Open || away from everything called christmas

[LAURA ?!]

Lukas zat tegen een boom aan ergens heel diep in het verboden bos, zijn gitzwarte haren waren veranderd in een wit landschap onder de sneeuw waar zo af en toe een zwate pluk uitstak.
Hij staarde somber voor zich uit, het was kersttijd en daar had hij eerlijk gezegd een enorme hekel aan. De warmte en gezelligheid raakten hem totaal niet, en omdat hij zo somber was tijdens de kerstdagen zagen anderen hem niet staan en liepen ze hem gewoon voorbij.
Lukas droeg een simpele donkerblauwe spijkerbroek en een strak zwart t-shirt. Hij had het ijskoud maar dat kon hem niks schelen, in de warmte en gezelligheid in het kasteel had hij geen zin dus hij zou het liefste alle dagen rond kerst gewoon hier in het verboden bos zitten. Lukas zuchtte eens diep en staarde met glazige ogen voor zich uit.
Waarom zat hij hier eigenlijk zielig te doen?! Dat vroeg hij zichzelf ook al af maar hij kon zichzelf geen raad en kon zichzelf dus ook geen antwoord geven.
Hij rilde eventjes en voelde de kou en nattigheid van de sneeuw door zijn kleren stromen en voelde zo zichzelf nat worden. Hij keek even rond, hij hoorde af en toe geritsel en gekraak, Lukas wist dat hij werd bekeken en afgeluisterd maar dat kon hem momenteel niet bepaald veel schelen, zolang hij zijn toverstok bij zich had en vele spreuken uit zijn hoofd kende zou hij veilig zijn. En zolang enge beesten en andere lugubere wezens wisten dat hij van Zweinstein hogeschool voor hekserij en hocus pocus was zouden ze hem voorlopig ook niks maken, voorlopig. Je wist maar nooit hoe ver deze beesten of schepsels wouden gaan. Lukas had in zijn linkerhand voor de zekerheid al zijn toverstok geklemd en zichtbaar gehouden voor alles om zich heen. Hij wreef even met zijn vrije hand door zijn gezicht want Lukas had echt het gevoel dat hij zo in slaap kon vallen en dat moest dus al helemaal niet gebeuren op zo'n moment. Hij had neigingen om een laag sneeuw in zijn eigen gezicht te smijten want dat zou wel meer helpen om wakker te blijven maar dat deed hij maar niet.
Hij zuchtte opnieuw en probeerde zijn gedachten uit zijn hoofd te zetten om zich zo te kunnen concentreren.

[Merel]

"Zorg je ervoor dat je niet ziek wordt? Dat moet je niet hebben nu zo met kerst.." Zei Angelina en glimlachte vriendelijk naar hem. Ze vroeg zich sterk af wat hij hier, zo gekleed, alleen deed in het bos. Zijzelf was eerder gewoon ontsnapt aan de drukte en ging dan als altijd automatisch naar buiten. Daar hield ze gewoon het meest van.. Vooral rond deze tijd van het jaar. Dat kwam omdat haar Faunaten gedaante een Lynx was, en lynxen houden heel erg van sneeuw. Maar ook gewoon. Ze hield er heel erg van om sneeuwballen gevechten te houden en alles. Vooral omdat ze dat in Mexico niet hadden. Daar was het altijd veel te warm voor sneeuw. Wat Angelina altijd had betreurd. Maar toch snapte ze niet dat Lukas hier zo alleen zat, met Kerst. Kerst was er altijd voor om het samen met andere te doen en gezellig samen te zijn. Daarom was ze de drukte ook juist ontvlucht. Soms werd het iets té druk voor haar. Wel droeg ze nogsteeds een kerstmuts die iemand vanochtend op haar hoofd had gezet. Ze had er niks tegen gehad en liep er daarom nu nog mee. Al was ze nu wel dik ingepakt omdat ze naar buiten ging.

[LAURA ?!]

Lukas schrok op van Angelina. Hij haalde zijn schouders op. ''Dat zou me eigenlijk prima uitkomen, de hele dag in de slaapzaal op je nest liggen te slapen en weg zijn van de gezelligheid van kerst.'' zei Lukas al zuchtend.
Hij keek Angelina schamper aan wat een glimlach moest voorstellen. ''Ja dat begrijp je vast goed, ik heb inderdaad een hekel aan de kersttijd.'' zei Lukas terwijl hij even met zijn handen door zijn haren ging om er wat sneeuw uit te halen.
Hij trok zijn knieen op en begon met zijn vinger wat lijntjes trekken in de sneeuwlaag die op de grond lag.

[Merel]

Angelina ging naast Lukas zitten en keek hem aan. "nee joh, je moet niet alleen maar in bed liggen met kerst! Waarom zou je dat willen? Slapen is lekker en ook in bed liggen zolang als kan.. Maar met kerst? Waarom zou je dat willen? Waarom zou je ziek willen zijn? En waarom een hekel aan Kerst? En waarom stel ik zo veel vragen?" Vroeg ze grinnikte en keek even naar de lucht tot de wat vlokken in haar gezicht kreeg. Ze schudde haar hoofd zodat de vlokken uit haar gezicht vielen en toen keer ze Lukas weer aan.

[LAURA ?!]

Lukas haalde levenloos zijn schouders op. ''Mensen hebben nu eenmaal ergens een hekel aan, kerst in mijn geval. Waarom er aan meedoen als het toch niet echt is? Waarom al die uitbundige versieringen als kerst toch niet echt is? De kerstdagen zijn twee gewone normale dagen in het jaar. En ik vind het nergens op slaan'' zei Lukas terwijl hij er een dikke punt achter zette. Hij had zijn hele leven niks met kerst gehad, waarom? Tja, daar kon Lukas zelf ook niks bij bedenken.
Hij liet zijn hoofd op zijn opgetrokken knieeën vallen en staarde doelloos voor zich uit.