Post by Madjic on Jun 16, 2007 10:59:48 GMT 2
Carmen en Roc stonden naast elkaar waar het gras overging in het zand, ze stonden nog net op het gras gedeelte. Ze hadden allebei hun toverstok in hun hand en keken strak voor zich uit.
Tegenover hun stond Xander, hij had een brief in zijn hand en een grijns op zijn gezicht. De brief was eigenlijk van Carmen geweest, maar toen ze hem hier bij het meer met Roc aan het lezen was, had hij hem onderschept. Hij had hem al gelezen, de gelukzalige brief van zijn ouders.
En niet zomaar een brief, nee. Een brief waarin zijn ouders laaient waren. Hun dochter had heel wat dingen gedaan wat ze niet al te leuk vonden.
Roc zag dat er een glinstering in Xanders ogen kwam toen hij eraan dacht wat er in de brief stond.
"Xander, als je geen problemen wilt zou ik die brief laten vallen en opsouten." Zei hij streng. "Of anders moet er nog een mysterieuze moord op Zweinstein gepleegt worden." Xander had zijn beste vriendin niet alleen beledigt, maar ook verraden. Hij haatte verraders.
Carmens gezicht was bleek. Ze had de brief al gelezen en wist wat haar ouders dachten. Straks moest ze weer naar huis toe! Ze wilde er eigenlijk niet aan denken, maar de gedachte bleef in haar hoofd rondsuisen.
Xander lachte. "Het spijt me dat ik lach, Key. Maar jij hebt het niet eens in je om een moord te plegen. Al zou je nog zo graag willen, je bent veels te bang voor problemen."
"Ow ja? Nou let jij maar eens op." Iets in Roc wist dat hij inderdaad nooit een moord durfte te plegen, maar niet om de reden die Xander zei.
Tegenover hun stond Xander, hij had een brief in zijn hand en een grijns op zijn gezicht. De brief was eigenlijk van Carmen geweest, maar toen ze hem hier bij het meer met Roc aan het lezen was, had hij hem onderschept. Hij had hem al gelezen, de gelukzalige brief van zijn ouders.
En niet zomaar een brief, nee. Een brief waarin zijn ouders laaient waren. Hun dochter had heel wat dingen gedaan wat ze niet al te leuk vonden.
Roc zag dat er een glinstering in Xanders ogen kwam toen hij eraan dacht wat er in de brief stond.
"Xander, als je geen problemen wilt zou ik die brief laten vallen en opsouten." Zei hij streng. "Of anders moet er nog een mysterieuze moord op Zweinstein gepleegt worden." Xander had zijn beste vriendin niet alleen beledigt, maar ook verraden. Hij haatte verraders.
Carmens gezicht was bleek. Ze had de brief al gelezen en wist wat haar ouders dachten. Straks moest ze weer naar huis toe! Ze wilde er eigenlijk niet aan denken, maar de gedachte bleef in haar hoofd rondsuisen.
Xander lachte. "Het spijt me dat ik lach, Key. Maar jij hebt het niet eens in je om een moord te plegen. Al zou je nog zo graag willen, je bent veels te bang voor problemen."
"Ow ja? Nou let jij maar eens op." Iets in Roc wist dat hij inderdaad nooit een moord durfte te plegen, maar niet om de reden die Xander zei.
