Elvira

[melien]

» A B O U T . Y O U

[/b][/font]

[/b] [/color]
Melina
Leeftijd:
16
Hoe vond je ons:
.....*gaat goed nadenken* oja xD merel
Andere chars hier:
pffffff... *gaat lijstje opnoemen*
[li] Benjamin McKenzie
[/li][li] Adam Brian Conners
[/li][li] Jeroen Myles
[/li][li] Lina Cassie Conners
[/li][li] Cassandra Parker
[/li][li] Lily Potter
[/li][li] Mara Obote
[/li][li] Alexandra Rose Jones
[/li][li] Joanna Natalia Carli
Extra:
There's more behind reality
(pfff... je hebt geluk dat ik de regels laatst nog heb gelezen op zoek naar iets... hoe kom je er ook op dat te veranderen??? )
*houdt 2^e opmerking maar voor zich* ;D
[/li][/ul][/size]

» A B O U T . Y O U R . C H A R

[/b][/font]

Elvira

[/color]
[/center]

[/b][/color]
Elvira Amy Gilmore
Roepnaam:
Elvira
Bijnamen:
engel >> dankzij Roc
Leeftijd:
16
Geslacht: M/V
V
Nationaliteit:
engels
Geboorteplaats:
Flackwell Heath (Engeland)
Verjaardag:
26 februari
Afdeling:
Griffoendor
Geaardheid: Hetero/Homo/Bi
Hetero

PB:
Amy Adams
PB plaatje:


Uiterlijk beschrijving:
[li]Kledingstijl
Elvira's kledingstijl valt eigenlijk gewoon niet te omschrijven. Het hangt er namelijk maar net vanaf waar ze zin in heeft. De ene keer zul je haar in kleding vinden die compleet de nieuwste mode is. Een ander keertje zul je haar weer in een samen gegooid ensemble vinden waarvan je niet zeker weet waar ze het vandaan heeft. Of je vind haar in kleding die al jarenlang door niemand meer is gedragen of leuk gevonden is. Als je er problemen mee hebt kan het haar helemaal niks schelen. In tegenstelling, dan maakt ze het alleen maar erger, gewoon om je te pesten. Haar favoriet? Kleuren die met elkaar vloeken zoals knalroze en knalrood.

[/li][li]Lichaam
Er valt niet echt iets bijzonders te melden over El's lichaam. Het is gewoon zoals dat van ieder ander meisje van haar leeftijd die de pubertijd al groten deels achter zich heeft. Het enige verschil dat je zonder moeite zou kunnen opmerken is dat haar huid de zomerkleur net wat langer vast houdt. Dus ook in de winter is ze licht gebruind. Alhoewel ze er dan in de zomer niet zo heel veel bruiner op wordt, maar dat kan haar ook vrij weinig schelen.

[/li][li]Gezicht & haar
Haar gezicht heeft een wat ovale vorm. Het enige wat er echt opvalt zijn haar stralend blauwe ogen. Dat is dan ook iets waar ze trots op is. Zo'n beetje het enige wat ze van haar vader mee heeft gekregen: haar ogen. De rest is gewoon zoals de meeste gezichten.
Haar haar is echter een heel ander verhaal. Ze is geboren met golvend rood/bruin haar. Alleen zul je haar nooit lang met hetzelfde kapsel aantreffen. Met behulp van magie heeft ze de ene dag lang haar en de andere weer kort haar. Soms wil ze nog wel eens van haarkleur veranderen, maar dat is de laatste jaren eerder afgenomen. Hoewel ze dat vroeger wel erg leuk vond.

Uiterlijk opvallendheden:
[/li][li] Tattoo
Echt opvallend is het niet, aangezien je het alleen ziet als ze haar haren heeft opgestoken of iets dergelijks. Het is namelijk een vlindertje in haar nek.

{klik hier voor een plaatje van de tatoeage}

[/li][li] Ogen
Haar ogen zijn een helderblauw. Soms lijkt het net alsof ze door je heen kunnen kijken, maar schijn bedriegt. De ogen zijn dan meestal ook het eerste wat aan haar opvalt.

