|
|
Post by ruka on May 4, 2007 0:05:56 GMT 2
'Je snapt het niet'
zei Hunter en een traan rolde van zijn wang.
'Ik was klein, ik moest het, hij zei dat er iets leuks ging gebeuren, dus toen ik het deed wist ik niet dat hij dood ging'
zei Hunter en nu moest hij echt huilen, hij kon het niet verbergen, niet verbergen dat hij de vader van een vriendin gedood heeft.
Hij beet op zijn onderlip, en hij hield zijn handen voor zijn gezicht.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 4, 2007 0:13:51 GMT 2
Terry haalde diep adem. 'Mijn vader wilde stoppen toch? Weet je dat? Of dat waar was?'
Ze vroeg het Seth. Een traan viel op haar schouder. Ze wist dat hij huilde. Zelf liepen er geluidloos tranen over haar gezicht. Dus dit was de moordenaar van haar vader... Ze was opeens zo moe... Zo vreselijk moe. Te moe om ook maar iets te voelen of te denken. Ze legde haar hoofd in het holletje van zijn arm en sloeg haar arm om zijn buik heen. Ze sloot haar ogen en liet de tranen gaan. Een diep erdriet vloeiede uit haar. Ze wist niet of het haar uitmaakte dat het een jonge Hunter was, onschuldig, lichtgelovig, of dat het de duistere heerser zelf was. Ze wist het niet. Ze wilde alleen nog maar rusten...
|
|
|
|
Post by ruka on May 4, 2007 0:17:44 GMT 2
'Ja, mijn vader zei iets van: Kijk hij wil stoppen, maar dat mag hij niet, doe hem maar de verassings spreuk geven'
mompelde hij tussen de tranen door.
'Maar daar gaat het niet om'
zei hij erachter aan, 'Je zou me nu moeten haatte, ik heb je vader gedood'
zei hij snikkend.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 4, 2007 0:22:22 GMT 2
Terry knikte. 'Ik denk dat ik dat inderdaad zou moeten.' Ze drukte zich nog iets steviger tegen hem aan. 'Maar dat wil ik niet. Je haten veranderd niks. Mijn levensdoel is altijd geweest om mijn vader terug te krijgen. Ik weet niet hoe, ik weet niet wanneer, maar ik zal het doen. Tot dat zover is, heb ik geen in in nog meer pijn en verdriet. Ik wil je neit haten Hunter. Dat wil ik niet.' Ze kwam overeind en veegde haar tranen weg. Haar haren zaten warrig en vielen over haar gezicht. Haar blauwe ogen glommen van de tranen en waren gericht op de grond. Een verdwaalde druppel hing aan haar kaaklijn.
'Ik zou je liever vergeven, voor wat je toen deed.'
|
|
|
|
Post by ruka on May 4, 2007 0:24:55 GMT 2
Hunter stond ook op en kuste de druppel bij haar kaaklijn weg.
'Daar ben ik blij om, ik vind het wel nog ontzettend erg, mijn schuldgevoel gaat niet zo snel weg'
zei hij en hij omhelsde haar.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 4, 2007 0:30:50 GMT 2
Terry beantwoorde de omhelsing. 'Als ik je kan vergeven, moet jij zeker in staat zijn om jezelf te vergeven. Soms maak je een fout. Laat dat achter je. Als je eht echt wil goedmaken...- ze liet hem los en keek hem diep in de ogen- dan help je mij met mijn krankzinnige plan om mijn vader terug te krijgen.' Ze glimlachte. Ze kon deze jongen neit haten. Ze kon niet eens boos op hem zijn. Maar ergens in haar,voelde ze wle een warm gevoel. Haar avder had idnerdaad willen stoppen. Hij wilde niet slecht meer zin! Een lst viel van haar schouders. Ze keek even opzij. 'Om heel eerlijk te zijn, heb ik niet veel verdriet om mijn vader, wat betreft zijn moord. Ik ben soms verdrietig, omdat ik me zo eenzaam voel Ik ben zo anders dan mijn familie. Niemand snapt me. Alleen mijn broer. Maar hij is vaak weg. Dan zit ik thuis mt mijn moeder, stiefvader en zusjes. Ze zijn te anders. Ik wou dat mijn vader er was, omdat ik... erg op hem lijk. Volgens mijn moeder. Heb jij je moeder gekend?' Ze keek hem aan.
|
|
|
|
Post by ruka on May 4, 2007 0:34:00 GMT 2
'Nooit, ik heb had een nachtmerrie gehad, mijn moeder was gestorven voordat ik geboren was, dus Voldemort had me uit haar buik gesneden, vandaar dat het litteken er zat,
ik weet niet of de droom de waarheid spreekt, maar het zou kunnen, dat verklaart het litteken'
zei hij rustig en keek naar Terry, 'Ik wil je wel helpen je vader terug te krijgen'
zei hij er toen met een lach achteraan.
'en ik zou proberen het schuldgevoel van me af te zetten'
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 4, 2007 0:38:36 GMT 2
Terry knikte. Dat zou hun vriendschap alleen maar goed doen. ze pakte hem bij zijn hand en liep een stukje richting de school. 'Wat denk je? Zullen we maar weer naar binnen gaan? Om heel eerlijk te zijn ben ik als de dood om Draconic tegen het lijf te lopen als ik alleen ben! Ga je mee? Het begint koud te worden en ik vind het zo stom om je alleen te moeten laten.'
Ze wierp hem haar liefste blik toe. Ze was al erg aan het rillen en hoewel knuffels fijn voelden, verlangde ze toch wel terug naar Seth. Ze hoopte dat hij nog in de leerlingenkamer was... maar ze zou niet weggaan zonder Hunter.
|
|
|
|
Post by ruka on May 4, 2007 0:41:37 GMT 2
Hunter stond op, 'oke, ik loop wel mee'
zei Hunter en hij gaf een flauw lachje.
Hij sloeg een arm om haar heen en liep richting de school.
Eenmaal bij de deur maakte hij die open.
'Dames gaan voor'
zei hij en wachtte totdat Terry naar binnen kwam.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 4, 2007 15:54:57 GMT 2
Terry glimlachte naar hem. 'Je bent een echte heer.'Ze liep als eerst de deur door, terwijl ze een van zijn handen vast hield.
(volgende bericht in leerlingenkamer)
|
|
