|
Post by johanneke on Nov 17, 2007 21:39:47 GMT 2
Natasha stond rillend in de koude nacht. Ze was opgebeleven tot 12 uur en was naar beneden gelopen. Ze had die dag aardig geoefend en vooral op vervloekingen. En dan natuurlijk wel iets subtiels, zodat hij het niet door zou hebben. Ze was bijna verzekerd van haar overwinning, want vervloeken kon ze wel. De meeste leraren waren dus ook verbaasd dat ze bij Huffelpuf zat in plaats van Zwadderich. Ze wachtte op David met haar geleende bezem. Ze kon echt niet op haar oudje. Ze vond het wel een beetje wat voor David om neit op te komen dagen. Hij was namelijk echt helemaal niks, gewoon een zielig persoontje die Natasha altijd in de weg zat. Ze keek even snel op haar horloge en zag dat hij nog wel de tijd had om te komen.
|
|
|
Post by » Aline. on Nov 17, 2007 21:46:47 GMT 2
David zag zijn adem wolkjes voor hem uit vormen, die afstaken tegen de donkere nacht. Hij wreef even in zijn handen. Het was koud, en niet zo'n beetje ook. Hij kon zich wel beter omstandigheden bedenken voor een potje Zwerkbal. Maar wat nadelig was voor hem, was ook nadelig voor Natasha, redeneerde hij. Hij hield vastberaden zijn Bliksemflits in zijn hand. Hij zou dit op z'n sokken gaan winnen. En niet zo'n beetje ook, met de snelste bezem die momenteel in de winkels lag. Hij vroeg zich af met wat voor iets Natasha zou komen. Een Helleveeg? Waarschijnlijk. Hij dacht niet dat Natasha ook maar enig verstand zou hebben van bezems. Hij liep het veld op, en zag in de verte een gestalte staan. Het kon niet anders of dat was Natasha. Zelfverzekerd liep hij op haar af. Hij keek het eerst naar haar bezem, en trok even zijn wenkbrauwen op. 'Zozo. Is dat je eigen bezem?' vroeg hij aan haar.
|
|
|
Post by johanneke on Nov 17, 2007 21:53:01 GMT 2
''Jij had gehoopt op een Helleveeg hé?!'' zei Natasha niet echt zijn vraag beantwoordend. ''Ik maak wel even een finish/start lijn.'' zei Natasha en ze trok een lijn met haar toverstok in de lucht over de baan. Ze gebruikte stiekem in haar hoofd(ben even vergeten hoe dat ook alweer heet) een andere spreuk wat de lijn zou buigen in haar voordeel. Zo hoefte zij ongeveer anderhalve meter minder te vliegen. Veel zou dat niet helpen, maar elk klein beetje helpt.
|
|
|
Post by » Aline. on Nov 17, 2007 21:56:48 GMT 2
[Nonverbaal, slimbo xD Bedoel je dat niet?]
David wilde net zeggen dat hij het wel zou doen, toen de strepen al getrokken waren door Natasha. Hij keek er onderzoekend naar, maar kon niets opmerkelijks ontdekken. Hij besloot haar maar gewoon te vertrouwen, al had hij er geen enkele reden voor. Hij kon ook niets anders. Hij wilde alles liever dan op het laatste moment terugkrabbelen - en dat zou hij dan ook zeker niet gaan doen.
|
|
|
Post by johanneke on Nov 17, 2007 22:01:25 GMT 2
[oepsie! hallo je kan eht mij niet kwalijk nemen, het zijn mijn ziekte bacterietjes. Die zijn neit zo slim en tasten mijn brein aan] ''Oké, volgens mij kunnen we beginnen. Zullen we maar gaan klaarstaan, als je weet hoe dat moet?'' zei Natasha placherig en ze liep naar de streep. Ze ging op haar bezem zitten en wachtte tot de lijn het startsein zou aangeven, wat zij eerder zou horen door een andere betovering.
|
|
|
Post by » Aline. on Nov 17, 2007 22:06:02 GMT 2
[-verjaagt hersenbacterie's- Weg, voordat Johanneke mij er ook nog mee aansteekt!]
David knikte en mompelde instemmend, waarna hij richting de lijn liep en naast Natasha ging staan. Hij zwaaide zijn ene been over de bezem heen en keek Natasha even met toegeknepen ogen aan. Hij stond helemaal op scherp, en zou meteen tot een grote snelheid kunnen stijgen nadat hij zich afzette.
|
|
|
Post by johanneke on Nov 17, 2007 22:12:37 GMT 2
Het startsschot klonk bij Natasha en ze steeg op. Een kwartseconde later zou David het horen. Hij zou als het goed is er niks van door hebben. Ze racede over de baan. Ze was al aardig snel, maar het kon nog sneller. Dus boog ze voorover op haar bezem en zoefte sneller.
|
|
|
Post by » Aline. on Nov 17, 2007 22:16:17 GMT 2
[Je moet ook nog even antwoorden bij Chloë en Karl]
David hoorde het startschot en zette zich meteen af tegen de grond. Hij steeg op en vloog pijlsnel over het veld heen. Hij had de tijd niet eens om zich af te vragen waarom Natasha zo snel op had kunnen stijgen, want hij concentreerde zich volledig op het vliegen. Hij drukte zich zo dicht mogelijk op de bezem, zodat hij extra snel zou gaan.
|
|
|
Post by johanneke on Nov 17, 2007 22:24:17 GMT 2
[oké *gaat er snel heen*] Natasha spoorde de bezem nog meer aan op sneller te gaan. Ze stoof de eerste hoek om en versnelde in het rechte stuk. Ze beelde zich in dat de David's hete adem in haar nek voelde, wat best zou kunnen. Dat motiveerde haar nog meer op sneller te gaan.
|
|
|
Post by » Aline. on Nov 18, 2007 16:16:41 GMT 2
[Bráááf ^^]
David haalde het uiterste uit zijn bezem en vloog nu op gelijke hoogte met Natasha. Hij wilde maar al te graag een gemene opmerking naar haar hoofd slingeren, maar dacht dat hij dan misschien snelheid zou verliezen, dus concentreerde hij zich weer volledig op het snelheid maken.
|
|