Karakter:
[/li][li]rustig
Ze is lekker rustig in de les. Ze let meestal goed op, vooral als ze het onderwerp interessant vind. Ook buiten de lessen om is ze vaak rustig, aangezien ze graag tekent, en dat doet ze liever als het rustig is. Ze kan echter ook lekker druk zijn. Op feesten of met vrienden of tijdens het sporten bijvoorbeeld. Vooral als ze samen met haar broer iets doet is ze heerlijk druk. Ze weet de grens van 'te druk' zijn meestal goed in te schatten. Op de momenten dat ze rustig moet zijn, ook al zegt niemand dit, is ze altijd rustig. Ze voelt perfect aan of er rust nodig is of juist niet.

[/li][li]verzorgend
Als een dier of een mens hulp nodig heeft of ziek is, helpt ze graag. Vooral met dieren is ze zo. Ze kan er niet tegen als er een dier gewond is. Ook bij mensen kan ze er niet tegen, ook niet tegen ziekte. Dan heeft ze gewoon medelijden met diegene, maakt niet uit wie het is. Als ze kan helpen helpt ze zo goed als mogelijk. Vaak genoeg kan ze dan echter ook in de weg staan. Vooral als het om iemand gaat die veel voor haar betekend is ze meteen ter plekke om diegene te helpen, op wat voor manier dan ook.

[/li][li]moedig (min of meer)
Ze is niet de moedigste, maar als het er echt op aankomt zet ze zich over haar angsten heen. Dan wordt ze bijna roekeloos. Als er iemand - waar ze omgeeft - in de probleem zit of in gevaar is zal ze niet gauw op haar eigen veiligheid letten.
Als de omstandigheden echter niet ernstig of iets dergelijks zijn, zal ze zich ook niet over haar angsten heen kunnen zetten. Hoe hard ze het ook probeert. Het lukt haar dan gewoon niet.

[/li][li]wantrouwend
Aan de ene kant vertrouwd ze mensen wel degelijk snel, maar aan de andere kant ook helemaal niet. Als ze iemand niet kent krijgt diegene de voordeel van de twijfel, maar als ze er ook nog verhalen over heeft gehoord die niet positief zijn, dan moet diegene hard vechten voor haar vertrouwen.

[/li][li]familie-mens
Er zijn mensen die veel om hun familie geven, en er is Elvira. Als het erop aankomt staat familie bij haar altijd bovenaan. Maar dan ook echt bovenaan. Niets gaat voor familie. En inmiddels rekent ze Roc daar net zo goed bij. Je moet dus ook niet aan haar familie komen. Als je tenminste nog gewoon wilt blijven lopen.

[/li][li]gevaarlijk
Elvira mag dan wel rustig zijn, je moet haar niet boos maken. Ze schiet niet snel uit haar slof, maar als ze het doet merk je het ook niet echt. Dat is het gevaarlijke eraan. Je krijgt geen waarschuwing voordat je vervloekt wordt. Gelukkig is er niet veel dat haar zo boos kan maken.

Slechte eigenschappen:
[/li][li] als je haar boos krijgt krijg je geen waarschuwing voordat een vervloeking op je afkomt
[/li][li] ze kan zich niet echt over haar angsten heenzetten
[/li][li] ze heeft een spinnenfobie
[/li][li] familie gaat bij haar voor alles en iedereen
[/li][li] ze trekt zich niks aan van mensen die denken dat ze haar iets moeten opdragen
Goede kwaliteiten:
[/li][li] ze is er altijd voor vrienden en familie
[/li][li] grenzen weet ze goed aan te voelen
[/li][li] ze is bijna altijd wel vrolijk
[/li][li] vaak genoeg is ze erg rustig
[/li][li] het is een echt knuffel-persoon
Likes:
[/li][li] Roc
[/li][li] de kleur paars
[/li][li] buiten zijn
[/li][li] tekenen
[/li][li] muziek
[/li][li] knuffels
Dislikes:
[/li][li] arrogantie
[/li][li] het donker
[/li][li] ziekte
[/li][li] alleen zijn
[/li][li] mensen die de sfeer verzieken
[/li][li] Sneep
Beste vak:
verzorging van fabeldieren
Slechtste vak:
voorspellend rekenen
Gemiddelde cijfer:
8

