|
|
Post by CherryOnTop on Jul 15, 2007 12:01:25 GMT 2
"Wat is er gebeurd?' vroeg Bill zachtjes aan Sara toen ze naast hem kwam zitten.
De kamer van hoge nood kwam echter alleen tevoorschijn als je hem nodig had, was dit ook zo geweest als hij Tom niet zocht? Hij keek naar Shirie die blijkbaar weer haar eigen vorm had gekregen.
Tom was opgestaan en liep langzaam richting de kooi. Mocht de kooi open? Mocht ze naar een eigen bed toe in plaats van op de grond te slapen? Met zijn toverstok liet hij een deken door de tralies zweven en liet die zachtjes op Shirie neervallen. Toen ging hij zelf tegen de tralies zitten met een dezelfde deken om zich heen. Hoelang de rest zou blijven wist hij niet. Maar dan zouden er ook dekens verschijnen. Dingen die nodig waren kwamen altijd vanzelf tevoorschijn.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 15, 2007 12:18:16 GMT 2
"Ik kwam de ziekenzaal binnen en Shirie lag daar zeg maar, ze had niet echt veel ebergie en volgens mij was ze de weerwolf in haar aan het tegenhouden. Toen hebben we haar met zijn allen hierheen gebracht zodat ze niemand kon pijn doen als ze was veranderd. Toen de weerwolven buiten begonnen te huilen heeft de weerwolf in haar het blijkbaar opgegeven." legde Sara zachtjes uit. Ze snapte het zelf ook nog niet zo goed.
|
|
|
|
Post by Merel on Jul 15, 2007 12:20:40 GMT 2
Mariël ging naast Tom zitten. "Laat de kooi voorlopig nog maar even dicht." Zei ze zacht en keek nog naar Shirie.. Stel dát ze per ongeluk terug veranderde.. Hoe erg Mariël het nou vond, Voor haar en hun eigen veiligheid moest de kooi nog even dicht blijven.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jul 15, 2007 12:29:21 GMT 2
Bill knikte "Dat is een lang verhaal, komt alles weer in orde met haar?" vroeg hij toen zachtjes. Hij keek van de kooi waar Shirie in lag en nu Tom en Mariël voor zaten terug naar Sara.
Tom knikte eventjes naar Mariël. "ik laat hem nog wel dicht.." mompelde hij toen.
Het zou niet lang duren voordat hij zelf ook in slaap zou vallen maar hij moest wakker blijven van zichzelf.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 15, 2007 12:56:38 GMT 2
Spirit rilde nog steeds. Hij ging likte zacht Shiries gezicht. Die protesteerde. Ze wilde alleen maar slapen. Laat me nou.
Bed.
Shirie schudde haar hoofd. De grond ligt net zo goed. Hier zijn we veilig.
De wolf zweeg.
Jij niet vertrouwen, zei hij na een poosje. Shirie hoefde geen antwoord te geven. De wolf ging liggen en sloot zijn ogen. Ik niks doen.
Shirie kon neit antwoorden.
Ze rolde zich op, trok de deken over zich heen een maakte zich klein als een katje.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 15, 2007 13:58:12 GMT 2
Sara haalde lichtjes haar schouders op. Ze wist het ook niet.
Mara pakte drie dekens en liep daarmee naar Sara en Bill toe. Ze gaf er twee aan het tweetal. "Hier.." fluisterde ze. Zelf ging ze ergens achterin tegen de muur zitten met de deken om zich heen. Ze had geen zin om terug te gaan naar de lerlingenkamer.
Sara pakte een deken aan van Mara en glimlachtte.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jul 15, 2007 14:28:42 GMT 2
Bill pakte ook een deken aan en sloeg die om zich heen. "Hopelijk zal ze morgen weer op krachten zijn" zei hij toen zachtjes. Hij keek naar Shirie die half sliep en half wakker was volgens hem. Tom keek eventjes naar Shirie en glimlachtte toen. Alles zou weer in orde komen. Hij ging ook liggen en keek toen alleen nog maar naar de tralies waar Shirie achter lag.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 15, 2007 14:48:21 GMT 2
Sara geeuwde. Ze was moe. Het was ook veel te druk geweest die middag.
Mara leunde tegen de muur en sloot haar ogen. Het was een vermoeiende dag geweest maar ze wilde nog niet weg. Het duurde niet lang of ze was ingedommeld.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jul 15, 2007 15:09:58 GMT 2
"Ga maar slapen, zoals de rest ook doet" zei Bill zachtjes. Hij had het over Mara die al in slaap was gevallen en over Shirie en Tom die beiden half sliepen. "Te lang wakker blijven is ook niet goed voor je"
Enkele minuten was Tom ook al in slaap gevallen. Met zijn gezicht nog steeds naar de tralies.
Als hij nachtmerries had draaide hij in zijn slaap, maar zo niet dan lag hij altijd in dezelfde richting.
|
|
|
|
Post by melien on Jul 15, 2007 15:15:29 GMT 2
Sara keek even naar Mara. Ze zag dat deze sliep. Ze wilde dat er kussens waren. Het poef, daar verschennen kussens. Ze glimlachtte. De kamer van hoge nood was echt handig. Ze pakte er twee. Eentje gaf ze aan Bill en de ander hield ze zelf. Ze legde het kussen voor haar neer en ging op haar buik liggen. Ze had echter nog geen zin om in slaap te vallen.
|
|
