|
|
Post by greenlightning on Apr 30, 2007 18:50:38 GMT 2
Terry's hart zonk diep weg in haar borst. Er was iemand dood. Dat kon niet anders! Ze sprong van haar bezem af en rende naar haar vriendin toe. Ze hield een meter achter haar halt en legde haar hand op Anne's schouder. Ze wierp een vragende blik op Anderling, maar haar gezicht sprak bopekdelen. Ze hoefde niks te zeggen.
Terry wendde haar blik af. Ze voelde tranen branden om de pijn van haar vriendin.
'Anne,' fluisterde ze hees,' Als je erover wil praten.. of juist niet....'
Ze wist niet goed hoe ze er voor haar vreidnin kon zijn, maar wilde er voor haar zijn, hoe dan ook!
|
|
|
|
Post by admin. on Apr 30, 2007 18:55:56 GMT 2
Waarom vertelde niemand haar hoe het was gebeurt? Waarom zat ze hier zo op de grond- huilend? Hoe kwam het dat juist Miriat dood was? Waarom niet iemand anders- iemand die ze kon missen? Waarom niet? Duizenden vragen vlogen door haar hoofd. Tranen vloeiden geluidloos over haar gezicht, dat bedekt was met tranen. De bezem, die ze net nog in haar hand had gehad, lag nu hulpeloos op de grond. Even rilde hij, alsof hij weg wou vliegen. Anne slaakte een zucht, die vermengt werd met een snik. Ze wist geen woord uit te brengen- geen woord!
|
|
|
|
Post by nilou on Apr 30, 2007 18:58:31 GMT 2
Jake keek een beetje sip maar ook een beetje bang naar Anne.
Hij wist nooit hoe hij met zo'n situaties moest omgaan.
Waarom gebeurde dit toch?
Waarom moest er verdriet bestaan?Waarom kon niet gewoon iedereen blij zijn?
Ook door zijn hoofd draaiden honderden vragen.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Apr 30, 2007 19:00:46 GMT 2
Een traan rolde over Terry's wang. Ze zag een flits van haar vader, jong nog, knap -een foto. Ze knielde neer en sloeg haar armen om Anne heen.
'Wat is er gebeurd?' vroeg ze Anderling, hopend dat ze geen al te vreselijk verhaal te horen zou krijgen - ze wilde niet dat Anne nog erger gekwetst zou worden.
Achter zich voelde ze Jake's aanwezigheid, maar ze was niet instaat om aandacht aan hem te besteden. De dood was erg. Ze wou weten wie het het was, maar eigenlijk was dat maar bijzaak. Voor haar, was de dood van iedere geliefde van Anne even vreselijk.
|
|
|
|
Post by admin. on Apr 30, 2007 19:05:21 GMT 2
"Dooddoeners- Avada Kedavra- Je weetwel" verzuchtte Anderling. Anne staarde nog steeds glazig naar haar handen, met haar grijsblauwe ogen gevuld met tranen. Ze wist het even niet meer- de wereld leek zó vaag...
"Anne? Mischien is het een goed idee als je even meegaat naar Perkamentus? Hij kende Miriat ook- ze was tenslotte zijn collega, 7 jaar terug..." vroeg Anderling troostend. Anne knikte en kwam overeind, aarzelend.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Apr 30, 2007 19:09:14 GMT 2
Wie is Miriat? was de vraag die als eerste in haar opkwam. 'Wil je dat ik meega Anne?' vroeg ze in plaats daarvan. Ze stond op en stak haar ahnd uit om Anne te helpen.
Ze staarde over Anne'd hoofd heen en zag dat de zon ent opkwam. Het zou een warme dag worden. Hoe laat zou het zin gebeurd? Net? Of vannacht al... hoelang duurde het voor zo'n bericht de school bereikte?
|
|
|
|
Post by Krista - on May 1, 2007 9:32:57 GMT 2
Verbijsterd stond Evan op het nog vochtige zwerkbalveld, en begon toen richting proffesor Anderling en Anne te rennen, met in zijn ene hand nog steeds de bezem die verwoede pogingen deed om weg te vliegen.
Bezorgd keek hij naar Anne, maar hij wist niets te zeggen, dus probeerde hij dapper te glimlachen.
|
|
|
|
Post by admin. on May 1, 2007 9:36:42 GMT 2
"nee- bedankt" mompelde ze tegen Terry. Ze krabbelde overeind en volgde Anderling, terwijl ze Evan vanuit haar ooghoek zag.
Oh-nee, niet Evan- niet Evan! Straks ziet hij me niet meer staan! Dit mag niet! Waarom nou- alles gaat ook mis, verdomme! dacht Anne, terwijl ze ruw met haar hand de tranen wegveegde. Waarom nou?! Het leek alsof er een wezentje was, genaamt 'Ongeluk', die haar leven had overgenomen.
|
|
|
|
Post by Krista - on May 1, 2007 9:43:29 GMT 2
Evan zag dat Anne en Anderling weer begonnen te lopen, dus trok hij een sprintje zodat hij half naast Anne liep.
Bezorgd, maar ook weer nieuwsgierig keek hij opzij en wist een glimp op te vangen van haar betraande gezicht. Hij was ruzie aan het maken met de zwadderaars over wie er op het zwerkbalveld mocht spelen, dus had hij niet kunnen volgen, maar wat hij gehoord had was dat ene Miriat, waar Anne bij woonde, gedood was.
|
|
|
|
Post by admin. on May 1, 2007 16:42:34 GMT 2
[Anne is Drijver geworden, Jade is nu zoeker]
Anne keek, lichtelijk verbaasd, naar Evan. Alsof hij haar volgde- zo liep hij achter haar aan. Het kon haar niet schele- hij was te leuk om af te wijzen.
[vervolg kantoor Perkamentus]
|
|