Familie:
vader >> Mike >> dreuzel
De band tussen Elvira en haar vader is een typische vader-dochter band. ze kunnen vrij goed met elkaar opschieten, maar telkens als ze vrienden - of Roc - mee naar huis neemt gaat hij over grenzen heen waar hij niet overheen zou mogen van haar.
moeder >> Leyla >> heks
Elvira heeft een beste vriend en twee beste vriendinnen. Haar moeder is er een van. Aan haar moeder verteld ze echt gewoon alles. De band is hechter dan die van Mariël en haar.
broer >> Lars >> dreuzel
Lars is haar beste vriend en dat zal hij ook altijd blijven. Vanaf kleins af aan speelde ze al heel lief met hem samen. Alleen zweinstein is iets dat ze niet samen met hem kan doen, en dat vind ze niet leuk.
half-broer >> Aaron >> tovenaar
Als het op grapjes maken aangaat kan ze het nog wel vinden met haar half-broer, maar vaak genoeg ergert ze zich aan hem. Hij kan gewoon zijn mond niet houden, en dat irriteerd haar mateloos, ook al is hij familie.
vriendje >> Roc >> tovenaar
Roc mag dan wel geen familie zijn, maar hij betekend minstens evenveel - als niet meer - van hem als van haar familie.

Achtergrond:
De geboorte was niet moeilijk en ook niet te lang. Het was eigenlijk eerder mooi aangezien het dat jaar de eerste dag van de lente was. Haar vader en moeder waren superblij met het dochtertje. Nu hadden ze een zoon en een dochter.
Vanaf de eerste dag was Lars al de perfecte grote broer. Hij was toen weliswaar pas 3, maar hij was al helemaal verliefd op zijn zusje. Het beloofde toen al een broeder-zuster liefde te worden die je niet vaak zag. Een paar jaar later bleek dit ook uit te komen aangezien het tweetal onafscheidelijk was. Ze deden alles samen, maar dan ook echt alles vanaf het moment dat Elvira kon lopen. Dit werd alleen maar meer toen ook Elvira naar school ging. Van haar eigen leeftijd had ze nooit echt veel vrienden. Ze trok veel liever met Lars en zijn vrienden op. En de jongens hadden er niets op tegen. Ze deed gewoon alles vrolijk mee, en alle jongens zagen haar gewoon als hun eigen kleine zusje.
Toen Elvira zes was en Lars 9 speelden de twee altijd samen in de tuin. Ze zaten ook samen op voetbal. Lars trainde altijd precies na Elvira. Ze gingen er altijd samen heen, en van daar uit ook weer samen naar huis. Lars keek dus elke keer bij Elvira en andersom.
Een jaar later, toen Elvira 7 was, bouwden ze samen een boomhut waar ze in de zomer altijd samen in sliepen. Deze 'logeerpartijtjes' vond iedereen geweldig. Elvira's ouders hadden dan lekker even rust, en Lars en Elvira konden lekker keten en zolang buitenspelen als ze wilden.
Toen Lars elf was kreeg hij geen brief van zweinstein dus Elvira's moeder dacht al dat Elvira er ook geen zou krijgen. Daarom was ze aangenaam verrast toen Elvira op haar elfde wel een brief kreeg. Haar cadeau was dan ook een boekje waar allerlei spreuken instonden. Het was iets wat haar moeder zelf allemaal bij elkaar had gezocht. De spreuken waren ervoor om je uiterlijk tijdelijk te veranderen, en Elvira vond het erg grappig. Zo heeft ze dus ook geleerd om de haverklap haar haar aan te passen. De spreuken kent ze namelijk inmiddels uit haar hoofd.
Haar moeder vertelde haar allerlei verhalen over toen zij op Zweinstein zat en Elvira kon niet wachten totdat zij ook mocht. Alleen vond ze het niks dat ze haar broer zou moeten missen. Een heleboel dingen veranderden voor haar, inclusief zijzelf. De band met haar broer verwaterde echter niet, ook niet toen ze Roc ontmoette.

