuken. Wat er was gebeurd wist ze zelf ook niet meer. Ze was aangevallen door een of ander wezen dat echt geen mens kon zijn. Snel veegde ze wat bloed weg van haar wang, waar ze een kras voelde. Ze was te uitgeput en veranderde telkens van vorm. Telkens naar haar kattenvorm, ze was hier niet veilig. Dat was een ding dat ze wist. Te moe om op te slaan bleef ze uitgeput liggen. Ze moest snel op krachten komen, voordat het wezen opnieuw achter haar aan kwam.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Jul 2, 2007 22:54:33 GMT 2
Alsof ze een veertje was die door de lucht werd meegenomen rende Macy door het bos. Als katzijnde maakte ze amper geluid en kende ze grote delen van het Verboden Bos alsof het haar huis was. Het rennen, het vermogen om als kat rond te lopen en de vrijheid die het meegaf maakte haar rustig. Ze voelde zich vrij, even helemaal alleen en afgezonderd inhaar eigen wereld. Ineens hoorde Macy wat geluid. Snel klom ze in een boom en bekeek vanuit daar de grond. Daar zag ze een persoon liggen, die telkens veranderde. Macy staarde met grote ogen en meer toen ze merkte dat het Tifa was. Geschrokken sprong ze uit de boom, even vergetende dat op Sin na niemand van de school wist dat ze een Faunaat was.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jul 3, 2007 10:53:05 GMT 2
Geschrokken schoot Tifa overeind en als andere reactie schoof ze naar achteren. Ver van het wezen af dat nu naar haar keek. Straks was het ook zo'n beest, dat haar aanviel. Stoppen met half veranderen en terugkeren kon ze niet. Ze had dus haar staart en oren. Eventjes zuchtte ze, maar bewoog verder niet. Ook deze kleine beweging had haar al uitgeput, terwijl ze normaal vol energie zat. "laat me met rust" mompelde ze toen zachtjes, hopend dat het wezen haar geen pijn zou doen.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Jul 5, 2007 22:59:22 GMT 2
Macy zette voorzichtig enkele stappen achteruit. Ze wilde Tifa niet laten schrikken of haar niet op haar gemak laten voelen. Ineens begon er iets binnen haar als katzijnde te veranderen. Niet nu, niet nu!. Ze leek het wel te schreeuwen in haar hoofd maar kon er niks aan doen. Ze liep al te lang rond als katzijnde en in nog geen 10 seconden stond op de plaats van de kat een meisje. Macy viste even een blaadje uit haar zwarte haren maar liep toen richting Tifa. Ze kon nu wel weglopen maar kon dat niet maken van haarzelf uit. 'Wat is er? Wat is er gebeurd?' vroeg ze terwijl ze naast Tifa neerhurkte.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Aug 2, 2007 12:33:00 GMT 2
( hé? Er was dus toch nog op gereageerd o.O Ehm.. weer laten leven dan? XD )
Tifa keek naar de plek waar eerst een dier stond en toen Macy. Ze ging langzaam overeind zitten en mompelde eerst iets wat niet hoorbaar was. Toen ze opnieuw het gegrom hoorde van wat haar aanviel dook ze weg achter een stapel struiken. "Aangevallen...dat wezen, die grom..." mompelde ze alleen maar. Het hele verhaal kon ze nog niet vertellen. Daar was ze te moe voor. En het veranderen van vorm dat elke minuut gaande was hielp haar er niet mee haar energie terug te krijgen. "Ik moet rust...niet veranderen...weg van hier" toen het gegrom dichterbij kwam stoof ineens een zilverwitte wolf tussen de struiken door. Het gromde naar haar alsof het haar dood wou hebben. Tifa gromde terug maar er kwam eerder een miauw uit haar mond.
|
|
