|
|
Post by greenlightning on May 3, 2007 21:51:10 GMT 2
Terry voelde een lachbui opkomen. Niet lachen! Zei ze tegen zichzelf. Panters lachen niet!
Ze besloot een kleine grap uit te halen met haar vriendin. Ze sloop, met haar buik bina p de grond op Tess af en gromde gevaarlijk. Ze likte haar lippen af, als een roofdier dat hongerhad. Ze rook Tess haar angst. Eigenlijk was dit heel gemeen, maar ja, dit was haar moment met Seth en ze zou het Tess wel uitleggen. Later.
Ze stopte en gromde zacht, haar staart swiepte snel heen en weer. Haar blauwe ogen glommen in het maanlicht. Opeens brulde ze en haar scherpe tanden schitterden scherp.
|
|
|
|
Post by nouan on May 4, 2007 8:04:03 GMT 2
Seth gromde even waarschuwend naar Terry maar bleef gewoon zitten. Hij was meer een overgrote boskat zonder staart dan een echte wilde kat, in ieder geval dat vonden de meesten.
Rustig keek hij achterom, hij hoorde de zware voetstappen van.. Hagrid?!
Hij gromde even naar terry dat ze verder het bos in moesten, anders zou de reus ze misschien doodschieten als maaltje voor een hyppogrief ofzo..
|
|
|
|
Post by birgit on May 4, 2007 10:26:26 GMT 2
AAAAAHH, Jij lijkt op Terry. Tess zei en schokkend. Nu herkende ze haar echt. Het was Terry.
Tess aaide op Terry's hoofd.
Ze weefde naar de andere kat en aaide ook zijn koppie. Ik ken je niet maar volgens mij ben jij een vriend van Terry. Ben jij niet Seth? Terry is op je. Oepssss, sorry Terry dat mocht ik niet zeggen. Tess rende weg naar binnen. Ze was bang dat Terry nou achter Tess aanging...
|
|
|
|
Post by nouan on May 4, 2007 10:34:37 GMT 2
Seth bleef kalm zitten.
In zijn hoofd speelde zich dit af; 'Yes, YES! YEES!'.
Nu wist hij het zeker..
Hij gromde even blij en likte zijn poot. Ja zelfs als faunaat had je een instinct.
Op een romantische manier keek hij terry aan, voor zover dat lukt bij katten.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 4, 2007 17:11:45 GMT 2
Terry voelde zich verstijfen. Nee... Tess.. wat heb je gedaan? Wilde ze schreeuwen. Maar dat ging niet. Ze liet haar kop hangen en vernaderde traag weer in een mens. Haar zwarte haren vielen over haar gezicht. Ze zat op haar knieen en steunde op haar handen. Ze kwam overeind en wierp een verwijtende blik op Tess. 'Ik vertrouwde je!' Ze durfde niet naar Seth te kijken. Hij voelde niet hetzelfde voor haar, dat wist ze zeker. Ze liep rustig richting de bomen en begon toen te rennen. Al snelk was ze tussen de bomen verdwenen.
|
|
|
|
Post by nouan on May 4, 2007 18:38:56 GMT 2
Seth keek op. Op een aardig grote snelheid rende hij achter terry aan, als een panter op zijn prooi, maar dan niet in die verdeling. Onder het rennen veranderde hij in een mens.
"Wacht!" Schreeuwde hij nog hard, hij struikelde. Het had geen nut.. terry was al uit het zicht verdwenen..
Daar zat hij maar een beetje op de grond, wachtend tot hij weer klaar was om op te staan en terug te keren naar het kasteel.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 4, 2007 22:38:47 GMT 2
Terry rende als een gek door eht bos. Ze wilde Tess nooit meer zien en ze durfde Seth neit meer odner ogen te komen. Hij wist wat ze voor hem voelde. En dat was veel. Heel erg veel. Haar hart bonsde in haar keel en ergens was ze ook wel heel nieuwsgierig naar wat zijn reactie was. Maar ze kon nu niet meer terug. Ze rende door tot ze in de verste het meer zag opdoemen. Daar zou ze heen gaan.
(volgende post meer)
|
|