Huisdieren:
Poekie

Favoriete leraar:
Hagrid
Favoriete vak:
verzorging van fabeldieren
Bekendheid:
echt bekend is ze niet nee

RPG-voorbeeld:
*gaat mensen plagen* gnagna.. doe ik wel vaker -a-
aanschouw mijn langste post tot nu toe:

Jul 19, 2008 14:34:18 GMT 2 melien said:

Rose wist niet echt hoe ze zich moest gedragen. Dat Reena erbij was komen zitten maakte haar toch wel degelijk ongemakkelijk. Twijfels en vlinders gierden door haar lichaam. Wat als..? Ze had geen flauw idee waar het allemaal naar toe zou leiden. Een ding was echter maar al te duidelijk: ze wilde hem niet kwijt. Met een zucht legde ze haar gitaar naast zich neer. Teveel erover nadenken hielp niet, maar er niet over nadenken ging ook niet.
Haar blik ging naar haar hand toen ze Cameron's hand erop voelde. Het had weliswaar even geduurd, maar het stelde haar op de een of andere manier toch gerust. Ze pakte zijn hand vast en negeerde het commentaar van Reena. Reena was een onbekende voor haar, en de woorden drongen sowieso maar half tot haar door. Ook de ruzie ging compleet aan haar voor bij. Waarschijnlijk maar goed ook, aangezien ze zich er anders enorm aan had geërgerd dat ze om iets onbenulligs de sfeer aan het verpesten waren.
Haar blik ging heel even naar het schilderij van Reena. Voordat echter tot haar doordrong wat er überhaupt op afgebeeld was, leidden Cameron's hand haar opnieuw afleidde. Haar blik ging weer naar de jongen die haar hart ook al had. Terwijl haar ogen zich sloten beantwoordde ze zijn zoen en liet ze zich tegen hem aan trekken. Er moest gewoon een manier zijn om hem niet weg te duwen. Op dat moment realiseerde ze zich namelijk pas echt dat niets het waard was om hem te verliezen.

Benjamin sloeg zijn beide armen om haar heen en was niet van plan haar los te laten. De ruzie ging compleet aan hem voorbij. Hij wilde deze niet eens opmerken, het was veel te gezellig daar waar hij zat. "Doen alsof hoeft niet eens in jou geval." zei Benjamin met een grijns.
Hij drukte een kus op haar haar terwijl hij luisterde naar wat Jeroen had gezegd en naar wat Myra erop reageerde. "Ho. Wacht even. Moet ik nou jaloers worden?" vroeg hij met een speelse grijns.
Benjamin keek naar Shirie die neer plofte. Hij glimlachtte even vriendelijk naar haar, maar zijn aandacht ging al snel weer uit naar het meisje in zijn armen. Shirie's opmerking zorgde er echter voor dat hij haar quasi beledigd aan keek. "Zolang ze mij met rust laten bemoei ik me er niet mee hoor. Ze vechten het zelf maar uit." Zijn stem was rustig, maar eigenlijk was hij erg druk. Niet door de ruzie die zo dichtbij was, maar door het feit dat Myra bij hem zat. "En er van door gaan doe ik al helemaal niet." voegde hij er toch nog aan toe, dit keer met een grijns op zijn gezicht.
"Misschien. Misschien ook niet. Maar ik denk toch wel dat meneer hier jou vaker zal zien dan ik." Jeroen had nog heel wat er aan toe willen voegen, maar zijn aandacht werd toch even getrokken door Miquel's verhaal. Snel verplaatste hij zijn blik en aandacht echter weer naar de andere twee.
Het was toch een beetje onbeleefd om mee te luisteren. "Maar even serieus.. Hoe kennen jullie elkaar? Het is niet elke dag dat een zwadje en een grifje verliefd worden op elkaar." Het moest wel een beetje vrolijk en luchtig blijven. De avond was te mooi voor drama.

