|
|
Post by » Aline. on Dec 4, 2007 21:18:05 GMT 2
Charlotte zat rustig op het grasveld. Ze maakte huiswerk voor Astronomie - een sterrenkaart invullen. Ze zuchtte even terwijl ze in priegelige lettertjes een naam noteerde bij een klein stipje. Wat een originele opdracht ook weer... dacht ze, en zuchtte even. Ze ging rechtop zitten en rekte zich even uit. Daarbij viel haar blik op de hemel boven haar, en zuchtte even geïrriteerd. Toen ze vanmiddag besloten had om even naar buiten te gaan om daar haar huiswerk te maken, had de zon nog lichtjes geschenen en was het niet eens echt koud geweest. Nu was de hemel echter helemaal betrokken, met donkere wolken. Charlotte griste snel haar tas van de grond en propte haar sterrenkaart erin. Als hij nat werd, zou ze weer helemaal overnieuw moeten beginnen. Daar had ze niet erg veel behoefte aan. Ze stopte ook haar andere spullen in de tas, maar net toen ze de tas dichtdeed, voelde ze de eerste druppel op haar hoofd vallen. Ze sprong op en liep snel richting het kasteel. Maar plotseling brak de hemel open, en kwam de regen met bakken de hemel uit stromen. Charlotte hield haar tas beschermend boven haar hoofd, in een poging zich tegen de regen te beschermen, en begon te rennen richting Zweinstein.
|
|
|
|
Post by admin. on Dec 17, 2007 19:03:07 GMT 2
Geschrokken schoof Austin zijn tekenspullen in zijn tas, met een enorme angst dat ze nat zouden woorden. Hij zuchtte even, merkte dat het steeds harder begon te regenen en sloot vlug zijn tas. Deze hield hij boven zijn hoofd, waarna hij richting de school rende. De enige die hem opviel was Charlotte, maar hij besteedde totaal geen aandacht aan haar. Hij maakte zich op dit moment meer zorgen om de regen.
Kort hoestte hij, waardoor hij zijn evenwicht verloor en languit op de modderige grond terecht kwam. 'Verdomme!' mompelde hij geïrriteerd, waarna hij met moeite overeind krabbelde.
|
|
|
|
Post by » Aline. on Dec 17, 2007 19:10:40 GMT 2
Charlotte struikelde bijna over Austin, aangezien ze geen hand voor ogen zag - ten eerste regende het heel hard, en ten tweede omdat haar tas een deel van haar zicht belemmerde. Ze slaakte een kreet en wist zich nog net overeind te houden, maar liet wel haar tas vallen, die in de modder terechtkwam. Ze regen zorgde ervoor dat haar gewaad en haar haren vrijwel meteen geheel doorweekt waren. 'Shit,' mompelde ze, en plukte haar tas weer uit de modderplas.
|
|
|
|
Post by admin. on Dec 18, 2007 14:57:56 GMT 2
Door zijn haast had Austin Charlotte niet eens opgemerkt, maar wat hij wel zag was zijn tas. Op de grond. Open. Even zuchtte hij; al zijn spullen waren verspreid, en zaten onder de modder. Geweldige dag, dacht hij geïrriteerd, waarna hij met zijn ogen rolde. Snel begon hij de spullen bij elkaar te vegen en wierp een schuine blik op het kasteel.
|
|
|
|
Post by » Aline. on Dec 18, 2007 21:09:41 GMT 2
Charlotte haalde een wenkbrauw op. Eerst wilde ze gewoon doorlopen, snel naar het kasteel toe rennen, omdat Austin niet eens zijn excuses aanbood of iets dergelijks. Maar toen ze zag dat zijn spullen overal over de grond verspreid lagen, ging ze snel door haar knieën en raapte een aantal spullen op. Ze wierp er even een blik op. Ze zag in een flits een paar schetsen, en merkte ook meteen op dat ze echt erg goed waren. Ze keek even naar Austin, en herkende hem inderdaad als de jongen die altijd aan het tekenen was, al had ze er nooit echt op gelet. Ze reikte hem het schetsblok weer aan. Ze had nu niet echt haast meer om in de school te komen, ze had niet het idee dat ze nog veel doorweekter kon worden dan ze nu al was.
|
|
