Post by LAURA ?! on Nov 28, 2007 21:42:55 GMT 2
Ruben rende opgelucht de laatste paar treden van de zesde verdieping misschien iets te snel op waardoor hij meteen al onderuit gleed.
Hij bleef net haken achter de laatste trede en viel daarom voorover op de grond. Hij had niet beseft waar hij was. Hij stond op en keek rond, hij was beland op de zevende verdieping. Hij staarde naar een kant van de gang, er werd gezegd dat daar de kamer van hoge nood was.
Nieuwsgierig liep hij er heen. Hij had gehoord hoe er mensen overal een oplossing voor had gevonden door drie keer langs de muur te lopen met je ogen dicht en je volledig concentreert op datgene wat je nodig had.
Hij haalde even adem en ging naast de muur staan. Hij sloot zijn ogen en liep drie keer langs de muur en zij zacht in zichzelf; Ik moet een kamer hebben waar ik me volledig op spreuken en vervloekingen kan concentreren een hele zin, maar hij herhaalde hem drie keer.
Hij opende hoopvol en nieuwsgierig zijn ogen en er was een deur verschenen. Zijn ogen werden groot en Ruben grijnsde eventjes. Hij liep op de deur af en opende deze. Hij was helemaal verbijsterd. Hij stond in een kamer met aan de zijkanten een boekenkast vol met boeken over spreuken en vervloekingen. In het midden van de kamer stond een groot... ding.. waar je waarschijnlijk spreuken en vervloekingen op kon oefenen. En op de grond bevond zich zacht en veel schuimrubber leek het wel. Voor als je zelf achterover werd gegooid door een tegenspreuk.
Ruben grijnsde en deed de deur van de kamer achter zich dicht. Hij gooide zijn schooltas naast een boekenkast en pakte zijn toverstok, hij hoopte eerlijk gezegd ook dat er per ongeluk iemand anders hem gezelschap kwam houden met het oefenen van spreuken en vervloekingen.
Hij bleef net haken achter de laatste trede en viel daarom voorover op de grond. Hij had niet beseft waar hij was. Hij stond op en keek rond, hij was beland op de zevende verdieping. Hij staarde naar een kant van de gang, er werd gezegd dat daar de kamer van hoge nood was.
Nieuwsgierig liep hij er heen. Hij had gehoord hoe er mensen overal een oplossing voor had gevonden door drie keer langs de muur te lopen met je ogen dicht en je volledig concentreert op datgene wat je nodig had.
Hij haalde even adem en ging naast de muur staan. Hij sloot zijn ogen en liep drie keer langs de muur en zij zacht in zichzelf; Ik moet een kamer hebben waar ik me volledig op spreuken en vervloekingen kan concentreren een hele zin, maar hij herhaalde hem drie keer.
Hij opende hoopvol en nieuwsgierig zijn ogen en er was een deur verschenen. Zijn ogen werden groot en Ruben grijnsde eventjes. Hij liep op de deur af en opende deze. Hij was helemaal verbijsterd. Hij stond in een kamer met aan de zijkanten een boekenkast vol met boeken over spreuken en vervloekingen. In het midden van de kamer stond een groot... ding.. waar je waarschijnlijk spreuken en vervloekingen op kon oefenen. En op de grond bevond zich zacht en veel schuimrubber leek het wel. Voor als je zelf achterover werd gegooid door een tegenspreuk.
Ruben grijnsde en deed de deur van de kamer achter zich dicht. Hij gooide zijn schooltas naast een boekenkast en pakte zijn toverstok, hij hoopte eerlijk gezegd ook dat er per ongeluk iemand anders hem gezelschap kwam houden met het oefenen van spreuken en vervloekingen.