Elvira's mond viel letterlijk steeds verder open terwijl Miquel vertelde. "Wat?!" was het enige wat ze uit kon brengen. Dat was wel heel erg erg. En Miquel en Carmen waren wel de laatsten die zoiets hadden verdiend. Het klonk zo ongelovig dat ze pas doorhad dat hij iets zei toen hij op stond.
Met haar blik volgde ze Miquel en toen ze het hem serieus tegen Roc zag zeggen overwon de vrolijkheid het toch weer van haar verbaasdheid. Haar blik liet Miquel alleen even los om vervolgens naar Roc te kijken. Een liefdevolle glimlach verscheen even op haar gezicht.
Hoofdschuddend keek ze naar Miquel toen deze weer naast haar neer plofte. "Ik was even vergeten dat jij alles letterlijk neemt." zei ze vrolijk terwijl ze hem een zacht duwtje gaf. Heel even keek ze naar de ruzie, maar er bemoeiden zich al te veel mensen mee. "Je moet ook niet zomaar verdwijnen. Ik heb je veel te lang niet meer gesproken."
Toen Miquel echter opnieuw op stond keek ze hem verbaasd aan. Waar ging hij nu weer heen? Toen ze echter zag dat ook hij zich bij het ruziënde groepje voegde had ze het gehad. Waarom moest iedereen zich er nou weer mee gaan bemoeien? "Hey." zei ze echter weer vrolijk tegen Shirie.

"Was het eigenlijk ook wel lief." Mara wilde net gewoon rustig knuffelen met Thomas, en ze had zich voorbereid op een heerlijk rustige avond zonder veel drama en ruzie, toen ze de klap van de bal hoorde. Eerst keek ze verbaasd om, maar verbazing was niet dat wat heel lang bleef. Het had gewoon heerlijk rustig kunnen zijn, maar nee. Een zogenaamd ongelukje werd omgetoverd tot het grootste probleem van de eeuw.
Met gebalde vuisten stond ze op. Het viel haast niet op dat haar ene hand om haar toverstok was geklemd. Niemand, maar dan ook echt niemand zou deze avond voor haar verpesten. Zeker niet zo'n onbenullig trutje dat niet even normaal kon doen.
Ookal spuwden haar ogen vuur leek Mara toch nog vrij kalm. Ze ging middenin staan. "En nou houden jullie op. Het is hartstikke mooi weer, het weekend staat voor de deur, er is een kampvuur en het was hartstikke gezellig." Je hoorde aan haar stem dat ze boos was, ookal had ze haar stem nog niet verhefd.
Ze keek Bridget aan. "Je hebt haar best gezien, en je hoort gewoon op een normale manier je excuses aan te bieden. Zelfs al meen je het niet, je verpest tenminste niet de avond van de rest van de mensen." Terwijl ze dit zei begon ze toch iets harder te praten, en ook haar woede kon ze niet verbergen. Het bleven nog steeds haar vrienden waar de bal tegenaan was geschopt. Even haalde ze rustig adem zodat ze niet helemaal zou uitvallen tegen de mensen om haar heen.
"En alsjeblieft Kait, overdrijf niet zo. Ik zeg niet dat je ongelijk hebt. Maar kan deze ruzie niet tot morgen wachten?" Ze zei het alsof het een vraag was, maar eigenlijk was er maar één antwoord dat Mara zou accepteren. Hier kon ze niet tegen. Vooral niet dat iedereen zich er meteen mee ging bemoeien.
"En wat de rest van jullie betreft. Waarom bemoeien jullie je er mee? Het is niet alsof die twee het niet onderling zouden uit kunnen vechten. Het zijn geen kleine kinderen meer die de steun van hun ouders nodig hebben." Voor het eerst keek ze ook de andere mensen die er stonden aan. Waar dacht iedereen toch mee bezig te zijn? Haar nagels prikten in haar handpalm. Of het daardoor kwam of door iets anders wist ze niet, maar in ieder geval wist ze haar woede toch nog wel onder controle te houden.
In haar woede merkte ze niet eens dat ook Joey, Miquel en Tyra zojuist iets dergelijks hadden gezegd. Het was gewoon ongelofelijk dat mensen zich zo makkelijk op lieten fokken. Ze snapte sowieso niet wat dat gedoe met de voetbal moest. Het was een gezellig kampvuur met heel veel mensen, dan ging je niet zomaar tegen een voetbal trappen zodat deze gedoemd was om tegen iemand aan te komen.
Plotseling wist ze waar die afdelingsruzies vandaan kwamen. Een kleine ruzie tussen twee mensen groeide gewoon zo erg uit dat meer en meer mensen zich er mee bemoeiden totdat hele afdelingen tegenover elkaar stonden. Vond je gek dat er zoveel vijandigheid was?

Cassandra reageerde niet eens op de ruzie. Er stonden al teveel mensen om heen. En als ze iets wist was het wel dat je geen ruzie wilde met één deel van de drieling, laat staan met twee. Dat wat Draconic zei bracht haar echter wel even van haar stuk. Ze keek hem met ontzetting in haar ogen aan. Het was gewoon even te griezelig aangezien ze daar zojuist nog aan had gedacht.
Ze herstelde zich echter vrij snel. "Hoe kom je erbij dat ik je broertje zoek? Ik wil mijn haar namelijk liever zelf houden." zei ze terwijl ze een licht arrogante houding aan nam. Mooi niet dat ze het zou laten merken. Ookal had Draconic het schijnbaar al door.
"En daarbij.. Jij bent toch gezelliger." zei ze vrolijk. Rustig ging ze op zijn schoot zitten. Op de een of andere manier moest ze het toch onder controle kunnen houden? Het feit dat Draconic al meer wist dan haar lief was vond ze sowieso al niet prettig, maar dat hoefde niet nog erger te worden.

Het werd nu toch wel iets te druk voor Joanna's gevoel. Er waren teveel mensen en dan waren het voornamelijk zwadderaars die haar opvielen. Ze krabbelde overeind en liep een heel eind van de anderen weg. Alsnog hoorde ze echter de stemmen, en voor een keertje kon ze deze niet negeren. Steeds verder liep ze, totdat ze uiteindelijk aan de andere kant van het meer uit kwam. Daar plofte ze weer rustig neer en leunde ze tegen een boomstam aan. Haar ogen sloten zich. Eindelijk weer rust zonder er echt moeite voor te hoeven doen. Haar lippen krulden zich om tot een glimlach toen ze toch weer aan het gala en aan Eric moest denken.

Adam volgde Joanna met zijn blik, maar hij zei niets. Hij begreep het ergens wel, het was echt veel te druk geworden. Vooral leek het drukker dan eerst aangezien er nu een ontzettende ruzie was ontstaan. Hij verdraaide zijn ogen, maar kon het niet laten om het toch in de gaten te houden. Hij verdraaide zijn ogen toen hij doorkreeg dat steeds meer mensen zich er mee bemoeiden. Heel even overwoog hij nog om toch er naar toe te lopen, maar uiteindelijk vond hij dat alleen maar complete onzin.
Hij liet zijn blik over de andere mensen gaan die nog rustig zaten. Uiteindelijk kreeg hij Rose en Cameron in het zicht. Een grijns verscheen op zijn gezicht en hij keek maar gauw ergens anders heen. Het waren niet zijn zaken wat die twee deden, al helemaal niet als het toch wel degelijk iets intiems was.

"Alles gaat inmiddels weer super." zei Lily met een grijns. Ze wierp even een blik over haar schouder. "Wat ik niet kan zeggen over dat groepje daar, maar ok." voegde ze er mompelend aan toe. Dat was echter ook het enige wat ze zei over de ruzie.
"Ik sluit me helemaal aan bij mevrouw wat dat aangaat." zei Lina met een flauwe glimlach. "Maar vertel. Hoe gaat het met jou?" Lily mocht er dan wel bij zijn geweest toen het allemaal gebeurde, maar zij had William daarvoor al gesproken.

[/size][/li][/ul]